ULAŞILMAZIMSIN

4.Bölüm

YAZARDA :

Hastanede kısa bir süreliğinede olsa kalmış olan Ecem için bu gecede kabuslar içinde geçiyordu .

Yine hayır diyordu . Zorda olsa çıkmıştı takla atan arabadan . Kanayan yaralar vardı kolunda vucudunda ama hepsi küçük kesiklerdi . Babasının olduğu tarafa döndü . Babası kanlar içinde kalmıştı .
Arabadan çıktı Ecemin duyduğu tek ses bir kaç el kurşun sesiydi . Arabadan geçerken sıkılmıştı . Ecem şaşırmıştı babası yerde yatıyordu. 5 kursun yarası vardı omuzunda, karnında, göğsünün üstünde, bacağında ve Ecem kapatmak için hepsine yetişemiyordu .

Babası ona " Ecem yaz gülüm ağlama sen ağlayınca bulutlarda ağlamaya başlıyor bak
( deyip hafif yağmaya başlayıp hızlanan Yagmuru işaret etti. ) Baban bir pislik ve senin gözyaşlarına deymez hiç kimse değmez . Gül kokulum ." Demişti.

Ecem bağırdı binlerce kez " Hayır bir şey olmayacak . Sen bir pislik değilsin benim babamsın dünyanın en iyi babasısın . Baba bırakama beni . " göz yaşları hıçkırığa dönüşmüştü artık . Ilk defa yağmurun yağmasına üzülüyordu çünkü o severdi Yagmuru ama şu an ona hiç yardımcı olmuyordu . "

Ecem kabuslarıyla çığlık atıyordu . Hemen Emirin yan odasında olduğu için duymuştu Emir sesleri ve yatağından kalkmıştı . Esinler alt kattak oldukları için duymadıklarını biliyordu hemen karşı oradaki Cereni uyandırdı . Cerene soyleyince hemen odaya koştu . Emirde arkasından ilerledi .

Terler içinde kalmış çığlık atan kız ikisininde içini burkmuştu .Emir kapı pervazına yaslandı. Ceren hemen yanına oturup" Ece , uyan Ece hiç bir şey yok , " bu sözleriyle hafif sarstı omuzlarından . Bununla kendine geldi Ecem ve doğrulmaya çalıştı ama Ceren izin vermedi . Ve başını hafif diklestirdi su içmesine yardım etti . Ece başını yine yastığa bıraktı Ceren " Sadece kabustu sakin ol." Dedi.

Bu sözün üstüne Ecem " Kâbus değil gerçekti . " Dedi kısık bir sesle

Ceren : Yapma bak uyandın etrafına bak . Dedi.

Ecem: Yaşanmışlıklar kâbustan beter değilmidir ?

Bu sözlerden sonra Ceren anlamıştı bu yaşadığı bir şeyin etkisiydi . Emirde anlamıştı çünk oda günlerce , aylarca , yıllarca annesinin kabusunu görmüştü....

Ecem biraz rahatlamış ve Cereni odasına göndermişti kapı pervazına yaslı olan Emirdense hiç haberi olmamıştı. Herkez odasına geçmiş ve yatmıştı.

•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°

YAZARDAN:

2 HAFTA SONRA :

İlk hafta bittiğinde eve gitmek istemişti Ecem ama Furkan bey izin vermemişti . Israr etmişti Ecede kalmıştı . Kaldığı müdet içerisinde . Kızlar arada ziyaret etmişti . Annesi ve Furkan beyde arada bakmışlardı kendiside yemek dışında aşağı hiç inmemiş ve Emirlede karşılaşmamıştı . Çünkü Emir gece çok geç saatlerde geliyordu.

Sabah gözüne gelen güneş ışığıyla ellerini siper etti yüzüne bu davranışıyla

Yağmur: uyan uykucu hadi öğlen oldu . Dedi alayla .

Arkadaşının sesini duyan Ecem hemen açmıştı gözlerini . Yanında Deniz ve Cerenide görünce yüzünden okunmasada sevinmişti.
Ecem de çok beklemeden doğruldu yatağından.

Ecem: Hayırlı sabahlar . Dedi.

Deniz: Sanada kış çiçeğim ama sabahı kalmadı bu işin haberin olsun .