A Wife's Regret

Finale

Celeste

Ngayon ang huling araw ng burol ni Liam. Mas maraming bisita ang dumating mula sa mga taga kumpanya nila at mga kaibigan ng daddy at Mommy niya. Lahat gustong makiramay sa amin.

Mula U.S lumipad pabalik si Greyson. Hindi nito matanggap ang pagkawala ng Kuya Liam niya. He was blaming his self sa pagkawala ni Liam but we all said na wala siyang kasalanan sa pagkamatay ni Liam.

Sa apat na araw ng burol ni Liam hindi ako iniwanan ng family ko at family ni Liam lalo na si Lauren. Kung titignan kami ni Laure we look like a sister na animo'y walang nangyari sa pagitan namin, nila Liam.

So weird na maging close sa naging mistress ni Liam pero siguro we're destined to be friends regardless of what happened.

"Did you eat?" tanong ni Lauren sa'kin.

"Wala akong gana Lauren." sagot ko.

"For almost four days hindi pa kita nakitang kumain o umidlip lang man."

"How can I eat when the man of my dreams already dies?"

"I know it was hard for you Celeste. Pilitin mong kayanin para sa'yo at sa baby mo."

"I don't think I can do it. Yung isang umaga na gigising ka wala na siya sa tabi mo. Ang sakit lang Lauren hindi man lang kami nagkaayos ni Liam."

Bigla na lamang pumatak ang mga luha ko. Niyakap ako ni Lauren para pakalmahin ako.

"Magpakatatag ka Celeste. Hindi gugustuhin ni Liam na nakikita ka ng ganito."

"Thank you, Lauren. Hindi ko inakala na magiging magkaibigan tayo kahit na naging magkahati tayong dalawa kay, Liam."

"Maging ako hindi makapaniwala na aabot tayo dito. Kung nasaan man si Liam tiyak masaya yun sa nakikita niya. Dalawang babaeng minahal niya magkaibigan na."

"Sissy forever?"

"Oo, naman Sissy forever."

Hindi rin lubos akalain ng family ko at family ni Liam na magiging close kami ni Lauren. Possible talaga na maging friend mo ang ex ng asawa mo at kaming dalawa ni Lauren ang patunay.

"Magpapahinga muna ako Lauren."

"Don't worry ako muna magbabantay sa kabaong ni Liam. Basta magpahinga ka."

Naalimpungatan ako sa isang tinig na narinig ko pagtingin ko galing kay Liam.

"L-liam?"

"Did I wake up you?"

"Liam," saad ko sabay yakap ng mahigpit na mahigpit.

Hindi ko mapigilan ang maiyak sa tuwa ngayon. Kaharap ko si Liam.

"I missed you so much, Liam."

"I missed you too Celeste."

"S-sorry..."

"For what?"

"For everything. I cheated on you. Iniwan kita bigla. Sa paghingi ko ng annulment."

"Shh... Don't be sorry. Napatawad na kita sa mga nagaw mo. It's all in the past."

"Kung hindi sana kita iniwan sana buhay ka pa. Sana kapiling ka pa namin ng baby natin." naiiyak kong saad.

"Don't cry. Huwag mong sisihin ang sarili mo. Everything has a reason."

"How can I wake up without you? How can I eat?"