Kurtuluş Oyunu

13. Bölüm

Bölüm birazcık gecikti kusura bakmayın. Oylar az olduğundan ve hikaye hakkında yorum yapılmadığından dolayı yazmak istemiyorum açıkçası. Hikayemiz hakkında yorum yaparsanız gerçekten çok sevinicez. Bölüm şarkısı MKTO-GOD ONLY KNOW keyifli okumalar.

Gece'nin Ağzından

'Sana benim yüzümden bir zarar gelseydi babam bana ne yapardı haberin var mı?' Dedi gözlerimin içine bakarak.
Donuk bir şekilde Doruğa bakmaya başladım. Az önce bana umrumda değilsin dedi. Yani orda sana bir şey olsa umrumda olmazdın dedi.
Hah zaten ne bekliyordum ki.
'Bende öyle düşünmüştüm zaten. Herneyse izninle uyumak istiyorum.'dedim elimle kapıyı göstererek. Doruk yavaşça odadan çıktı.
Kafamı tekrar yastığıma koydum ve uykumun gelmesini bekledim.
Ama malesef aklım Doruğun bana söylediklerindeydi.
Resmen bana seni önemsemiyorum dedi.
Of ya ben bunları neden düşünüyorum ki banane.

*********
Alarmın sesiyle uyandım ama gözlerimi açamıyordum. Elimle telefonumu aramaya başladım. Ama bir türlü bulamıyordum ses uzaklardan gelmeye başladı. Tek gözümü açmayı başardım. Açmaz olaydım. Karşımda öküzlerin efendisini görmeyi beklemediğim için yüzümü buruşturdum.
'Zevk alıyorsun dimi' dedim inleyerek.
'Hemde nasıl.' Sırıtmaya başladı.
'Artık uyandığıma göre kapatabilirsin.' Dedim sinirimi yastığımı fırlatırken belli ederek.
Yastığımı tek eliyle yakalayıp kolunu kaldırdı ve kaslarını belli etmek için sıktı.
'Boşuna uğraşma şaşkın ördek bu kaslar bende varken bir şey yapamazsın.' Dedi ve gülmeye başladı.
'Sen nasıl bir abisin ya. '
'Çok yakışıklı seksi ımm kaslı zengin daha saymamı ister misin?' Dedi yürüyen ego.
'Aman bırak sayma egon konuşmaktan yoruldu.' Dedim yataktan çıkarken.
'Hadi çabuk giyin okula ben bırakıcam sizi.' Diyerek odadan çıktı öküzlerin efendisi.
Banyoma girerek rutin işlerimi hallettim. Formalarımı giydikten sonra makyaj masama oturdum. Eyeliner rimel ruj üçlüsünü sürdükten sonra aşağıya indim.
Babam annem Güneş ve abim çoktan kahvaltıya başladıklarını gördüm. Bende kendi yerime geçerek kahvaltımı yapmaya başladım.
'Baba neden şimdi gidiyoruz ki.'dedi Güneş isyan ederek.
'Öyle olması gerekiyor kızım. 'Dedi babam sakin bir şekilde.
Ben hala olayı anlamamış bir şekilde bir babama bir de Güneş'e baktım.
'Bence böylesi daha iyi oldu. Birinin size göz kulak olması lazım.' Dedi abim salatalık yerken.
Iyy iğrenç ya şöyle ağzında yemek Varken konuşmasından nefret ediyorum.
'Abla sende bir şey söyler misin.' Güneş gözlerini dikmiş bana öfkeyle bakarken ben olayı hala anlamamış bir şekilde Güneş'e bakıyordum.
'Ne olduğunu bile bilmiyorum sence ne söyleyebilirim. '
'Okulumuz değişmiş. Yağız ve Doruğun gittiği okula yazdırmışlar bizi.'
Güneş'in sözleriyle babama bakmaya başladım.
Babam onaylamak için kafasını salladı.
Kızgınlığımı gizleme gereği olmadan bağırmaya başladım
'Bu nereden çıktı baba?'
Babam gözlerimin içine baktı ve üzüntülü bir ifadeyle
'Öyle olması gerekti gece.' Dedi ve suyunu içtikten sonra devam etti.
'Sizin iyiliğiniz için.'
'Ay şimdi çıldırıcam ne iyiliği baba biz zaten Türkiye'nin en iyi lisesinden birindeydik.' Dedi bağırarak Güneş.
Benim jeton köşeli olduğu için biraz geç düştü tabi.
Az önce Güneş Doruk ve Yağız'ın okulu dedi buda demek oluyor ki okul değiştirme işi planın bir parçası.
Babamı bu işten kurtarmak için hemen lafa atladım.
'Güneş sorun yok böylesi daha iyi oldu.'dedim ve bur domates attım ağzıma. Aslında okulumu çok seviyorum ve değiştirmek hiç istemiyorum. Ama babam için bunu yapmak zorundayım. Zaten okulun bitmesine birkaç ay kalmış bir sorun olucağını sanmıyorum.
'Abla sen ne dediğinin farkında mısın?' Ay bu kızda bir susmak bilmedi ne çene var bunda kime çekti bilmiyorum ki.
'Evet Güneş ne dediğimi çok iyi biliyorum eğer biraz daha isyan etmeye devam edersen senin artık konuşucak bir ağzının olmayacağını da biliyorum .'dedim ve Güneş'e korkunç bakışlarımdan en etkili olanını yolladım.
Güneş şaşırmış bir ifadeyle bana bakarken ben babama döndüm.
'Ne ne zaman başlıyoruz okula?'
'Bugün' dedi babam kahvesini içerken.
Bugün nedir ya bari yarın falan olsaydı of şimdi hiç yeni okul çekicek psikolojim yok.
