BERDEL

10. bölüm

Bütün Haznedarlar kahvaltı etmiş ve avluda büyük bir heyecanla kızlarını bekliyordu bejna aramış ve 1 saate kadar gelebileceğini söylemişti Behiçe anneye Miran telefonuyla ilgilenirken ben ise ellerimle oynuyordum kapıdan gelen araba sesiyle ayaklandı bütün ahali bejnanin kızı berçem araba durduğu gibi koşarak "dayıı diye mirana koştu Miran onu kucağına aldı saçını öptü
"Seni çoook özledim dayım dedi berçem elerini kocaman açarak aklıma elif gelmişti Elif'in yeri bende çok ayrıydı ve nerdeyse bir aydır gormemisrik onu herkesi çok özlemiştim gözlerimin dolduğunu berçemin ayaklarıma sarılması ile farketim "yenge neden ağlıyorsun senn dedi berçem onu kucağıma aldım yanağını öptüm "sana bakınca aklıma yeğenim geldi güzelim çok özledim ondan," dedim daha sonra ise bejnaya sarıldım herkes sarılırken artık salona geçmiştik rojin kahve yapmıştı berçem Miranın kucağında oturmuştu bütün moralim yerle yeksan olmuştu yinede kendimi toplamaya çalışarak sohbete katılmaya çalıştım

Aradan geçen kısa sürede Miran ile 3lü koltukta oturmuştu berçem ile birlikte Miranın bir eli berçemin belinde bir eli ise tuhaf bir şekilde koltuktaydı arada saçımı okşuyor yaptığı şeyi farkederek elini çekiyordu ama kolu sürekli koltuktaydı

Miran kulağıma yaklaşıp "ne oldu neden yüzün düştü,"dedi

"Bişi olmadı dedim başını salladı ve berçem ile ilgilenmeye devam etti

Geçen 2 saat bol sohbetle ve öğle yemeği yapmakla geçmişti
Fırat enişte yani bejnanın eşi çok komik ve cana yakındı öğle yemekleri gulseri abla kızları ve bizim yardımımızla bitmişti erkeklere haber vermeye gidecektim üstümü başımı düzeltip merdivenlerden çıktım kapının önüne gelince içerden gelen erkeksi gülüş ile kendimden geçmiştim bu gülüş mirana aiti kendimi toplayıp kapıyı çaldım içerden Mustafa babanın "gell," demesiyle kapıyı açtım Miran ayağa kalktı bana yaklaştı" ne oldu berfin," dedi "şey ağam sofra hazır demek için geldim dedim herkes ayaklandı odadan çıktı baran da çıkmak üzereyken "off ne acıktım be dedi ve giti baran midesine çok düşkündü düşüncelerimden omzuma atılan kolla sıyrıldım Miran kolunu omzuma atmıştı hafif kendine çekerek "adam gönderdim atın yemekten sonra gelecek dedi çok sevinmiştim o anki mutlulukla boynuna sarılmıştım ne kadar söz verse bile getirmeyeceğini düşünmüştüm ama bu işte Mirza abimin parmağı olduğunu biliyordum onu arayıp teşekkür etmeyi aklıma not etmiştim hala mirana sarıldığımı hatırlayarak geri çekildim hızla Miran piçimsi bir gülüş atarak "noldu karıcığım beni mi özledin dedi utanmıştım "hayır şey ben mutluluktan şey edemedim dedim güldü "tamam tamam hadi açım aşağı inelim," dedi Birlikte aşağı indik herkes masadaydı oturduk ortada dolanan hoş bir sohbet vardı yemeği bitirmemizle sofrayı topladık kızları içeri göndermiştim mutfağı topladım rojin içeri çay götürdü ben ise tam mutfak kapısından çıkıyordum ki biri beni duvarla kendi arasında bıraktı dudaklarımdan tiz bir çığlık kaçtı mirandı onun kokusuydu yüzünü saçlarıma gömdüğü için yüzünü göremiyordum saçlarıma öpücük bırakıp geri çekildi

"Korkma benim hadi inelim aşağı atın gelmiş ama çok huysuz sahibi gibi gelde sakinleştir ,"dedi başımı hızla tamam anlamında aşağı yukarı salladım indik yavaş yavaş merdivenlerden ahıra doğru gitik ahıra girince gecemi gördüm gözlerimden bir yaş aktı hemen ona koştum kişniyordu sakinleştirdim onu yelerini okşadım "tamam kızım sakin ol dedim miran ona yaklaşınca kişnedi güldüm sevmemişti miranı "sevmedi galiba beni," dedi Miran "galiba da iyi uzaklaş kızımdan,"dedim alaycı ses tonuyla arkadan duyduğum ses ile kaskatı kesildim içimdeki bütün duygular anlık depreşti

"Berfinim meleğim özlemedin mi beni,"dedi Mirza abim ve koşarak sarıldım ona kokusunu içime çektim birdaha çekmeyecek gibi

"Özlemez olurmuyum hiç abiim çok özledim ama gelemedim,"dedim dudaklarımı büzerek saçlarımı öptü