Way Back Into Love

Chapter 12

Hindi ko siya  kayang kausapin hindi dahil sa may past kami but because of this set up. Nahihiya ako dahil sa mga pinag gagawa ni Unice, ako ang nahihiya dahil naistorbo ko na nga siya kahapon,siya pa gumastos ng suot ko tapos pinagamit pa niya sa akin ang kotse niya and now here I am, ihahatid niya ulit ako sa bahay. Ang dami ko ng utang na loob sa kanya. O baka naman bumabawi siya sa mga naging kasalanan niya sa akin. O di Kaya concern lang talaga siya sa akin. Oh my god ang isip ko. Nag a assume na naman ako.
Kaya hanggang sa maihatid niya ako sa bahay ay hindi pa rin ako umiimik. Ini invite siya ni Mommy na rito na siya mag dinner so napatingin ako sa kanya, hindi sa tinatakot ko siya pero sana naman maki sama siya at tumanggi na lang. Parehas lang kasi kaming magigisa nito e.

Kaya naman nakahinga ako ng maluwag ng tumanggi siya.

**
It's Wednesday morning, and I need to return the car key to Xy,kaya mas pinili kong hintayin na lang siya sa trabaho niya kaysa mag hintay sa shop.

Pag baba ko ng kotse ko ay bumungad sa akin si Duan na kararating lang din.

"Hi, Miss Kn."

Masiglang bati niya. Kaya binati ko rin siya.

Bigla siyang ngumiti ng pagka haba haba.

"Ahemm, Ms. Kn, wala pa po si Master Xyvil."

Kaya napalingon ako sa kanya. Pa'no niya nalaman na siya ang hinahanap ko?

"Kung siya po ang hinahanap niyo?"

Sabay tawa niya.

"Siya nga ang hinahanap ko."

"Ah wala pa po siya dito, pero tuloy po kayo sa loob. Hintayin niyo na lang po siya. Mamaya nandiyan na po siya."

"Sige. Salamat."

At tumuloy na ako sa loob.

Pagpasok ko sa loob ay sobrang kinakabahan ako,it feels like his presence is here. Parang nandito siya because of his scent.
Ewan ko kung anong dahilan bakit ako kinakabahan masyado. Dati naman na kaming nag uusap, kahapon nga lang e hinatid niya ako sa bahay, natulog pa nga ako sa bahay niya.
So, ano pang reason bakit ako kinakabahan sa pag haharap ulit namin?

"Ma'am nandiyan na po si Master."

Tawag ni Duan sa akin kaya agad akong lumingon.
At eto na naman ang puso ko, parang may kabayong nag tatakbuhan. My heart beat fast, whenever I feel him.

"Iwan mo na kami."

What an cold voice.
Kaya imbis na gumaan ang  pakiramdam ko mas lalo lang akong kinabahan.

"Sige po,Master."

Sagot ni Duan,na gusto kung tutulan dahil ayaw kong maiwan na kaming dalawa lang kaso umatras ang dila ko,kaya hindi ko na siya nagawang pigilan.

"Bye Miss."

Pag papaalam ni Duan sa akin bago sinarado ang pinto.

"What are you doing here?"

Tanong niya agad sa akin. Wala man lang siyang balak na paupuin ako. Sabagay no need, aalis din naman ako.

"Ahm, g-gusto ko lang ibalik sa'yo 'to."

Sabay abot ko sa kanya ang susi at paper bag.
Bakit ba ako nauutal.

"What's this?"

Tanong niya sa  paper bag na inabot ko sa kanya.
Napairap na lang ako sa kawalan.

"Ahm, l-lunch mo raw.

Napataas ang kilay niya. Kaya napa irap ako. Anong akala niya, pinag luto ko siya.