𝙻𝙰𝚁𝙰

1.BÖLÜM -ÇAKMA MAFYA

"Olmak istediğin tek kişi,olmaya karar verdiğin kişidir."

...

Yatağımdan hızla kalkmamla saatin 9 olduğunu görmem bir oldu. Hızlıca hazırlanıp kapıyı açtım.

Beyaz convers ayakkabımı giydim siyah çantamı da tek koluma taktım. Annemin yanına gidip yanaklarından öptüm.

"Anne ben okula gidiyorum. Kendine iyi bak eğer bir şey olursa bana haber ver. Seviyorum seni, görüşürüz"

"Tamam kızım dikkat et kendine okuldan çıktığın zaman beni ara merak ederim sonra görüşürüz"

evden çıktım. Bizim ev tenha yerlerde olduğu için her gün bir kavga olur, hırsızlık, taciz, tecavüz, uyuşturucu gibi her şey bu mahallede olurdu. Bu yüzden çabuk uzaklaşmak için hızlanmıştım. Tam dönecekken birinin bağırdığını duydum.

İlk başta gitmek istemeyip devam etmeyi düşünmüştüm ancak eğer onun yerinde ben olsaydım diye düşünüp kurtarmayı planladım. Arkamı döndüm ara sokağa yavaş adımlarla girdim. İçeride toplam 13 adam vardı. 10 kişi ve karşılarında 3'lü yakışıklı erkek grubu yakışıklı olan 3'lü grup ki ben artık onlara 3'lüler diyeceğim. Dik dik karşılarındaki tek bir adama bakıyorlardı.

Baktıkları adam da mafyaya benziyor aynı, beyaz ve siyah karışımlı saçları ve kaşlarının ortasındaki kırışıklık olan adam 45 - 50
Yaşlarında bir adamdı ama hâlâ yakışıklılığı sönmemiş, devam ediyordu.

Yeni fark ettiğim kızda mafyaya benzeyen adamın gruplarından olan 2 adam tarafından tutuluyordu. Kız çok güzeldi. Vişne rengindeki dudağı, beyaz teni, açık kumral rengindeki saçı, yeşil gözü ile çok güzel duruyordu. Bunları düşünmeyi bırakıp ne yapmam gerektiğini düşündüm. Bir süre sonra birbirine nefretle bakan gözler daha da keskinleşmiş, daha çok her an kavga edecek gibi bakıyorlardı. Mafyaya benzeyen adam konuştu.

"Sana son kez söylüyorum, ya bu kıza eziyet ederim ya da siz o malları geri bana verirsiniz. Aksi takdirde kızı bir daha asla göremezsiniz."

Şuan sus pus olmuş dikkatle onları dinliyordum.

"Bak biliyorsun ki kızı asla size vermeyiz.
O malları da vermeyeceğimizi bilmen lazım, o mallar yüzünden daha gencecik çocuklar, küçük çocuklar senin o lanet malların yüzünden hayatını karartıyor."

Şuan o kadar çok korkuyordum ki nefesimi bile tutuyordum yakalanırım diye.

"O zaman kızı son görüşün, çünkü bir daha asla göremeyeceksin."

Kız öyle bir tepiniyordu ki 3'lülere yalvarır gibi bakıyordu.

"Bırak kızı dedim sana!"

Tam kızı arabaya bindireceklerdi ki, salak gibi öne çıkıp konuştum.

"Bırakın kızı siz aklınızı mı kaçırdınız? Kız sizin malınız falan değil onu istediğiniz gibi çekiştirip götüremezsiniz. Haddinizi bilin ve kızı bırakın. Yoksa ben elimden gelen her şeyi yapacağım ve yapacaklarıma da inanamayacaksınız."

Mafyanın arkasındaki bir adam konuştu.

"Abi bunu da öldürelim mi? Sonuçta bizi gördü."