'Yarın gitsek olmaz mı?'
'Kayıtlarınızı aldırdım kızlar kahvaltınız bittiyse abiniz yeni okulunuza bıraksın sizi.'
'Afiyet olsun. Hadi gidelim abi.'dedim ve masadan kalktım benimle birlikte Güneş ve abimde kalktı. Bahçeye çıktığımızda Güneş söylenmeye başladı.
'Ya gül gibi okuldu neden değiştirdiler ki anlamıyorum.' Güneş söylenmeye devam ederken sinirlerimin iyice gerildiği bir noktada dayanamayıp bağırmaya başladım.
'Güneş yeter artık bir sus sabahtan beri
vır vır beynimi siktin sus artık. Yeni okula gidiyoruz bitti.' Bağırmanın verdiği bir huzurla yürümeye başladım.Abim ve Güneş'te peşimden ilerlemeye başladılar.
Küçüklüğümden beri sinirlenince benden hep uzak durmuşlardır. Çünkü sinirlenince kendi benliğimi kaybediyorum ve sinirin beni yönetmesine izin veriyorum. Bunu bildikleri için ben sinirlendiğinde susmayı tercih ediyorlar. En doğru şeyi yapıyorlar sinirlenince insanlara zarar verebiliyorum küçükken geçirdiğim bir kriz yüzünden sinir kontrolümü sağlayamıyorum.
Abim arabayı sürmeye başladığında radyoyu açtım ve kanalları gezmeye başladım Calvin harris summer şarkısını duyduğum anda müziğin ritmiyle kafamı sallayıp sarkıyı söylemeye başladım. Abim ve Güneş'te bana eşlik etmeye başladı keyifli bir yolculuğun ardından keyifsiz bir yere geldik. Evet çok haklısınız yeni okulumuza.
Okulun bahçesine girdiğimizde okulun hepsinin bahçede olduğunu fark ettim işin kötü tarafı herkes bize bakmaya başladı.
Bu durumdan nefret ediyorum her yeni öğrenci geldiğinde neden bakıyorsun ki işin gücün mü yok.
Abim arabayı park edince arabadan indik. Herkesin bakışları bizim üzerimizde olduğu için pek rahat hareket ettiğim söylenemezdi.
'Evet prenseslerim yeni okulunuz burası.'dedi abim keyifle neden okulumuzun değiştiğine bu kadar sevindi anlam veremedim Güneş'te benimle aynı fikirde olmalı ki benim düşüncelerimi abime direk sordu.
'Abi neden bu kadar sevindiğini anlamadım. Sonuçta okul değiştiren biziz sen değilsin.'dedi ve kollarını birbirine bağladı.
'Birincisi küçük prensesim eski Okulunuzda sizi koruyup kollayacak kişiler yoktu ve ikincisi bu okulun kızları daha güzel.'dedi ve etraftaki kızlara çapkın bakışlar atmaya başladı.
'Birincisi canım abicim eski okulumuzda bizi koruyup kollamak için birilerine ihtiyacımız yoktu. İkincisi şu kızlara bakmayı kes.'dedim ve okula doğru ilerlemeye başladım.
Okula girdiğimde arkamdan sadece Güneş'in geldiğini fark ettim.
'Öküzlerin efendisi nerede?'dedim hafif kıkırdayarak. Abime öküzlerin efendisi demeye bayılıyorum tam karakterini anlatan bir lakap.
'İşleri varmış babamın yanına gitti.'dedi.
Güneş'le birlikte müdürün odasına geldik. Kapıyı çalıp girdiğimde hafif kel orta boylu beyaz saçlı ve tonton bir müdürümüzün olacağını hiç tahmin etmemiştim be daha sert bir müdür bekliyordum açıkçası.
'Merhaba siz yeni öğrencilersiniz sanırım.'dedi gülümseyerek.
Ya ben böyle müdürü yerim ama şu şekerliğe bak .
'Evet biz yeni öğrencileriz.' Güneş 'in cevabıyla adam sınıfımızın ve ders programlarımızın yazdığı bir kağıt verdi.
'Az sonra bahçede konuşma yapıcam sonra sınıflarınıza dağılıcaksınız.' Dedi tatlı ve tonton müdürümüz. Ama bu dediğiyle gözümden düştü şimdi üç saat konuşur bu adam. Acımasız müdürler. Güneş' le aynı anda göz devirdik. Topuklarımı yere vura vura çıktım odadan şu konuşma olayını duyduktan sonra yaşama hevesim kalmadı. Koridorda ilerlemeye başladık bu arada okulu inceliyordum ki sert bir şeye çarpmam gecikmedi. Kafamı kaldırıp baktığımda bunun Ege olduğunu fark ettim.
'Sizi buralarda görüceğimi hiç düşünmezdim asi bayan.'dedi gülümseyerek.
'Bende hiç düşünmezdim ama bak burdayım karşı çıkamıyorsun.'dedim ve ilerlemeye başladım. Tam dışarıya çıkarken arkamdan çekiştirilmemle dengemi sağlayamayarak beni çekiştiren kişinin üzerine düştüm.
Hay ben böyle işi. Daha bismillah okula geleli yarım saat bile olmadı düştüğüm duruma bak. Ege' ye kötü kötü bakmaya başladım.
'Özür dilerim.' Dedi Ege masum masum yüzüme bakarken. Tam cevap vericeğim sırada o soğuk ve umuramaz sesi duydum.
'Özür dilemene gerek yok Ege. O böyle şeyleri çok sever...'
Lanet olsun....