BERDEL

15.bölüm

"hoşgeldin ablam beni unutun sanmıştım," dedim

"seni unutur muyum başımın belası," dedi ablam onu bıraktım gözlerim Mirana kaydı Zeynep ile konuşuyorlardı yanlarına gitim

"abi affetmiyecek misin beni," dedi Zeynep

Mirana umutla bakıyordum ama o hiç affedicek gibi durmuyordu
************************************
İnsan hayatta iyisiyle kötüsüyle alışıyordu insanlara ben İstanbulda iken 1 gün dışarı çıkmasam çıldırırdım şimdi ise evden çıkmak istemiyorum alışmıştım ilk evlendiğimde bu insanlar ile nasıl yaşarım diyordum şimdi ise bu insanlar bana aile yuva olmuştu insan hep ne olacağım değil ne oldum demeli

Ben Karahan ve haznedarlar olmak üzere hepimizin gözleri Zeynep ile miranın üzerindeydi

"abi bişi demiyecek misin ben çok sıkıldım gerçekten arkamda gölgeni hissetmeye ihtiyacım var," dedi Zeynep ve ardından bir hıçkırık firar etti boğazından

"gel kız buraya," dedi miran ve Zeynep'i kendine çekti sarıldılar

Miran Zeynep in saçına öpücük kondurmuştu

"benim tatlı bencilim," dedi miran hepimiz güldük

"yaa abii affetin mi beni," dedi Zeynep

"affetim abiciğim ee bundan sonra benim başımı yakamayacaksın zaten bundan sonrasını karahanlar düşünsün," dedi miran kıkırdadım

Miran Zeynep'i koltuğunun altına aldı ve birlikte yürümeye başladılar

Omzumda bir el hisetmem ile bakışlarım ozmuma değindi bu mirza abimdi

"naber fıstığım ya yanarım yanarım beni unutmana yanarım ben unutulacak adam mıyım yani cık cık cık," dedi abim kıkırdadım

"cık cık cık sen unutulacak bir adam mısın çok ayıp etmişim," dedim

Burnumu sıktı "sus kız cadı abiye cevap verilmez abi ne derse odur," dedi başımı salladım

İçeri geçtik yeğenlerimi unutmuştum miran ve zeyneple ilgilenirken ablamı aradı gözlerim

"abla elif ve ateş nerde,"dedim ablam büyük salonu eliyle işaret etti

" eniştelerinin kucağında her ikisi de, "dedi ve o da salona geçti

Enişte mi demişti enişte kim olabilirdi tabi ya kim olacak hay kafam mirandı

Şimdi miran yeğenlerim ile mi ilgileniyordu koştura koştura içeri girdim

Gördüğüm manzara karşısında nutkum tutulmuştu Miran gülüyordu ay tövbe estağfurullah yani çocuklar ile ilgileniyordu

Ama doğrusu yanağının kenarında ki gamzeye bitmiştim miran sağ dizine elifi sol dizine de ateşi almış onlarla eğleniyordu

Ateş beni görmesiyle miranın kucağından indi bana koştu kucağıma atladı

"teyzem mm çooook özledim seni," dedi ateş

"bende seni çok özledim paşam," dedim

O sırada yanaklarına başına sayısız öpücük konduruyordum Mirana baktığımda gülümseyerek izliyordu bizi elif ise sakalarıyla oynuyordu

Elif kucağından indi miranın o da bana koştu

"bende özledim seni teyze bundan sonra bize gel olurmu," dedi elif boynuma sarıldı

"olur güzelim neyse sen otur ben sofraya yardım edeyim," dedim 

Yemekler büyük bir sohbet eşliğinde yenmişti şimdi ise avluda çay içiyorduk