Ο Εφιάλτης στο Τούνελ

11.

- Ήρθε;
- Κάνε ησυχία Τζόνσον.
- Που είναι;
- Τζόνσον...
- Μα δε τον ακούω.

Τότε, εκείνη τη στιγμή ακούστηκε ένας πυροβολισμός!

ΜΠΑΜ!

Τη λευκή μπλούζα του μικρού αγοριού γέμισε το κόκκινο. Το κορίτσι άρχισε να ουρλιάζει. Το μικρό παιδί ανήμπορο να αντιδράσει, έχασε τις αισθήσεις του.

- Παραβιάσετε έναν κανόνα! Φώναξε ο άνδρας
- Πως μπόρεσες; Ούρλιαζε το κορίτσι κλαίγοντας...
- Βρήκατε το κλειδί και δε μου το δώσατε. Πράγμα για το οποίο τιμωρηθήκατε!
- Γιατί το έκανες αυτό; Ρώταγε το νεαρό κορίτσι κλαίγοντας πάνω από το μοναχικό πτώμα του αδερφού της.
- Λυπάμαι πολύ μικρή μου αλλά έχω πολύ σημαντικότερα πράγματα από το να κλαίω το άψυχο και εντελώς μίζερο σώμα του πρώην αδερφού σου.
Το κορίτσι δε μπορούσε να ελέγξει τα δάκρυά της. Ο άνδρας είχε ξανά φύγει. Η Τίφανι όσο γενναία και αν προσπαθούσε να φανεί δε τα κατάφερνε. Αυτό που πραγματικά χρειαζόταν ήταν μια ζέστη αγκαλιά από τους γονείς της, την οποία τόσο είχε επιθυμήσει.
Το μικρό κορίτσι, δε μπορούσε να σταματήσει να θεωρεί κατηγορούμενο και ένοχο τον ίδιο της τον ευατό τον οποίο τόσο είχε πια σιχαθεί και μισήσει.

Οι μέρες περνούσαν γρήγορα. Είχε πλέον φτάσει η τελευταία μέρα. Το κορίτσι δεν ήξερε τι να περιμένει. Φοβόταν. Ξαφνικά, άκουσε έναν βηματισμό. Ήταν ο άνδρας...

- Συγχαρητήρια! Μπράβο σας! Καταφέρατε να με βοηθήσετε να βρω αυτό που χρόνια ολόκληρα ευελπιστούσα να βρω. Χάρη στο κλειδί ξεκλείδωσα το μπαούλο στο οποίο υπάρχει η κληρονομιά που μου άφησε η προγιαγιά μου. Θα σου έλεγα το ποσό, αλλά το μυαλουδάκι σου δε μπορεί να κατανοήσει και πολλά. Παρεπιπτόντως, τα όργανα του μικρού σου αδερφού, θα μου φανούν παρά μα παρά πολύ χρήσιμα! Ξέρεις ποσά λεφτά θα...
Τότε η Τίφανι τον διέκοψε:
- Και ποιος σου είπε εσένα πως θα κάνεις εμπόριο οργάνων του αδερφού μου;
- Χα! Έχεις πολύ πλάκα γλυκιά μου.
- Σοβαρά;
- Άκουσε να δεις μικρό κακομαθημένο, είπε και την έπιασε από το στόμα βίαια προκαλώντας της πόνο.
- Πονάω! Φώναξε το κορίτσι.
- Δε θα μου πεις εσύ τι θα κάνω. Θα πουλήσω τα όργανά του και επειδή θέλω να έχω και λίγες στιγμές απόλαυσης, το κεφάλι του θα δωθεί στους φιλαράκους από πάνω σου.
Ο άνδρας συνέχιζε να μιλάει, όμως το κορίτσι αδυνατούσε να τον ακούσει. Τα μάτια της είχαν επικεντρωθεί στη ρωγμή που μεγάλωνε και κόντευε να προκαλέσει σπάσιμο στη γυάλα. Ξαφνικά, το κορίτσι άρχισε να τρέχει κρατώντας το μικρό της αδερφό. Ο άνδρας άρχισε να φωνάζει και να τη κυνηγάει. Το κορίτσι δραπέτευσε από το τούνελ μαζί με το πτώμα του αδερφού της και κλείδωσε καλά τη πόρτα. Εκείνη ήταν και η στιγμή ελευθερίας των καρχαριών! Το κορίτσι μπήκε στο σπίτι του άνδρα. Κάλεσε την αστυνομία, περιέγραψε τα γεγονότα και η αστυνομία ήρθε αμέσως. Λίγο αργότερα, ένας ήχος κουδουνιού διατάραξε την ησυχία των γονιών.