Hüznümü parçaladı bir ses
Yanağımda gezindi ölü bir el
Öylesine soğuk
Öylesine tekdüze
Terket beni hüznüme
Melankoliyle başbaşa kalma ateşine fırlat
Sevme soğuk benliğinle
Belki acı çeker
Ama yokolmaz yüreğim
Ölmez duygularım böylesine
Kalp atışlarımın sesi
Sessizliği yırtar
Suskun dudaklarım utanır
Sen şimdi buradasın
Öylece duruyorsun
Boynu bükük
Düşük omuzlu
Yağmurda yürümüş gibi ıslak saçların
Bir ses miydi seni çeken
Yoksa yalnızlığım mı
Belki de kendi yalnızlığın
26/01/1989, İstanbul
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şiirlere Yazmak Seni
Poetry"Gökyüzü gibidir sevgi asla yere düşmez..." Şiirlere yazmak seni Bulutlara resmetmek ne zor Ama zorlukları severim bilirsin Seni sevdiğim gibi zor kadın
