Marauders one-shots

Sirius Black 🌙

┊Pale moonlight ┊

◇Sirius Black/oc◇

୨˚̣̣̣͙୧ Δεν περίμενε ποτέ να αγαπήσει κάποιον τόσο πολύ, κι όταν η μοίρα τον εξέπληξε, ήταν σίγουρος πως ήταν αδύνατον να χάσει αυτή την αγάπη. Κι ακόμη κι αν την έχανε, δεν περίμενε ότι η αγάπη του θα μπορούσε να κοιτάξει κάποιον άλλον, με εκείνα τα λαμπερά μάτια που διαφύλαγε μόνο για εκείνον. Στο κάτω κάτω, ήταν δική του ୨˚̣̣̣͙୧

~Αυτό το fanfic είναι εμπνευσμένο από το τραγούδι baby came home των the neighbourhood, οπότε συνιστώ να το ακούτε καθώς διαβάζετε το κεφάλαιο (το έχω επάνω). Άσχετα από την περιγραφή, ο Sirius δεν είναι κτητικός σε τοξικό επίπεδο, απλά το ξεκαθαρίζω. Αυτό το κεφάλαιο είναι λίγο angsty, όχι sad, I can't explain this, i just felt super inspired and wrote this in 3am. Ωστόσο, αυτό είναι μάλλον ένα από τα αγαπημένα μου μέχρι στιγμής σε αυτό το βιβλίο. Enjoy!

Εκείνες τις μέρες ο ουρανός ήταν πιο γκρίζος από ότι συνήθως, η μουσική στο πικάπ πιο μονότονη, οι φωνές που τρύπωναν στα αυτιά του πιο ενοχλητικά τσιριχτές. Έτσι σκέφτηκε πως μια καλή ιδέα, προτού χάσει το μυαλό του, θα ήταν να απαριθμούσε μερικά πράγματα που τον έκαναν χαρούμενο. Μερικά πράγματα που αγαπούσε. Αγαπούσε τους καθρέφτες γιατί αντικατόπτριζαν το είδωλο του, με τα μαύρα, πυκνά μαλλιά του που τόσο πολύ επιμελούταν με τα ακροδάχτυλα του, κάθε φορά προτού εγκαταλείψει τον κοιτώνα του. Αγαπούσε τις έντονες κολώνιες και τα κεφάλια που γυρνούσε όταν διέσχιζε τους διαδρόμους του Hogwarts. Αγαπούσε τον τρόπο που το όνομα του ταλαντευόταν στα χείλη των συμμαθητών του, το ντροπαλό τους βλέμμα όταν μιλούσαν για εκείνον, τα μάτια τους που έπεφταν στο πάτωμα όταν διασταυρώνονταν με τα μαύρα δικά του, και περισσότερο αγαπούσε το γεγονός ότι δεν γνώριζε καν το όνομα τους. Αγαπούσε το χαμόγελο που έφερναν στο πρόσωπο του οι φίλοι του, κάθε φορά που ο Peter έκανε ένα φριχτά κρύο αστείο ή ο James σκαρφιζόταν μια φάρσα που θα έβαζε τους Slytherin στην θέση τους.