Kurtuluş Oyunu

9. Bölüm

Multimedyada POYRAZ var.Bölüm şarkısı  BRIGET MENDLER - READY OR NOT.Oy ve yorumlarınızı bekliyoruz.Keyifli okumalar :D

Gece'nin Ağzından

Herkes bakışlarını Yağız ve benim üzerimde gezdiriyordu.Miray şüpheyle bana baktı.

'Siz sevgili misiniz?'dedi abim.Öfkeli bir şekilde . Ben tam itiraz edicekken bay gereksiz lafa atladı.

'Tabiki sevgililer. Ormanda gördüm  pozisyonlarını sen düşün.'dedi.Salak salak salak çocuk. Gerizekalı abim şimdi hastaneyi ayağa kaldırıcak haberi yok.

Abim yerinden kalktı ve bana yakalaşmaya başladı.

'Gece ne diyor bu herif?'diye bağırdı.Abim bana ilk defa bağırdı.Cevap vermedim. Nasıl böyle bir şey düşünür?

Ben cevap vermeyince abim daha da öfkelenip elini kaldırdı ve bana vurmaya kalkıştı.

Bana vuracağı sırada Miray abimin elini tuttu.

'Sen ne yaptığını sanıyorsun? Bir kıza vurmak ne demek ya? Hemde kardeşine. Sen nasıl bir abisin?' dedi bağırarak Miray.Abim bir eline birde bana baktı.

Bende abime baktım. Ve ağlamaya başladım.

Doruğa sinirle baktım. Ama bizim gıcık dana bizi tepkisiz gözlerle izliyordu.

Güneş Yağız ve Alaz şaşkınlıkla bize bakıyordu.

Tekrar bakışlarım abime kaydı.Bana pişmanlıkla baktı.Ben  ağlamaya devam ettim.Biraz daha sakinleştikten sonra abim önümde diz çöktü ve konuşmaya başladı.

'Prensesim...Benn.. Özür dilerim. 'dedi.

Abime kırgınlıkla baktım ve kafamı Güneş'e çevirdim.

'Hadi Güneş biz artık gidelim.'dedim abimi takmayarak.Anlayıp dinlemeden herkesin içinde bana bağırdı.Nasıl böyle bir şey yapacağımı düşünd ki. Hiç mi tanımadı beni.

'İyi de seni kim taşıyacak.'dedi.

'Tekerlekli sandalye iste bir hemşireden onu da  ben söylemiyim.'

'Tamam hemen alıp geliyorum.' dedi ve odadan çıktı.

'Ben seni taşırım.Tekerlekli sandalyeye gerek yok.'dedi sevgili abicim.

'Gerek yok.Senin yardımına ihtiyacım yok(!).'dedim.

'Hadi ama prensesim lütfen affet. Birden oldu isteyerek değildi.'dedi.Ne olursa olsun hemen affedemem. Herkesin içinde bana tokat atmaya kaltı benim abim.

'Çocuk oyunu oynamıyoruz abi burda.Farkındaysan az önce bana tokat atmak üzereydin.Hemde saçma salak bir yanlış anlaşılma yüzünden.' dedim.

'Evet olay tam anlamıyla yanlış anlaşılmadan ibaret.Gece bana yardım ediyordu. Olay sadece bu.' dedi Yağız.

Gözlerim Doruğun durduğu cam kenarına kaydı.Bana ifadesizce bakıyordu.

Bir kaç dakika sonra Güneş odaya tekerlekli sandalyeyle birlikte girdi.Sandalyeyi önüme kadar getirdi.

'Hadi abla gel.'dedi ve kolumu tutarak sandalyeye binmeme yardım etti.Sandalyeye bindikten sonra Yağız'a döndüm 'Tekrar geçmiş olsun Yağız.Sonra görüşürüz.'dedim gülümseyerek.

'Sağol Gece.Bende tekrak teşekkür ederim.'dedi ve gülümsedi.

Miray ve Alaz'a baktım.

'Tanıştığıma memnun oldum Alaz görüşürüz.Zaten seninle görüşücez Miray benden kaçışın yok.'dedim ve Miray'a göz kırptım.Miray kıkırdadı.