Heya fellas!
Αυτό το βιβλίο θα περιέχει one-shots αναφορικά με τους marauders (όπως γράφει και ο τίτλος duh) αλλά ενδέχεται να γράφω και για την γενιά του Χαρίκλειου Pottah. Δείτε το πρώτο κεφάλαιο για περισσότερες πληροφορίες καθώς θα δέχομαι και...
James ήταν ανέκαθεν ο ρομαντικός τύπος. Έτσι, με την βοήθεια μιας φίλης, επισκέπτεται ένα ανθοπωλείο για να αγοράσει την ομορφότερη ανθοδέσμη που έχει χαρίσει κανείς σε έναν κορίτσι. Τίποτα δεν μπορεί να πάει στραβά. Σωστά;
๑2 k words
༄pure fluff, hella cheesy by the end, ας υποθέσουμε πως ο James δεν είναι ερωτευμένος με την Lily bcoz i really cant write them as a not-couple
Rất tiếc! Hình ảnh này không tuân theo hướng dẫn nội dung. Để tiếp tục đăng tải, vui lòng xóa hoặc tải lên một hình ảnh khác.
«Περπατάς πολύ αργά», μίλησε η Marjorie. Γύρισε το κεφάλι της προς το αγόρι που ακολουθούσε, μονάχα για να το αντικρίσει μπροστά από μια τεράστια βιτρίνα με χιλιάδες παιχνίδια. Η φωνή της ωστόσο ήταν αρκετή για να τον αποσπάσει, καθώς τα διάπλατα μάτια του εγκατέλειψαν το πανέμορφο θέαμα. Παρόλ΄ αυτά, η ταχύτητά του δεν μεταβλήθηκε διόλου προκειμένου να προφτάσει την κοπέλα.
«Απλά κοιτάζω τις βιτρίνες», αποκρίθηκε ο James, δήθεν αδιάφορα. Η Marjorie σταμάτησε να περπατάει, ενώ το αυστηρό βλέμμα της διασταυρώθηκε με το δικό του.
«Χρονοτριβείς». Το σηκωμένο φρύδι της τον αποπήρε, καθώς τα χείλη του άνοιξαν, έτοιμος να δικαιολογηθεί. Ωστόσο, η κοπέλα δεν είχε όρεξη για τις δικαιολογίες του. «Ξέρεις τί θες να πάρεις, οπότε γιατί καθυστερείς; Θα δούμε τις βιτρίνες μετά».
«Μπορεί να αργήσουμε και να κλείσουν τα μαγαζιά».
«Είναι μόλις έντεκα».
Ο James έριξε πίσω το κεφάλι του, ηττημένος, προτού τα λόγια της Marjorie τον επαναφέρουν.
«Τί γίνεται James;», ήρθε η ερώτηση της. Μια ερώτηση την οποία το αγόρι ντρεπόταν να απαντήσει.
«Απλά... Αγχώνομαι λιγάκι, εντάξει; Φοβάμαι πως δεν θα της αρέσουν», ομολόγησε. Γνώριζε πως θα ακολουθούσαν άκακα πειράγματα εκ μέρους της, μάλιστα ήταν προετοιμασμένος για αυτά, μα το κορίτσι τον εξέπληξε.
