දැනෙනා තුරු .....04

3K 401 47
                                    

දැනෙනා තුරු .....4

ෆෝන් එක කට් කරල දාපු මන් කල්පනා කරේ මොකද්ද අප්පේ ඒ  උනේ කියල.. ඒත් හිත පුරා මොකද්දෝ කියාගන්න බැරි හැගීමක්  පිරිල  ,ඒක මට කියාගන්න තේරෙන්නෙ නෑ..
මම එහෙමම තවත් ටිකක් වෙලා ඇදට වෙලා ඉදියෙ ඇත්තටම අර පිස්ස එයිද නැද්ද කියල හිතන ගමන්

අපොයි අර පිස්ස ඇත්තටම එනව ඇති ලෑස්ති වෙන්න ඕනි...

මගෙ  මටම කියාගන්න ගමන් ඇදෙන් බැහැල තවමත් අස්කරල තිබ්බෙ නැති මගෙ ඇදුම් බෑක් එක ඇදල ඩෙනිමකුයි ලා දම් පාට ශර්ට් එකකුයි අරගෙන ඇදගත්ත.. ඇද උඩ තිබ්බ ෆෝන් එක සාක්කුවට දාගන්න ගමන් මන් මේසෙ උඩ තිබ්බ පර්ස් එක අතට අරගෙන එලියට ගියෙ මාමලගෙ ගෙවල් ලග ඉදල  ප්‍රධාන  පාරට ටිකක් දුර නිසා.

" පුතේ ඔයා කොහෙද යන්නෙ ..."

මන් සාලෙට යද්දිම වගේ සාලෙට වෙලා පත්තරයක් බල බල උවපු සුදු නැන්දා අහද්දි මට එක පාරටම කියන්න දෙයක් මතක් උනෙත් නෑ.. අර පිස්ස ලෑස්ති වෙලා එන්න කීවට  මොකටද එන්නෙ කියල කිව්වෙ නෑනෙ හරියටම..

"ආ..  ඔව් සුදු නැන්දා මන් ටවුන් එකට ගිහිල්ල එන්න කියල පොඩි බඩු වගයක් ගන්න..."

"ම්ම්.. අක්ක එනකම් ඉදියනම් ඔයාට බයික් එකේම යන්න තිබ්බනේ පුතේ .."

"අනේ කමක් නෑ නැන්ද අනික මට බයික් පදින්න බෑනෙ .. මන් යනන්නම්..."

"හරි පරිස්සමින්  යන්න දරුවො..."

මන් නැන්ද එක්ක කතා  කරන ගමන්ම ගෙයින් එලියට බැස්ස...

.............................................................

ඇතුල් පාරෙ ඉදන්  හෙමින් හෙමින් මන් ප්‍රදාන පාර දිහාට යද්දි මන් හිතනෙ විනාඩි  අටක් දහයක් යන්න ඇති.. එශාන් පැය කාලෙන් එනව කිව්වට  මන් එච්චර කලබල උනේ නැත්තෙ එයා ගොඩක් දුර එන්න ඕනි කියල දන්න නිසා...

මන් පාරට ඇවිල්ල බස් ස්ටෑන්ඩ් එක ලගට ගියෙ එශාන්ට හොයාගන්න ලේසි වෙන්න ...
මන් බස් ස්ටෑන්ඩ් එකේ තියන යකඩින් හදපු බංකුවකට වෙලා ලොකු හුස්මක් ගත්තෙ ඇත්තටම මේ වෙන දේවල් ගැන ආයිමත් හිතන ගමන්..
ජීවිතයෙ සමහර මතකයන් හරිම වේදනාකාරී කියල මන් ඉගෙන ගත්තෙ පුංචිම කාලෙ ඉදල. ඒක නිසාමද මන්ද ලබාගන්න බැරි දේවල් ලන් වෙන්න ලන් කරගන්න බැරි දේවල් ජීවිතයෙන් අයින් කරල දාන්න මන් පුරුදු වෙලා ඉදිය.. එශාන් කියන්නෙත් එහෙම මතකයක්..  වේදනාවිදින්න වෙනව කියල දැනගෙන කලින්ම ඈත් කරල දාපු මතකයක්.. ඒත් මන කවමදාවත් නොහිතපු විදිහට ඒ වේදනා හිතෙන මතකයන් එකතු කරන්න පුලුවන් මන් හැමදාම ආදරේ කරපු ඒ අහින්සක හිනාවෙ අයිති කාරයව ආයිමත් මගෙ ජීවිතයට ගේන්න තරම් මගෙ දයිවය නපුරු උනේ මොකද කියල මන් මේ හිතන කීවෙනි වතාවද කියල මමම දන්නෙ නෑ....

දැනෙනා තුරු...Onde histórias criam vida. Descubra agora