Benden Sonra Ölme Çiçeğim... [TAMAMLANDI]

9,2

Yolu izlediğim sırada, bir lunaparkın önünde durduk. Lunapark mıydı cidden?!

"Lunaparka mı geliyorduk cidden? Bunu söyleyebilirdin."

"Sürpriz olsun istedim." diyip göz kırptı.

Bir şey diyemeden beni bileğimden tutup lunaparka sürükledi. Kapıdan içeri girdiğimizde şöyle bir etrafa bakındım.

"Niye geldik buraya?"

Sorduğum soru karşısında şaşırdı ve kaşlarını çattı.

"Lunaparka neden gelinir? Tabii ki eğlenmek için."

"Ben lunapark sevmem ki..."

"Nasıl ya? Neden?" dedi şok olmuş bir şekilde.

Çünkü küçükken yaşıtlarım hep anne-babasıyla lunaparka giderdi. Bense hiç lunaparka gitmemiştim çünkü annem ve babam beni o zamanlarda da umursamıyordu. O çocukları hep kıskanırdım ve bu yüzden lunaparklardan nefret ediyordum...

İçimden bunları geçirdim ama Yağız'a anlatmadım.

"Bilmem, sevmiyorum işte."

Göz devirdi.

"Hadi amaa... Bence çok seveceksin, gel!" dedi.

Elimi tutup, yine peşinden sürükledi beni. Jetonlarımızı aldıktan sonra çarpışan arabaların önünde durduk.

"Hadi bakalım, var mısın?"

"Eh, varım. Mavi olan benimdir!" dedim gülümsemeyip.

Hemen mavi olan arabaya bindim, Yağız da yeşil olana. Sürmeye başladıktan sonra farkettim de gerçekten çok eğlenceliydi.

Yağız'a arkasından bi anda çarptım.

"Ha hah! Nasıl çarptım amaa!" diyip, sinsi bir gülüş attım.

"Bekle bakalım küçük cadı , birazdan görürs-" cümlesini bitiremeden Yağız'a başka bir araba daha çarptı.

"PUAHAHS" Hunharca gülerken, bu sefer de bana arkamdan başka biri çarptı. Bu sefer de Yağız sinsice gülmeye başladı. Gerçekten çok eğleniyorduk ve 1 kere daha bindik.

******
"Çok eğlenceliydi! Yine binmek isterdim ama tüm jetonları buna harcamayalım bari." diyip güldüm.

"Ee, sevdin mi bakalım lunaparkları? Belki fikrin değişmiştir..." dedi.

Eh, lunaparklara hâlâ kırgındım ama belki bu güzel günden sonra onları affedebilirdim...

"Sevdim..."

"İşte bu! Ben demiştim ama." diyip göz kırptı. Biraz ilerledikten sonra gondolun önünde durdu.

"Ee öyle çarpışan arabaya binmekle olmaz. Buna da var mısın bakalım?"

İçten içe biraz korktum ama korkmuyor gibi yaparak hemen atladım.

"Tabii ki de varım!" diyip gondolun en ucuna oturdum. Yani en yüksek yerine...

"Vaay, bi de en yüksek yeri ha? Peki, tamam." diyip o da yanıma oturdu.

Salak kafam! Ne diye gaza gelip de gittin en uca oturdun!? Kesin birazdan ödüm b.kuma karışacak ya! Gururuma s.çayım.

Gondol hareket etmeye başladı. Lan daha en yavaş halinde bile bu kadar yuksekteyse sonradan ne olur lan bu?! Malsın sen mal-

Tam o anda iyice yükselmeye başladı.

"YAĞIZZZ! AGAGAGAGA!"

Yağız yanımda hunharca gülerken sonradan o da bağırmaya başladı.

"LAAN! DURDURUN ŞUNUU!!"