hala ordaydık ve hala birbirimize bakıyorduk,hepimizin yüzünde şaşkınlık ve dehşet dolu bir ifade vardı ne olduğu kimse anlamamıştı,Elyan'ın neden orda olduğunu ve Miral'i kurtarmasını,belki yoldan geçerken sesleri duymuştu ve yardıma gelmişti,ama Miral onu kapıdan girdiğini değil evin içinde gördüğünü söylemişti,hayatım boyunca kafam hiç bu kadar karışmamıştı ve bu gergin sessizliği bozan Serim oldu
''Şimdi ne yapıcaz?'' diye sordu,o sormasaydı ben soracaktım çünkü yaklaşık 20 dakikadır birbirimize öylece durmuş bakıyorduk.
''Bilmiyorum..ne olduğu hakkında hiç bir fikrim yok kafam çok karışık'' Aral tedirgin bir halde Miral'a bakıyordu,Elyan yanımızdan hızlı bir şekilde geçti ve hepimiz aynı anda ona doğru döndük,o bize hiç bakmadan hızlı bir şekilde gözden kayboldu,yine birbirimize baktık ve
''Bence beklemeliyiz.'' diyip bu gergin anı bozdum, Serime kafamla sınıfı gösterdim Serimde başını aşağı yukarı sallayıp sınıfa doğru yürüdü Aral'a el salladıktan sonra Serim'in arkasından sınıfa doğru ilerledim, sınıfa girdik ve aynı yerlerimize geçtik Elyan hala gelmemişti yanım boştu,nerede olduğunu düşünmeye başladım Elyan da hiç temiz bir enerji hissetmiyordum ve bu beni çok geriyordu, gerginliğim geçsin diye defterimi açtım ve defteri karalamaya başladım, her gergin olduğumda yanımda bir kağıt varsa onu alıp karalardım ve bu gerçekten işe yarıyordu, defteri karalarken birazda olsa gerginliğim geçti ve o sırada içeri Elyan girdi, yan sıraya oturdu ve gerginliğim tekrar arttı, korkuyla Serime baktım o ise sınıfa bakıyordu.
Bir gariplik daha vardı, kaç gündür Serrayı hiç bir yerde göremiyordum Serime döndüm ve
''Serra nerede biliyor musun?'' diye sordum, Serra gerçekten neredeydi onu ne sınıfta ne de dışarada görmüştüm
''Bende ona bakıyordum, inan hiç bir fikrim yok ne sınıfta gördüm ne de dışaradıda '' dedi içimden geçeni tekrar ederek baş sallayarak önüme geri döndüm ve bir yandan Serrayı düşünüp bir yandan da neden gelmediğini düşünüyordum bu aralar her şey çok karışıktı, bunlar tesadüf olabilir miydi hiç bir fikrim yoktu, başımı sağa çevirdim ve Serime baktım sonra sola dönüp Elyana baktım, Elyan başka bir şeyle uğraştığı için onu uzun süre inceledim, kaşları hep çatıktı hiç bir şeyden huzurlu değilmiş gibi görünüyordu.
Bir kaç dakika sonra sınıfa hoca girdi ve ders anlatmaya başladı, dersi gram dinlemedim ve Elyan'ın orada ne işi olduğunu düşündüm bir kaç dakika sonra zil çaldığı için daldığım düşüncelerden kurtuldum ve doğrulup Serime döndüm
''Kantime inelim mi?'' diye sordum ve başını sallayıp ayağıya kalktı,ikimizde hızlı adımlarla her an birşey olabilir tedirginliğiyle kantine indik ve 2 tane sıcak çikolata alıp boş masalardan birine oturduk
''Serim..'' tedirgin bir sesle,o ise rahat bir şekilde
''Söyle Mavi kız'' rahat bir tavırla,ona bu rahatlığı yüzünden şaşkınlıkla baktım ve
''Nasıl bu kadar rahatsın?'' diye sordum terslermiş gibi,o ise sıcak çikolatasından bir yudum alıp düşünüyormuş gibi yaptı sinirle kaşlarımı çattım ve
''Serim!'' diye bağırdım,sesimin çok çıktığını fark edince etrafıma baktım,utançtan sandalyeye gömülücektim Serim ise bu halime güldü ve bir yudum daha aldı ben ise hala tek bir yudum bile içmemiştim
''Elyandan şüphelenmiyor musun?'' diye sordum merakla yüzü bir anda ciddileşti ve bana doğru bakışlarını çevirdi
''Şüpheleniyorum,peki sen neden bu kadar tedirginsin'' dedi yine rahat tavrına geçmişti,yerimde doğrulup korkuyla etrafa baktım ve bir şeyden emin olduktan sonra serime döndüm ve cevabını verdim
''İçimde kötü bir his var Serim her an bir şey olucakmış gibi'' soluklandım ve tekrar konuşmaya devam ettim.
