3.Bölüm

121 17 5
                                    

ECEMDEN:

Uyunadığımda dünden kalma herhangi bir gerginlik yoktu üstümde hızlıca yerimden kalkıp abdestimi aldım .
Her zamanki rutin işlerimi bitirdim bu gün sabah dersim yoktu kızlara mesaj attım .
Hazır evdeyken dip köşe temizledim heryeri . Aslında ev çok büyük olduğu için hafta içi ben yokken Denizlerin temizlikçisi temizliyordu. Bu gün evdeydim . Her yeri dediğime bakmayın sık kullandığım yerleri .

Acıkmıştım ve marketten eksikleri almaya gidecektin . Korumalara söyleyebilirdim ama kendim yapmak istiyordum . Bu arada krumalarda Alpın işi, elinde olsa benim dibime koyduracaktı 3 tane . Yukarı çıkaca takati kendimde bulamadiğim için asansöre bindim ve odamın olduğu üçüncü kata bastım .

Asansör hemen durdu bende çıktım . Sonra koridorda bir iki adım atınca fark ettigim şeyle kaldım . 3. kata değil 2. Kata çıkmıştım yanlışlıkla hemen sağımda benim odam vardı hener çarpazında Babamın benim yanımdaki yeni doğaçak olan üvey kardeşim için düzeltmiştik koridorun sonunda tam karşımdada babamın odası vardı . 5 yıldır bu katta hiç adım atmamıştım.

Çok düşünmeden babamın odasına adımladım. Çünkü düşünseydim vazgeçerdim . Kapıyı açtığımda ilk siyah kadife koltuklar ve gıri çalısma masası karşıladı beni. Masaya geldiğimde çerçeve de duran fotomu gördüm. Hemen ardından babamın masasında duran bir fılaşı .
Burayı hiç temizlemedilermi diyecekseniz bu odayı kesinlikle hayır . Yatak odalarınıda gitmeden önce Eda abla ( babamın eşi ) toplamıştı . Fılaşı elime aldım tabiki bakacaktım .

Bu sırada gelen mesajla telefona baktım kızlardı ne zaman geleceğimi soruyorlardı bende geleceğimi söyleyip. Flaşıda alıp odama gittim. Üstümü hemen giyinip çantamı alıp çıktım . Bu sırada telefonumu çıkarıp sevdiğim bir şarkıyı açtım . Kulaklıklarımı da taktım. ( Ecemin dinlediği şarkı medyada .)

Evime yakın market bulunmadığı için motoruma binip en yakındaki sempte gittim . Market ara sokaklardaydı . Motorumu sokağin girisinde bırakıp marketi bulmak için yürümeye başladım.

Bulduğumda beklemeden markette girdim ve gerekli olan herşeyi aldım . Kasiyerin önüne gelmiş her şeyi koyuyordum bu sırada arkamdan biri seslendi sese döndüğumde karşımda bizim yaşlarda olabileceğini düşündüğüm bir kız duryordu bakmamla bana kimliğimi uzattı
"Bunu düşürdün"

Bende alıp teşekkür ettim oda su almıştı bende geçmesini ve ödeyeceğimi söyledim nekadar olmaz desede onu göndermiştim . Aldıklarımı poşete koyup parasını ödedim. Marketten çıktım.

Biraz motorumun oldugu yere dogru yürümeye başladım. Yürürken bir ses duyar gibi oldum .

Basta umursamadım sonra ses netleşince . Hemen yanımdaki ara sokaktan geldiğini anladım . Oraya doğru adımlamayınca sesler netleşti ve sanırım bu marketteki kızdı .

" Tüm parayı alabilirsiniz . Lütfen lütfen bana dokunmayın hata isterseniz size daha fazlasınıda getiririm alın kartımıda şifrelerinide veririm ." diyordu.

Bu çığlıkları duyunca beynim yandı resmen. Bir kıza bu yalvarışı yaptıran onu feryat ettiren bir annesiz olmalıydı. Çünkü anne eğitir çocuğunu bunu annesi böyle yap dememiştir belki ama sergilediği davranışlar dolaylıda olsa buraya çıkmıştır poşetleri bırakıp adımlarımı dahada hızlanırdım . Üc kişilerdi ve kız korkudan duvarla bütün olmuştu resmen .

Ecem: Ya anneniz yok yada or****. Sizin gibi piçleri doğurduğuna göre.
Şimdi hemen rahat bırakin kızı...

Bu sözlerle hepsinin dikkatinide öfkesinide kendi üstüme çekmiştim....

ULAŞILMAZIMSINHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin