Way Back Into Love

Chapter 18

Days past kaya mas lalo naming pinag iingat si Unice, dahil delikado ang pag bubuntis niya. Dahil yan ang sabi ng Doktor nong araw na dinugo siya dahil sa galit niya sa dati niyang nobyo .At yong lalaking yon  ay wala talagang balak na panagutan ang bata.
Kaya habang lumalaki ang bata sa sinapupunan ni Unice ay tuloy ang suporta namin sa kanilang mag ina.

"How are you?"

Bungad ko kay Unice na naka upo lang sa sofa at nanonood.

"I'm good. How about you?"

"Likewise!"
Sagot ko sa tanong niya.

"Where's kuya?"

Napakunot ang noo ko at napatingin sa kanya.

"Hindi ba kayo sabay umuwi?"

Umiling ako sa kanya.
Sarado na ang Shop ko kaya dito na agad ang diretso ko, para kumustahin siya. Pero hindi na'ko dumaan sa Station dahil alam kong mangangati na naman ang lalamunan ni Duke.

"Kumain ka na ba?"
Tanong ko kay Unice.

"Yes, tapos na. Ikaw ba?"

"Sa bahay na lang, busog pa naman ako e."

Sabay tayo para kumuha ng tubig sa ref ni Unice.
Dahil sa tagal ko ng pumupunta rito ay para ko na ring bahay 'to.
Habang umiinom ako ay may nag text sa cellphone ko.

Unknown number
Where are you?

Dahil sa hindi ko naman siya kilala ay hindi na ako nag abalang mag reply sa kanya. Baka na wrong send lang.

"Ahhm sorry wala ng natirang ulam e "

"It's ok. Busog pa ako."

"Pa bili ka na lang kay kuya."

"Hindi na, busog pa naman ako e."

"Bat pala di kayo sabay na pumunta rito? May LQ?"

Napalingon ako sa kanya at nag tataka. LQ? Wala namang kami  a. Ulit.

Umiling ako. "Wala naman, nauna lang akong pumunta rito kasi  maaga akong nag close sa shop."

"Alam ni kuya?"

Umiling ulit ako. Hindi naman niya kailangang malaman e.

"Hala! Lagot ka na naman don. Hindi ka nag paalam na nauna ka."

"Wala akong number niya."

"Bat di mo kunin?"

"A-ahh no need. Pwede ko namang sabihin na lang sa kanya mamaya pag nandito na siya."

"You know kuya was very mainitin ang ulo, right? So maybe he's mad at you for waiting to you for too long."

Hindi na lang ako nag salita at ininom na lang ang natitirang tubig sa baso ko.
Maya maya pa ay may kumatok na sa pintuan at bumungad ang mukha niyang salubong ang kilay,pero may isang hindi ko inaasahan.

"Kuya--
Ohhh, look who's here!"

Mataray na bungad sa kanila ni Unice. Pero walang nag salita ni isa sa amin. I feel a little bit ache in my heart when I see them together holding each others hand.

I clear my throat.
Kaya lahat ng tingin ay nasa akin.

"I guess I'm going home."

Hindi ko na hinintay na mag salita pa sila, kinuha ko na ang bag ko at sabay alis. But before I open my car I hear his voice calling my name.

"Kn."

I miss this. I miss everytime he call my name with a tenderness . I close my eyes and let out a heavy sigh before I speak but I never turn to face him.