King Of My Heart

CHAPTER 15

Pagkatapos namin tumambay don sa trinoma bumalik na kami agad sa bahay. Pababa na sana ako ng kotse ng magsalita si Loren.

"3 years na ang lumipas patawarin mo na si pogi ha"

"3 years, and just like that. My head still takes me back, thought it was done but I guess it's never really over." napayuko ako. "Can't keep going back. I guess it's never really over" mukhang di ko kasi kayang mapatawad si Genisis.

"I know pain is still painful even after time passes" sabay tapik niya sa balikat ko. "But you can't have a better tomorrow, if you keep thinking about yesterday"

"I know cous, pero mahirap ibigay yung hinihingi niyang sorry"

"Move on Theo. Moving forward but leaving unfixed problems behind does not make things better" naging seryoso kaming dalawa. "Siya ang una mong naging kaibigan at matagal mo ng kilala. Kaya dapat sana patawarin mo dahil ang tagal ng pinagsamahan niyo"

"Friendship isn't about who came first, it's about who came and never left"

"And friendship comes with a price. Sometimes, it costs more than you think" dugtong niya sa sinabi ko.

"Bahala na cous" tipid kong salita.

"No one can be responsible for your actions, but yourself. Ask yourself if what you do is based on whose desire. You or someone else?"

"Loren, you didn't know my life lesson about him" I looked straight at her face. "When people are two faced, the only thing you'll know for sure is that you can't trust either of them. Just like Genisis"

"Kung iyon ang pananaw mo wala akong magagawa." ngumiti siya at bumaba naman na ako ng kotse. "See you on Monday" sabi pa niya at pinaandar na ang sasakyan.

Ikatlong bagay tungkol sa paghingi ng tawad. Wag mong kalimutan ang ibig sabihin ng salitang 'hingi'. Kapag humingi ka ng isang bagay, walang kasiguraduhan kung bibigyan ka ng taong hiningan mo nito. Kapag humingi ka ng tawad katulad ng maraming bagay.

Walang kasiguraduhan kung papatawarin ka ng taong nasaktan mo. Regardless kung malaki o maliit man ang nagawa mong kasalanan.

Hindi madaling humingi ng tawad dahil ang hinihiling mo na kalimutan ng taong nasaktan mo ang mga bagay na nagawa mo. At magpanggap nalang siya na parang walang  nangyari ay mahirap.

My eyes open wide when I saw Kuya Trevor sitting beside Genisis. Ang buong akala ko naman ay umuwi na siya kanina, yun naman pala hindi pa.

Mukhang tuwang tuwa ang dalawa habang naguusap. Napailing nalang ako.

"Theo, join us" aya sakin ni Genisis ng makita ako kaso hindi ako sumagot. Deritso lang akong pumasok ng kwarto.

It's so frustrating to know how terrible, how fake a person actually is, yet everyone loves them because they put on a good show.

Nahiga lang ako sa kama at nagpatugtog ng music para di ko sila marinig sa labas.

"Hey!" naramdaman kong may umupo sa kama. Sh*t talaga siya. Medyo kumapal na ang mukha ng isang 'to.

"You're so talented Theo. You can listen to music and ignore me at the same time" seryosong sabi ni Genisis.

"Gusto mo bang lumuhod ako sayo habang humihingi ng tawad? Sige gagawin ko" ginawa niya nga ang sinabi niya.

Ang dami niyang sinabi pero hindi ko siya pinakinggan. Nanatili lang akong nakahiga.

"I promise, I would never do that I did it before and I will respect Wendell for the rest of my life. Promise ko yan Theo" nakataas pa ang kanang kamay niya na parang nanunumpa.