Kurtuluş Oyunu

16.Bölüm

Merhaba arkadaşlar bu bölüm baya  gecikti çok özür dilerim. İnşallah beğenirsiniz sizi çook seviyorum. Multimedya'da Doruk var . Şarkımız da Selena Gomez - Same Old Love. Oy ve yorumlarınızı bekliyorum :) :*

Arkamı döndüğümde silahla burun buruna geldim. Donup kaldım ne yapacağımı bilemiyordum Doruk beni korumak için hemen önüme geçti.

'Sen çekil artık seni değil o arkandaki fahişeni istiyorum .'dedi pislik Mehmet .

'Çekilmiyorum lan hadi vur beni .'

'Sen kaşındın DERİN KARADUMAN...' ve silah sesi...

O şerefsiz ateş etti ve Doruk gözlerimin önünde yere yığıldı. Ağlamaya başladım zaten kan gördüğümde bile korkan bir tiptim hemen yere eğildim Doruk'un kafasını kucağıma aldım ve konuşmaya başladım.

'Doruk ne olur aç gözlerini konuş benimle lütfen!'

'Ge...Gece hemen git buradan lütfen be.. beni merak etme .'

Gözleri kapandı ve sessizlik... Telefonumu çıkardım tam ambulansı arayacakken o şerefsiz telefonumu aldı ve duvara fırlattı kolumdan tutup beni sürüklemeye başladı .

'Yürü bakalım Doruk'un güzel kızı biraz da benimle eğlen.' Ve pis bir kahkaha... lanet olası herif şuan onu öldürmek için elimden ne geliyorsa yapabilirim......

Sanırım bayılmışım. Uyandığımda sadece yatak olan bir odadaydım ellerim ayaklarım bağlıydı. Bağırmaya başladığım sırada ayak sesleri geldi ,kapı açıldı ve adam kelimesinin bile fazla geldiği varlık olan Mehmet karşımda sırıtıyordu . GERİZEKALI HERİF BENİ ÇİLEDEN ÇIKARIYOR.....

'Kimse seni duyamaz artık benimlesin bebeğim.'

'Bana bebeğim deme !! Ayrıca senin elinden KURTULACAĞIM. Sen hiç merak etme .'

'Vay vay vayy prensesimize bak sen kurtulacakmış çok ümitlenme bence bu sefer seni kurtaracak Dorukcuğunda olmayacak maalesef.'dedi ve odadan çıktı.

Buradan kurtulmam lazım yoksa çıldıracağım.

1 AY SONRA

Günler nasıl geçti bilmiyorum ama 4 haftadır buradayım bu penceresiz gün yüzü görmeyen odada tam 4 hafta. Artık dışarı çıkıp hava almam lazımdı.

'Heyy! Beni duyan yok mu? Biriniz gelsin.'

Kaç gündür kapıda bekleyen adamlardan biri içeri geldi.

'Ne var ne istiyorsun?'

'Dışarı çıkarın beni lütfen bak kaç gündür bu odadayım hava almak istiyorum söz kaçmayacağım.' Dedim tüm şirinliğimle tabi bunlarda acıma duygusu ne arardı ya neyse.

'Bekle biraz geliyorum.' Dedi ve çıktı.

Birkaç dakika sonra Mehmet pisliği geldi aşağılarmış gibi birkaç saniye suratıma baktı sonra adamlarına dönüp: 'Az ilerideki çay bahçesine götürün şunu biraz takılın sonra geri getirin ama sakın peşinden ayrılmayın ve yalnız bırakmayın eğer kaçarsa kendinizi ölmüş bilin.' Dedi ve gitti. Sonunda dışarı çıkabilecektim o kadar özlemişim ki gökyüzünü görebilmeyi.

Birkaç dakika sonra çay bahçesine gelmiştik mükemmel derecede güzeldi. Masalardan birine oturduk kahve sipariş ettik. Kahvenin gelmesini beklerken bir yandan da etrafa göz gezdiriyordum ki gördüğüm şeyle gözlerim fal taşı gibi açıldı. Resmen bu kişi DORUK'TU. Ama bu tarafa bakmıyordu biraz kendimi göstermeye çalıştım ama olmadı sonunda karşımda oturan adama aldırmayıp ayağa kalktım ve Doruk'a doğru koşmaya başladım.