Mirandan
"2 saat önce"
Zeynep'in el öpmeye geldiğini duyunca sinir olmuştum ve hemen eve gidip kendimi odaya atıcaktım en azından öyle düşünüyordum yola çıkıp eve geldim durdum arkamdan Devran Ağa'nın arabası da durdu Zeynep iner inmez bana koşmuştu ben ona bakmadan berfine doğru yürüdüm hoşgeldin dedi başımı salladım Berfin Abisine sarılmıştı gece ise yanıma oturmayıp abisinin yanına oturmuştu sinir olmuştum bu yaptığı cezasız kalmayacakdı şuan mutfakta kahve yapıyordu gidip cezasını kesecektim mutfağa gitigimde zeyneple konuşuyordu çıldırmıştım hemen berfini yukarı çıkardım ve tartıştık bana karşı geldiği için saçından tutup itmiştim aşağı indim annemler Devran ağaları yolcu eti Zeynep bana yaklaşmak için büyük çaba sarf etti ama ben izin vermedim herşey onun yüzündendi Eğer o olmasaydı ben de berfinde bu durumda olmazdık o şuan İstanbul'da olucakdı işinde çalışma odasına çıkarken berfinin inleyerek yardım edin diye bağırdığını duydum aklıma gelen ilk şey tacizdi bu saçma düşünceyi aklımdan atıp yanına gittim saçlarını arkaya doğru ittim kanlar içindeydi benim yüzümden ben itigimde kafası dolabın sivri kısmına çarpmıştı aşağı indim baran arabayı çalıştırdı hastaneye doğru giderken gözleri kapandı hastaneye gelmiştik arabadan inip sedye istedim doktorlar onu içeri aldı kendimden nefret ediyordumSaatler sonra saat gece 3 olmuştu doktorlar 2 saat önce gelip bilgi vermişti Berfinin durumu iyiydi uyutmuşlardı sadece aldığı darbeden dolayı tahlileri yapılıyordu öğleye doğru taburcu olucaktık gözümü bir saniye kapatmamıştım baranı da eve göndermiştim bizimkiler gelmek istemişti izin vermedim doktor "Miran bey eşiniz uyandı dedi sevinmiştim onu sevmiyordum ama sevinmiştim çünkü onu bu hale getiren bendim içeri girdim
Çok cansız görünüyordu yanına gidip oturdum
"Nasılsın dedim
"İyiyim Haznedar ölmedim maalesef dedi
"Bak ben öfkeme yenik düştüm dedim eliyle sus işareti yaptı
"Dinlemek istemiyorum dedi "ne zaman çıkacam dedi
"Öğleye doğru saat şuan 4 uyu istersen dedim gözlerini kapatıp uyudu ben de onu izledim...BERFİNDEN
Gözlerimi araladığımda Miran telefonuyla ilgileniyordu
Susamıştım sadece "su diyebildim Miran ilgilendiği telefonundan başını kaldırdı telefonu cebine koyup su doldurdu beni doğrultup içirdi "iyimisin dedi başımı salladım beliydi uyumamıştı gözleri kıpkırmızı olmuştu "saat kaç dedim "10 2 saat sonra taburcu oluruz dediSaatler geçmişti ve taburcu olmuştuk eve doğru yola çıkmıştık
Baran gelip almıştı bizi konağa gelmiştik arabanın fren yapmasıyla baranın yardımıyla indim Miran yardım etmek istese de bakışlarımla redettim Miran koluma girdi herkes avludaydı rojin yanıma koştu sarıldı *yengeciğim geçmiş olsun nasılsın dedi "sağol canım iyiyim dedim miran"rojin Yeter sonra konuşursun dedi rojin"ben sana küsüm dedi bir çocuk edasıyla elerini kollarında birleştirdi dudağını büzdü onun bu haline gülümsedim
Miran"niyeymiş o dedi
Rojin"benimle ilgilenmiyosun dedi
Miran kardeşini kolları arasına aldı saçlarına öpücük kondurdu
Miran"özür dilerim güzelim bundan sorna hep olduğu gibi her gece masalını okuyucam dedi ne yani Miran ağa kardeşine masal mı okuyordu rojin başını salladı Miranın yanağından öptü büyükler de geçmiş olsun demişti yukarı çıkmıştım sadece vücudumu yıkadım başımda sargı olduğu için saçlarımı yıkamadım koltuğa geçip uyuyacaktım ki Miranın sesiyle duraksadım "Berfin ne yapıyorsun sen yatağa geç dedi o da duş almış tişört ve eşofman gitmişti yatağa geçtim o da koltuğa geçti aklımı kurcalayan soruyu sordum ona "dün gece uyudun mu dedim "hayır bir dakika bile dedi başımı salladım beli oluyordu gözlerinden bedenimi esir alan uykuya bıraktım kendimi .3 hafta sonra
O olayın ardından tam tamına 3 hafta geçmişti bu süreçte Miranla gerekmedikçe konuşmuyorduk o da çok durgundu zaten bu süreçte baran ve rojin sayesinde hiç sıkılmamıştım her ikiside de çok tatlıydı rojinle birbirimizi iyi tanımıştık her şey yolundaydı

ŞİMDİ OKUDUĞUN
BERDEL
General FictionBir karar bir insanın hayellerini umutlarını bu denli yıkabilir miydi? Berdele başlayan aşk ile sonuçlanan Acımasız bir ağa ve masum genç kızın hikayesi