Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Losing you is easier than Lying to myself that you love me
Bir sabah uyandığınızda o günün nasıl geçeceğini bilemezsiniz değil mi? Belki sadece hislerinizle tahmin edersiniz bende böyle uyanmıştım. İğrenç bir kabus görmüştüm. Hyunjin yine boğuluyordu ve ben bu sefer onu kurtaramıyordum. Elimi yüzümü yıkarken, kahvaltı yaparken hatta kasabaya giderken bile bu kabusu düşünüyordum. Düşünmekten kusacak hale geldiğimde tekrar yatağa uzanıp karşımdaki tabloyu izledim. O günü düşünüyordum ve bu iyi geliyordu. Yavaşça kapanan gözlerim ile kendimi tekrar kendimi bir kabusta bulmuştum.
Yine Hyunjin geminin güvertesinde duruyordu, kendini hırçın sulara bıraktığında bu sefer kurtarmakta kararlıydım onu. Tüm gücümle koşup arkasından suya atlamıştım fakat bu sefer ölen ben olmuştum. Derin nefesler alarak uyandığımda başım çatlayacak gibi ağrıyordu. Mutfağa ilerleyip votka şişesini kafama dikmiştim. Sadece bunlar bir rüya Minho diye kendime hatırlatıp güverteye hava almaya çıktım.
Tüm günü yarı sarhoş geçirip akşam yatağa girdiğimde tek istediğim daha fazla kabus görmemekti. Gece kabus görmeden bitmişti, uyandığımda derin bir nefes alıp gemideki ayak seslerini dinledim. Yerimden doğrulduğumda kapı çalmıştı.
"Kaptan burada mısınız?"
"Evet, bir dakika"
Hızlıca üstümü değiştirip odamdan çıktığımda Bay Hwang'ın çalışanı olduğunu tahmin ettiğim şık giyinimli adama baktım.
"Beni Bay Hwang gönderdi yarın için buraya gelecekler ve tabiiki çok önemli misafirleri de olacak."
"Anladım..."
"Bu yüzden geminin temizliği için birde yemekler için çalışanları getirdim. Bir gece burada kalacağız"
"Peki. Sizden ricam sadece odama kimse girmesin ben temizlerim"
"Tabii, çalışanlara söyleyeceğim." Çalışan selam verip yanımdan ayrıldığında güverteye çıkıp etrafta çalışan görevlilere baktım. Büyük bir titizlikle işlerini yapıyorlardı.
"Kaptan eğer kahvaltı yapmadıysanız sizin için bir şeyler hazırlayabilirim?" Sesin sahibine döndüğümde karşımda genç bir kız vardı, utandığı belliydi
"Teşekkür ederim, sizi işinizden alıkoymayayım ben hallederim"
"Hayır hiç sorun değil gerçekten. Hazır olduğunda size haber vereceğim hem kahvaltı yapmayan diğerleri içinde iyi olur"
