pour nous trois//vminkook

18/Beş Ay Sonra

Selaaam

Yine çok hızlı geldim çünkü biiiiir süüürrüüü yorum geldi(sadece iki kişiden ama banane çok mutlu oldum ben)

Ayrıca sonunda bir aylardan çıktık gördünüz mü???

Yorum yapın lütfen

İyi okumalaaar

'Ulan siz sevgili olalı ne kadar zaman geçti?' Mingyu sırtımı sıvazlayıp beni sakinleştirmeye çalışırken sinirli ifadesiyle konuşuyordu.

'Ne ara cicim aylarını bitirdiniz de kavga ettiniz, sikicem ama.' Hıçkırıklarımın artmasıyla Mingyu daha da sinirlenmiş yanıma oturarak kollarını bedenime sarmıştı.

'Benden nefret ediyorlar Mingyu.' Jimin'in öfke dolu bakışları hala gözümünü önünde, Taehyung'un fazlaca yüksek çıkan sesi kulaklarımdaydı. Unutamıyordum. Tam olarak onlarla bir ilişki içinde olduğunu sanıyordum. Yanılgı hiç bu kadar kötü hissettirmemişti.

Ne şekilde başa çıkabilirdim bilmiyorum ama tam onlara alışmışken bunu kabullenmek çok zordu. Benden nefret ediyorlardı.

'Öyle olmadığına eminim güzelim, lütfen sakinleş.'

Birkaç saat önce...

'Jimin güzelim, mavi tişörtümü gördün mü?' Taehyung odadan seslenip yanımıza geldiğinde izlediğimiz animasyonun son dakikalarındaydık. Jimin kucağımda uzanıyor ben de onun saçlarını okşuyordum. Saat öğlene geliyordu ve ben izin günümü bu şekilde değerlendirmekten oldukça memnundum.

Onlarla birlikte olalı aylar olmuştu. İşlerimizin izin verdiği sürece birlikte vakit geçiriyorduk ve işin doğrusu artık Mingyu ile kaldığım eve neredeyse hiç uğramıyordum. Bunun için Mingyu çoğu zaman hastaneyi basıp olay çıkartıyordu ama sorun değildi. Onun gönlünü almayı başarabiliyordum. Ayrıca hastanedeki çalışanlar Mingyu'yu tanıdığından kimse onun gelişi yüzünden kızmıyordu. Şeytansı yönünü bir tek bana gösteriyordu tabii, herkese sevdirmişti kendini.

Şimdi ise aylar sonra her birimizin ortak olan ilk tatilin tadını çıkartıyordum.

Taehyung çıplak üstünü örmek adına tişörtünü arıyor ve oldukça uzun süren duş vakti yüzünden animasyon zamanımıza ortak olmuyordu. Şu an onu ilgiyle süzebildiğim için bizi ekmesini görmezden gelecektim.

'Giymene gerek yok bence.' Sessizce konuşup Jimin'in saçlarını okşamaya devam ettiğimde bana bakarak gülmüş ve öpücük atmıştı. Öpücüğüne aynı şekilde karşılık vermemin ardından Jimin ayaklandı. Animasyonun sonundaki bitiş jeneriği bulunduğumuz odayı doldururken Jimin Taehyung'a söylenerek odaya doğru ilerledi.

'Ben olmasam bu evdeki hiçbir şeyi bulamayacaksın.' Taehyung, Jimin'in tatlı tatlı söylenmesini keyifle dinlerken arkasından ilerlemiş ve Jimin'in belini kavramıştı.

'Hayatım, sensiz ben ne yaparım?' Tatlıydı. Cilveyle konuşup Jimin'in bedenini saran kollarını iki yana açarak hareket etmişti. Her hareketi muazzam tatlıydı ve ben her geçen saniye onlara olan sevgimin arttığını hissediyordum.

Her şey güzel gidiyordu.

Tek bir şey hariç.

Zaman zaman ikisini yalnız başına bir şeyler hakkında konuşurken veya oldukça samimi zamanlar yaşarken görüyordum. Sorun elbette ki bu değildi. Her şeyden önce onlar da sevgiliydi ve birbirlerine vakit ayırmaları oldukça normaldi. Asıl sorun ise bundan sonrasında başlıyordu. Onları o şekilde gördükten sonra yanlarına gidiyor ve sırnaşmaya çalışıyordum. Çoğu zaman günün yorgunluğunu kucaklarında atmak isteğimden anında diplerinde bitiyordum. Bundan hoşlandıklarını sanıyordum. Sanıyordum diyorum çünkü tam olarak o anların ardından ikisinden biri-her seferinde farklılık gösterebiliyordu- yüzünü asarak yanımızdan ayrılıyordu. Başlarda bunun rastlantı olduğunu ve dikkate almam gereken bir şey olmadığını düşünüyordum.