14. Bölüm

64 11 4
                                    


( Medyada Violetta.)

EMIİRDEN:

Saat gece üçtü Cereni zor sakinleştirştim saat bir gibi annesi aramış gelmemesini söylemişti .

Bende yatağına uzanmış, bir hafta boyunca her gece olduğu gibi beni hiç umursamayan hatta umursamayacak olan bir kız düşünerek geçirmiştim ..

   Ecemin gidişinden tam bir hafta geçmişti . Önce hislerime anlam veremdim sonra ben bu değilim dedim bara gibip yine önceden her zaman yaptığım gibi yapıp sarhoş oluncaya kadar içip kızın biriyle otele gittim. Hiç bir şey değişmedi Ecem sadece bir heves veya merak, ben aynı benim dedim ama fayda etmedi . Beni tahriş etmeye çalışan kızdan sadece midem bulanmış tı . Her saniye her dakka onun gamzeleri , gözleri düşüyordu aklıma . Akla zararı bu kız.

Telefonuma gelen bildirimle sıyrıldım düşüncelerimden . Bu saate kimdir diye düşünüp masama vardım . Baktığımda gördüğüm isimle şok olmuştum .

Hemen  telefonu açıp baktım.

Ecem : slm

Emir: As

Ecem: kusura bakma rahatsız ettim . Ama bu saat'te bir tek senin uyanık olabileceğini düşündüm.

Emir : iyi yapmışsın . Bir şeymi oldu?

Ecem: benim evime gelebilirmisin ?

Emir: Tabiki, sen geldinmi ?

Ecem: Evet . Hızlı olabilirmisin?

Emir: Tamam çıktım bile .

  Ecem bu mesajıma cevap vermedi bende bindiģim gibi arabayı çalıştırdım .
Hızla onun evine sürdüm bu sırada neden beni çağırdığını merak ederken .

   Iki hafta sonra onu doğru düzgün görebilecek olmanın sevinci de vardı.

   Ne kadar tuhaftı bu sevgi yada Aşk değilmi ?

Off saçmalıyorum ne aşkı , sadece merak , ney ki aşk .
   Bunu Eceme sormalıyım belkide . Aklıma soracağım sorular arasında ilk sıraya aldım bu soruyu . Düsüncelerimden birinci güvenliğe geldiğimi fark edince kurtuldum arabamı gören güvenlik direk açmıştı yolu .

İkinci güvenliktende geçtikten sonra evin önüde durdum . Arabayı hızlıca park ettim . Ardından arbadan çıkıp kapıya doğru ilerledim . Kapıdaki korumalar kapıyı açtılar hemen. Heralde hepsi haberdardı geleceğimden.

İçeri girdiğimde Ecemin koltuğa doğru eğilmiş bir şekilde gördüm önce ne yaptığını anlamasamda sonradan orda gördüğüm şeyle donup kaldım .

  Neydi bu ? Ne oluyordu ? Ecem neden çağırdı beni gerçekten? Kafam dan sorular azalmamışken yenileri eklenmişti.

  Ecem başını kaldırıp bana baktı. " Hoş geldin . Buyur otur ." Deyip eliyle koltuğu işaret etti .

  Bende daha fazla beklemeden oturdum oda aramızda biraz mesafe bırakarak yanıma oturdu . " Kusura bakma lütfen . Bu saate seni rahatsız ettim ama bir tek senin uyanık olabileceğini düşündüm. " dedi her zamnki sesle . Onun duygusuz sesine bile hasret gibiydim .
   Ama sözlerinden anlaşılabiliyordu mahçubiyeti . 

Bende sadece buruk bir tebessümle
" Sorun yok Ecem . Ne oldu ? Neden çağırdın? "

  Ecem başını kaldırıp o güzel gözleriyle bana baktı. " Benim şu an bir saatlik bir işim var . Çocuk uyudu ama uyanırsa korkar. Korumalarada bırakamıyacağımdan . Sen burda kalabilirmisin ? "

ULAŞILMAZIMSINHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin