When The Sky Touches The Sea (UNDER REVISION)

Chapter 1

It was a cold morning, the surroundings is so calm and peaceful. And the sky is clear and blue.

I smiled at the window of the car and took my phone. I started to scroll on its screen and check all my schedule.

I'm a 4th year college student and taking the Bachelor of Science in Tourism Management.

I'll be graduating soon and I think it is an achievement, even though I didn't enjoyed being a student.

In my past 3 years in this university, all I did is to study and study. Well, wala naman akong kaibigan kaya bahay at school lang ang pinupuntahan ko. I only do is making my grades higher and making sure that I am always on the top of the class.

I'm doing this not for myself, but for my parents. I want them to be proud of me so they will notice me. Ginagawa ko iyon upang makuha ang atensiyon na gusto ko sa mga magulang ko.

But still it doesn't work. They are both busy on our family business, sa sobrang busy nilang dalawa ay nakalimutan na yata nilang may anak sila.

At first it was a big deal, pero kalaunan ay nasanay na rin ako.

Ngayon ayaw ko na ng atensiyon galing sa ibang tao, but in this university everyone knows my existence. Kahit ganon pa man ay walang nag tangka na makipagkaibigan sakin, that's why my college life is boring.

Some people say I am too intimidating, some says masungit ako, and out of their league. I don't know, siguro iyon ang mga dahilan kung bakit wala akong kaibigan, kung bakit walang gustong kumaibigan sa akin.

“Sir Sky, nandito na po tayo.” natigil ako sa pag-iisip ng magsalita ang driver ko.

Ang layo na pala nang narating ng utak ko. Kanina ay nagtitingin lamang ako ng aking schedule.

“Oh, thank you, manong!” I muttered.

Kinuha ko ang mga gamit ko at bumaba na ng kotse. Huminga ako ng malalim bago itapak ang aking makintab na sapatos sa labas ng kotse.

Nang tuluyang makalabas ay nilibot ko ang aking paningin sa kabuuan ng aming university at napangiti ako ng walang dahilan. Weird.

"I hope this last year of my student life will going to be a happy and memorable year." bulong ko at hinigpitan ang hawak sa strap ng aking bag at tumbler na aquaflask a aking kanang kamay.

Lumakad ako papasok sa university and then again, the attention is all in me. Everyone is staring at me like I did something. Some of them are whispering, giggling, and blushing.

I don't understand why, but I refused their stares. Hindi ko nalang sila pinansin at pinagpatuloy na lumakad papasok ng school.

“That is Skyler Emuelin, one of the handsome and famous student here in the campus.”

“Gagi, ang gwapo n'ya! Makalaglag ng panty.”

“Ang bango at ang kinis nya, shet! New crush unlocked.”

Ilan lang yan sa mga narinig ko habang naglalakad sa corridor. Upang hindi na makarinig ng iba pang bulungan ay sinalpak ko nalang sa aking magkabilang tenga ang aking airpods at pinatugtog ang Pink Venom ng Blackpink.

Hindi parin talaga ako sanay sa atensiyon na nakukuha ko sa mga estudyante dito sa university. Even those compliment from them that full of fantasizes annoys me.

Nandito sila para mag-aral, hindi para lumandi. So instead na ituon nila ang atensiyon sa akin, bakit hindi sa pag-aaral nalang? Sinasayang lang nila yung pinagbabayad na tuition ng magulang nila. Darn it.

I used to be like this ever since. Ayaw ko na talaga ng atensiyon galing sa iba. I hate being the apple of the eye. I hate attention.

Nakikita ko parin na pina-uusapan ako ng mga estudyanteng madadaanan ko kaya upang makatakas sa bulungan at tingin nila ay napag desisyunan ko na dumiretso sa rooftop ng building namin.