Way Back Into Love

Chapter 16

Habang lumilipas ang panahon, mas lalong lumalalim ang nararamdaman ko sa kanya.
At ako eto umaasa na sana may pag asa pa ako. Na sana may puwang pa ako, na sana ako pa rin ang tinitibok ng puso niya.

Eh pano kung wala ka ng pag asa? Mag papakamatay ka na?
Tanong ng isip ko?
Syempre hindi, ano ako tanga?
Aii akala ko.
Kung sakaling hindi man kami para sa isa't isa I'll try my best to move on.

Bumalik lang ako sa katinuan nong may bumusina sa likod ko. Agad kong pinaandar ang kotse ko.
Triny ko kasi siyang gamitin dahil na stock siya ng ilang years, pinaayos ko lang kahapon dahil baka may mga papalitan, so ayon nga may mga.kailangan ng palitan kaya pinapalitan ko, and now ok na siya, nagagamit ko na.

Nakarating naman ako ng safe sa shop ko kaya alam kong walang problema sa kotse ko.
Pag labas ko ng kotse ko tumayo muna ako at tinitigan ang kabuuan ng shop ko. This is my dream. This is I've been dreaming before. And now nandito na at naka tayo na sa harap ko. Sana dumating din yong araw na siya naman ang makita ko araw araw.

"Good morning ma:am."

Bati nong guard.

"Morning po."

Bati ko pabalik.

Gusto kong mag trabaho kaya ako na ang gumawa ng ibang gawain. I just want to make my self busy, na boboring ako habang walang ginagawa. Sakto namang nag dagsaan ang mga tao kaya sa huli napagod ako. But it's ok, ginusto ko 'to and sanay na ako so walang problema don.

Umuwi ako at hindi na nag hapunan nag shower na lang at diretso tulog na. Sobrang pagod at antok na ako kaya agad akong naka tulog.

**
Paulit-ulit na ganito ang routine ko gigising ng maaga,maliligo,kakain,papasok sa shop,uuwi,mag sho shower,at matutulog. Sa shop ko na lang binuhos lahat at sinantabi muna ang problema ko kung paano ulit kami mag kakaroon ng closure. Alam kung mahihirapan ako,pero kakayanin ko para sa amin.

Taon na ang lumipas at araw na lang hinihintay ko sa pag babalik niya. Pero ang tanong dapat na ba akong mag saya dahil babalik na siya o dapat akong mabahala dahil baka natuto na siyang mahalin siya at handa ng kalimutan kung ano mang meron kami?
Erase. Erase. Ayokong pangunahan ako ng takot ko.

"It's early to give up, Kn. You need to try and try. Kung talagang mahal mo siya bakit hindi mo siya ipag laban at bawiin. Nag try ka nga,isang beses lang, give up ka na agad because you defeat. If you truly love him fight for him. Hindi mo masasabing pag mamahal ang nararamdaman mo pag isang beses ka lang nag try, you need to try and try until you prove your self to him. At kapag pagod ka na just rest but don't give up. Don't let the thoughts of failure stop you from trying, even when you fail,it's not enough to give up. Just like the light bulb itself, the bulb finally found the success after so many trials. Dapat ganon ka rin. Anong silbi ng pag mamahal mo kung isang beses ka lang sumubok, susuko ka na. Malay mo balang araw mag iba ang ikot ng mundo at pag sisisihan mo ang hindi mo pag laban sa taong mahal mo kasi pinili mo ang sumuko kaysa ang sumubok. Kn, it was a temporary failure. It's better to have tried and failed,than not to have tried at all."

Tuwing naaalala ko ang sinabi sa akin ni Jade ay .mas lalo akong nag kakaroon ng pag-asa na maaari pang bumalik ang dating kami.
Kaya imbis na mag isip ng kung ano-ano ay nag focus na lang ako sa daan. Papunta na naman ako ngayon sa shop. Dahil wala naman akong gagawin, tsaka kakatapos lang naming gumala kahapon ng mga kaibigan ko.

"Good morning ma'am"

Bati ng guard sa'kin.

"Morning!"

Masayang bati ko rin sa kanya.

At tumuloy na ako sa loob.

"Morning ma'am Kn."