BEDEN HIRSIZLARI

4. Bölüm (insan çifliği)

"Tamam, ama göreceğin şeyler seni çok etkileyecek"

"Ben hazırım"

Son sözlerimle beraber hızlı bir şekilde yürümeye başladık. Beni nereye götürdüklerini çok merak ediyordum, ne göreceğimide. Kasvetli olan bu hava gecenin verdiği karanlıkla dahada çekilmez oluyordu. Ve Haziran ayında olmamıza rağmen aşırı soğuk bir hava vardı. Arya ve Evan ara sıra arkayı kontrol ederek peşimizden gelmediklerinden emin oluyorlardı.

Aşağı yukarı geçen beş saatin ardından dinlenme kararı aldık.  Yere oturup etrafa baktım. Gök yüyü hafif aydınlanmaya başlamıştı. Arya yanıma gelip üzerindeki ceketi yine bana verdi.

"Sen üşüyeceksin ama" dediğimde gülümsedi.

"Merak etme, bizim vücudumuz buna alışık"

"Normalde bu zamanlarda havanın sıcak olması gerek, neden bu şekilde"

"O sizin döneminizdeydi. O zamandan bu zamana çok şey değişti. İnsanlar gibi mevsimlerde yer değiştirdi"

"Peki etraf nede siyah beyaz, güneş neden kendini göstermiyor" Dedim. Çünkü en çok merak ettiğimde buydu. Benim zamanım da izlediğim filmlerde kurgu olarak bu gösterilirdi. Şimdi ise gerçeğinin içindeydim.

"Yapay zekaların devri başladığında dünyanın her yerini yok etmişler. Bulunduğumuz yer radyanyoslu alan. Bizi varederkende buna uyum sağlamamızı sağlamışlar"

"Ama ben normalim"

"Sorun yok, sen neden değişimi için hazırlanırken uyumluluğun geliştirildi"

"Anladım" dedikten sonra dizlerimi kendime çekip ısınmaya çalıştım. Arya ise mutsuz görünen Evan'ın yanına gitti.

Duyamıyordum ama Evan onunla konuşurken endişeli duruyordu. Ve sanki farklı bakıyordu. Arya üzgün olduğunu söyleyerek tekrar benim yanıma geldi.

"Çok üşüyormusun" dediğinde kafamı salladım.

"Arya"

"Efendim"

Önce bizden uzakta oturan Evan'a baktım, sonrada Arya'ya "Evan sana aşık" birden çıkan sözcüklerimle gözlerini kocaman açarak bana baktı.

"Nasıl anladın"

"Sana bakışlarından"

"Onun için üzülüyorum"

"Neden"

"Çünki benim ona verecek yıllarım yok, onun ise önünde uzun bir yaşam var"

"Ne zamandır tanışıyorsunuz?"

"On yıldır"

"On yıldır ona bir karşılık vermedi mi?"

"Evet"

"Bu onun için zor olmalı"

"Biliyorum, ama onun kafasının karışmasını istemiyorum. Ben öldükten sonra buradaki komuta merkezinin başına geçecek. Adından da anlayacağın üzere o bir savaşçı"

"Zamanımız olsaydı seni daha yakından tanımak isterdim"

"Bende, ama şu iki günde tanımaya çalışırız. Sen şimdi biraz uyumaya çalış, vücudun bu ortama zor dayanıyor"   dedi.

Evet bu doğruydu. Bulunduğum bu dünya bana göre bir yer değildi. Kuru otların üzerine kafamı koyarak gözlerimi kapadım ve geçmişteki kardeşimin hayaliyle uykuya daldım.

Kendime geldiğimde Arya ve Evan birbirlerine sessizce bakıyorlardı.

Benim uyandığımı fark ettiklerinde İkisi de ayağa kalktı. "Devam edelim" dediğinde ayağa kalkarak arkalarından yürümeye başladım.