Annie's P.O.V.
Madge en Gale zijn al een paar dagen in ons midden. Iedereen is aan ze gewend - wat in onze groep niet echt moeilijk is - en Madge en Gale vallen goed in de groep. Ze zijn beiden spontaan, maar kunnen ook erg de kat uit de boom kijken.
Ik heb al een tijdje met Madge kunnen praten. Katniss vertelde me al tussen neus en lippen door dat ze Madge kent door dat huis waar ze een aantal maanden in vast heeft gezeten. Katniss laat soms wat details vallen over wat er is gebeurd, maar omdat Madge zoveel langer in dat huis heeft gezeten, is het voor haar nog steeds te pijnlijk. Katniss is de enige die met haar gesprekken kan voeren, puur omdat Madge niet alles wilt herleven door het uit te moeten leggen.
Finnick vermaakt zich daarentegen goed met Gale. Ik gok dat het voor mannen allemaal wat makkelijker is. Tenminste, zo laten ze het lijken.
''Welke kleur wil je?'' vraag ik aan Madge als ik haar mijn nagellak collectie laat zien. Ze kijkt er met een peinzende blik naar.
''Ligt het nou aan mij of lijken alle kleuren op elkaar?'' vraagt ze.
Achter ons begint Johanna te lachen. ''Dat dacht ik nou ook. Gewoon een potje pakken en net doen alsof dat ene kleurtje het verschil tussen alle andere kleurtjes kan maken,'' zegt ze grappend.
Madge kijkt Johanna met een glimlach aan, pakt zonder te kijken een potje en geeft het aan me. Lachend maak ik het potje open en gebaar naar Madge dat ze haar hand op tafel moet leggen. Zodra ze dat doet, lak ik voorzichtig haar nagels.
''Heeft Annie je al over weten te halen?'' vraagt Katniss als ze de kamer van mij en Finnick binnen komt lopen.
''Overhalen? Ik heb haar vastgebonden op die stoel, ze zal haar nagels gelakt hebben, of ze het nou wilt of niet,'' zeg ik grappend. Johanna en Clove lachen met me mee, maar Madge en Katniss blijven stil. O-oh...
Vragend kijk ik Katniss aan. Katniss schudt haar hoofd kort, alsof ze wilt zeggen dat het niet mijn schuld is, en gaat zitten om een boek te lezen. Madge daarentegen probeert een traan weg te vegen. Allebei worden lijkbleek.
''Het spijt me, dat was niet de bedoeling...'' zeg ik zachtjes.
Madge glimlacht en veegt nog een traan weg. ''Het geeft niet. Zulke dingen kan je niet weten.''
Ik pak een tissue naast me, die ik meestal gebruik om nagellak van de huid te halen, maar dit keer veeg ik de laatste traan langs haar wang weg. Madge lacht en pakt de tissue over. ''Kom, lak mijn andere hand. Ik wil niet half mooi rondlopen.''
Daar heeft ze een punt.
Stilletjes lak ik haar nagels verder af. Madge blaast de lak droog en gaat naast Katniss zitten. Ik zucht. Momenten zoals net zijn om te snijden en vermijd ik liever.
Johanna lijkt ze daarentegen erg interessant te vinden. ''Wat is er nou gebeurd in dat huis?'' vraagt ze na een paar ongemakkelijke minuten van stilte.
Iedereen kijkt haar gealarmeerd aan. ''Wat? Het is nu twee maanden geleden. Het opkroppen gaat ze ook niet helpen, of wel soms?'' voegt Johanna als verdediging toe.
''Ze heeft een punt,'' mompelt Madge, ''maar... maar...''
Tranen biggelen over haar wangen. Katniss zegt niks, ze zit lijkbleek naast Madge en staart naar haar nagels.
''Johanna, het is te snel. Laat ze toch,'' zeg ik.
''Nee, ik ga niet toekijken hoe mijn vriendin zichzelf opvreet van binnen. Ze hebben beiden hulp nodig en praten is grote stap in de verwerking. Als wij goedkeuren dat ze geen woord loslaten, zijn wij de slechtste vrienden in de wereld,'' spuugt Johanna terug.
