Saye'

Fare'

"Vaveyla."

13.26

Bölüm şarkısı: Hidra- Nabız

Güneş.

Dünyanın ısı kaynağı benimse uğruna gözlerimi kaybetmeyi göze alarak saatlerce izlediğim güneş..

Sevdiğimi çok severdim.

Tüm ilgim, alakam, davranışlarım bile ona göre şekillenirdi.

Uygar'a göre hareket ediyor oluşum galiba istisnaydı.

Ona olan güvenim aşka dönüşür müydü bilemezdim. Ama onu sevmek zorundaydım.

Evlenecektik yakında.

Kafasına koymuştu. Engel olamazdım. Onu durdurabilen bir babası vardı. O da çok zordu.

Saat 17.53'tü.

Güneş batıyordu.

Dert tepesindeydim.

Tüm mahalleyi ayaklarımın altına almıştım. Rüzgar ılık ılık esiyor, saçlarımı karıştırıyordu. Hava sıcaktı. 

Elim şorta gitse de onu giyersem dışarı çıkamazdım. Bu yüzden gri eşofman ile yetinmiştim.

Arkamda bir hareketlilik hissettiğimde o tarafa döndüm. Horoz ve yanındaki iki koruma bana yaklaşıyordu. Horoz hemen yanı başımda bekleyip ayağa kalkmamı bekledi.

"Yenge, abi seni çağırıyor."

Başımı sallayıp arabaya yürüdüm.

Basitti.

O isterdi ben yapardım.

Arabada giderken ne olduğunu tahmin etmeye çalıştım. Araba kahvehanenin önünde durduğunda ortadaki kalabalığa baktım.

Horoz beni tam ortaya soktuğunda Uygar elimi sıkıca tuttu. Ailesinin yanında en ufak bir temasta bulunmazdı.

"Bu kızı görüyor musun?" Dedi büyük bir sakinlikle.

Adam sesini çıkarmadan gözleriyle beni izledi. Rahatsızca yerimde kıpırdandım. Neredeyse herkesin bakışı üzerimdeydi.

"Geçen sefer deneyip benden alamadığın kız." Dedi tıslayarak.

Elimi sıkıyordu.

Sinirliydi.

"Seni özellikle onun önünde öldüreceğim. Onun asla bizden olmadığını söylüyorsunuz ya. Bir görün bakın, tam Demircioğlu gelini olduğunu."

Çok rahat bir tavırla, sol tarafına ateş  etti. Elini sıktım. Ama asla gözümü bile kırpmadım. Kalbim deli gibi çarparken adama yardım etmemek için kendimi zor tutuyordum.