''Ama bu sonradan olmadı,Elyanı ilk gördüğümde içimde ona karşı çok kötü bir his geldi,onda bir şeyler varmış gibi'' dedim ve korkuyla yüzüne baktım Serim ise merakla beni dinliyordu ve konuşmaya devam ettim
''Sanki..Sanki o tehlikeliymiş gibi hissettim.'' dedim ve tedirgin bakışlarla Serime baktım,Serimde bana aynı şekilde bakıyordu ve hiç konuşmadı sonra yanımıza Miral ve Aral geldi
''Selam'' dedim usulca ve sıcak bir gülümsemeyle Arala döndüm
''Selam,napıyorsunuz?'' Serime baktım ve onun gözünde de aynı tedirginlik vardı
''İçecek söylemiştik,oturun isterseniz'' Serim lafa girdi ve onu onaylar gibi başımı salladım
''Aslında bizde sizinle konuşmaya gelmiştik'' dedi Aral ve Serim'in yanına oturdu,tedirgin bir şekilde Arala baktım ve konuşmasını bekledim Aral büyük bir nefes aldı ve konuşmaya başladı.
''Miral bana bir kaç şey daha anlattı'' dedi ve sıkıntılı bir nefes verdi,merakla ona bakmaya devam ettim ve konuşmaya devam etti
''O günden sonra ne babasını ne de Elyanı görmemiş,hiç bir yerde.'' dedi ve sustu uzun süre ortamı garip bir sessizlik aldı ve bu sessizliği bozan ben oldum
''Nasıl yani,babasını nasıl görmez?'' diye tedirgin bir şekilde sordum,herkes birbirine bakmaya başladı,Miral işaret diliyle Arala bir şeyler söyledi ve Aral bize dönüp
''Bilmediğini söylüyor o günün gecesi Elyanı görüp bayılıp kalmış,dayak yemekten...'' dedi ve başını aşağıya eğip konuşmaya devam etti.
''O günün sabahı ise babası evden gitmiş ve o günden sonra hiç görmemiş,Miral yetiştirme yurdunda büyümüş'' dedi hüzünlü bakışlarla Miral'a döndüm o da başını eğmişti,elimi omzuna attım ve ona güven kazandırmak istercesine bir bakış attım ve gülümsedim
Gülümsememe karşılık verdi ve oturduğu yerde doğruldu.
''Aral ne yapıcaz? Elyanda kötü şeyler hissediyorum ve sanki hislerim yavaş yavaş ortaya çıkıyor.'' dedim ve Arala döndüm sıkıntılı bir nefes verdi ve
''Bilmiyorum, cidden bilmiyorum.'' dedi çaresiz bakışlarla Serime döndüm aynı şekilde o da bana çaresiz bakışlarla bakıyordu
''Tamam o halde herkes sınıflara dağılsın'' sessizliği bozan Serim oldu ve herkes onaylar gibi sandalyelerden kalktı tam çıkışa gidiceğimiz sıra çıkışta Elyanı gördük,telefonuyla uğraşıyordu ve etrafı kolaçan ediyordu ne iş karıştırdığını bilmiyordum ama içimde kötü bir his vardı,kaşlarımı çatarak Elyana odaklandım hala bizi fark etmemişti,birini arıyordu sanki gözleri bizi görmemişti onu uzaktan izliyorduk sonra okuldan içeriye bir adam girdi ve o da etrafı kontrol edip Elyan'ın yanına gitmisti kimdi bu adam? Elyanı nereden tanıyordu,bu garipliğin diğer adıydı....
10.bölüm sonu...
ig:ruhumuzbogulmus
sevgilerle zeynep dağlı :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mavi Ve Ela
Teen Fictionkaranlık bir labirentin içinde tek başınaydım sonra o geldi labirentin içine bir ışık tuttu tam önüme,sonra o gitti,ışık gitti ruhum karanlıkta boğuldu biz karanlıkta kaldık o benim ruhumun kurtarıcısıydı Her şey, hemde her şey sadece aptal bir rüya...