:JIMIN POV:"මෙලී..."
මායි,හ්යොනුයි කෑගහුවේ අපිව ඉස්සර කරන් ගියපු මෙලීට හීනෙකින්වත් හිතපු නැති දෙයක් උන නිසා....වේගෙන් ආව බයික් එකක මෙලී නොවැදී බේරුණත් බැලන්ස් එක නැතිවෙලා මෙලී බිම වැටුනේ අපි ඉස්සරහමයි....."මෙලී ඔයා හොදින්ද"
මායි හ්යොනුයි මෙලී ගාවට දුවලා ගිහින් එයාව නැගිට්ටද්දී හ්යොන් ඇහුවා...."මන් හොදින් ඔප්පා.."
මෙලීට හිනා වෙන්නත් පුලුවන්ද කියලා මන් බලන් හිටියේ හ්යොන් එක්ක හිනාවෙලාම කතා කරත් මාව දැක්කත් රවන නිසා ..."තමුසෙට හොදයිනේ...ඒනිසා යනවා මෙතනින්"
මන් හ්යොන්ටත් යන් කියලා කා එකට නැග්ගත් කා එක ස්ටාට් කරන්න විනාඩියක් තියලා මෙලීත් පිටිපස්සේ සීට් එකෙන් වාඩි උනා....."ඇත්තටම තමුසෙට කිසි හිතක් පපුවක් නැද්ද...කකුලක් කැඩිලා තියෙන මනුස්සයෙක්ට පයින් ගෙදර යන්න දෙන්නේ"
ඔලුවත් වන වන ඇසුත් නටව නටව කියවන මෙලී එක්ක හ්යොන් ජීවත් වෙන්නේ කොහොමද කියන එක ගැන තිබුනේ ලොකු ප්රශ්නයක් මොකද හ්යොන් කචකච ගානවට පොඩ්ඩක්වත් කැමති නෑ..."එක මට හිතක් පපුවක් නෑ තමයි එතකොට දෙක තමුසෙගේ කකුල කැඩිලා නෑ උලුක්කු වෙලා විතරයි එතකොට අවසානම එක තමුසේ හිගන්නෙක් නෙමේනේ අප්පට කෝල් එකක් දීලා කා එකක් ගෙන්න ගන්නවා"
මෙලීගේ පැත්තටම හැරිලා මන් කියුවා...."යාහ් මොනාහරි වෙලානේ කකුලට අනික මේක මන් හිතලා කරගත්තේ නෑනේ තමුසෙගේ මහලොකු හ්යොන් නිසා තමයි.... ඒනිසා මාව ගෙදර ගිහින් දානවා නැත්තම් මන් අප්පට කියනවා යුන්ගි මගේ කකුල කැඩුවා කියලා එතකොට වෙනදේ තේරෙනවනේ"
ඇහිබමකුත් උස්සලා නිවුන කටහඩකින් උනත් තර්ජනාත්මක කටහඩකින් මෙලී කියද්දී මන් ඒකිටත් රවලා ඉස්සරහ බලන් හ්යොන්ට කෝල් එකක් ගත්තා....📞"හ්යොන් කොහෙද ඉන්නේ"
📞"Mansion එකේ ඇයි"
එහා පැත්තෙන් ඇහුන හ්යොන්ගේ කටහඩේ නම් තිබුනේ ගෙදර වරෙන්කෝ උබ වගේ හැගීමක්....📞"හ්යොන් ඔයාගේ වයිෆ්ගේ කකුල උලුක්කු වෙලා මටයි හ්යොන්ටයි එයාව ගෙදරට ඇරලවන්නලු"
YOU ARE READING
||DEAR_MAFIA||Completed
FanfictionA broken heart is all that's left I'm still fixing all the cracks Lost a couple of pieces when I carried it, carried it, carried it home I'm afraid of all I am My mind feels like a foreign land Silence ringing inside my head Please, carry me, carry...