winter falls | hyunin ✔️

4 | Seni özleyen ben, hala aynı yerde bekliyor.

Axel Flovent-December Traffic

İyi okumalar <3

Hala gerçekliğine inanıp inanmamak arasındaydım. Gerçekliğin o kadar olağan dışı ama aynı zamanda elimi tutan elin o kadar da gerçek.

"Konuşmayacak mısın?" demesiyle ağzımdan bir kelimenin bile çıkmadığını fark ettim. Oysaki onun döndüğünü hayal ettiğimde bir sürü şey söyleceğimi ve yapacağımı hayal ederdim.

Ama şu an resmen donmuş haldeydim, hareket bile edemiyordum.

Yutkunup hafifçe öksürdüm. Konuşmak için harekete geçtiğimde sesimin çıkmasını umdum.

"Gerçekten geldin mi?" dedim zar zor sesimi bulabildiğimde.

Gülümsedi yavaşça, kalbim tekledi o sırada. Sonra kollarını yavaşça vücuduma sardı, bana sonsuza kadar kollarını sarsa sesimi bile çıkarmazdım. Hayatımın sonuna kadar kollarının arasında durabilirdim.

"Geldim ve seni çok özledim"

"Ben de seni çok özledim" dedim gözlerim dolarken. Sana çok kırgınım, ama özlemim daha ağır basıyordu şu an.

Uzun zamandır sıcaklığını hissedememenin verdiği özlem, bütün vücudumu sarmış haldeydi.

"Ama özleseydin daha önce gelmez miydin?" dedim belli belirsiz. Konuşurken sesimi zar zor bulabildiğim bir andaydım.

"Gelemeyeceğimi biliyordun, şimdi gelebildim" başımı sallayarak onayladım onu.

Kollarını vücudumdan çektikten sonra elimi tutmuş ve çizgi roman dükkanından dışarı çıkarmıştı beni. Birlikte sakin bir yere gidene kadar hiç konuşmamıştık. Ben düşüncelerim ile boğuluyordum, onun ise neden konuşmadığını bilmiyordum.

"Neden şimdi peki?" dedim sessizce, sanki kendime sormuştum bu soruyu, sadece benim duyabileceğim bir ses tonu ile konuşmuştum.

"Sana söz verdiğimi biliyorsun" Ondan bir cevap beklemiyordum, duyduğunu bile düşünmemiştim.

Bana verdiği söz, beni hiç bırakmayacağıydı. Bırakıp gittikten sonra geri dönmek değildi, ve sadece ilk kar düştüğünde geliyordu. Onu sadece ilk kar düştüğünde beklemeye başlıyordum, onu özlediğimde ise sadece ilk karın hemen gelmesini diliyordum.

İlk gittiğinden beri 3.kez gelişindi bu. Üç kış. Üç kere ilk kar ile seni beklemem...

Eninde sonunda geleceğini biliyordum her zaman, 'kendince' verdiğin bir sözün vardı -ki o sözü de tamamen yanlış hatırlıyordun- ama yine de sana kızgın veya sinirli değilim. Gittiğin ve gitmeye devam ettiğin için biraz kırgınım sadece.

Umarım bir gün sonsuza kadar gitmezsin.

Kar yağıyordu, soğuk esen rüzgarda birleşik olan ellerimiz de üşüyordu. Bunu fark ettiğimde elini tutmayı bırakmadan montumun cebine koydum ellerimizi. Bunu yapmam ile hafifçe gülümsedin bana.

Sana kardan adamımı göstermek istiyordum. Ve kesinlikle atkını geri almanı istiyordum.

Ama önce seninle doya doya özlem gidermek istiyorum.

Kardan dolayı bankların üzerleri hep kar olmuştu. Her yer bembeyazdı, sonsuz bir beyaz galaksiye benziyordu.

Senin de seveceğini bildiğim şeyi yaptım. Hala tuttuğum elinle birlikte ellerimizi cebimden çıkarmış, çıkardıktan sonra kendimi geriye doğru bırakarak hem kendimin, hem de senin yere doğru düşüp uzanmanı sağlamıştım. İlk başta baya şaşırmıştın, beklemiyordun bunu. Ama benim gülüp kollarımı hareket ettirmeye başladığımda sen de bana katılmış, birlikte karlar üzerinde kar melekleri yapmıştık.