SENSİZLİĞE

5 1 0
                                    

Telefonlar cevap vermiyor
Herkes, herşey suskun bu gece
Soldu güllerim avuçlarımda
Çaresizlik sardı bedenimi
İnsanlar gelip geçti yanımdan
Bazıları neşeli, güleç yüzlü
Bazıları ise bir o kadar üzgün ve hüzünlü

Dakikalar dakikaları
Saatler saatleri kovaladı
Sonra rengarenk ışıklar söndü birer birer
Gecem koyu bir sessizliğe büründü
Beraberinde ise sensizlik


Bir yaz daha geçiyor
Ama özlemler bitmiyor
Bense yine yalnızlığa mahkumum
Oysa yaz gelecek
Ve herşey yeniden başlayacak sanırdım

Yalnızlığıma gülen sesin
Ne sessizliği
Ne de sensizliği unutturabilir bana

Eylül 1995, İstanbul

Şiirlere Yazmak SeniHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin