POV Nathan
Ik haat het om steeds tussen twee werelden te moeten reizen dus heb ik hier maar een huisje gekocht. Dat is een stuk fijner zolang ik hier naar school ga. Jammer genoeg moet ik nog wel regelmatig terug naar mijn ouders om verslag uit te brengen over Noa en om te laten weten wat Devon allemaal gedaan heeft. Over Devon gesproken hoezo heeft hij zo'n zelfvoldane grijns op zijn gezicht. Ik hoop dat hij niets erg heeft gedaan want dan moet ik zijn shit weer opruimen. Ik vind het wel raar dat Noa niet op school is aangezien er gisteren helemaal niets met haar aan de hand was. En doordat ik nu niet naast Noa zit wagen een paar (voor de aarde) knappe, populaire meisjes het om tegen me te praten. Al ik hun was zou ik stoppen, ze zetten zich alleen maar voorschut, ik bedoel in de hemel zijn de meisjes zoveel beter. In de hemel zijn de meisjes niet alleen knapper, ze hebben ook een veel mooier innerlijk en de stemmen van de meisjes hiet zijn echt afschuwelijk vergleken met de stemmen van engelen. Eigenlijk is alle sin de hemel beter: de huizen, de vleugels, de krachten. Maar dat is ook wel logisch want op aarde leven 'goede' en 'slechte' mensen door elkaar heen. Bij onze rijken zit al het 'slechte' in de hel. Niet dat alles slecht gaat in de hel of dat het goede altijd wint van het slechte, nee het is meer slechte zoals duistere of kwade.
Er is ook nog een derde rijk daar wonen elven, van hun weet ik niet zoveel omdat de elven zich altijd afgezonderd hebben van de strijd tussen hemel en hel. Wat ik wel weet is dat elven niet zoals engelen vleugels van veren hebben maar meer vlinder vleugels. Maar de vorm, grote en kleur verschilt per elf. Bij wezens uit de hel zijn de vleugels altijd zwart maar per soort kan de rest totaal verschillen, want in de hel leven: demonen, gevallen engelen, overgelopen elven, hapry's (dat zijn vogel met het bovenlijf van een vrouw en vleugels) en sirins (dat zijn vogels met een menselijk gezicht).
De school is uit en ik heb besloten om even langs Noa's huis te gaan om haar beterschap te wensen. Als ik aan bel en vertel dat ik een vriend ben van Noa en haar beterschap kom wensen laat haar moeder me naar boven.
Als ik Noa's kamerdeur opendoe is haar kamer leeg, en met leeg bedoel ik niet alleen dat Noa er niet is maar ook dat bijna al haar spullen weg zij. Maar voordat ik daar verder bij stil kan staan. Zie ik nog net twee grote zwarte vleugels uit het raam verdwijnen, snel sla ik mijn eigen vleugels uit en ik zet de achtervolging in.
POV Devon
Noa zit de hele tijd te zeuren dat ze zich verveel dus ik heb besloten om bij haar thuis even snel wat van haar spullen op te halen. Als ik haar laptop, oortjes, mp3 en een paar van haar boek heb gepakt besluit ik ook maar even wat kleren voor Noa mee te nemen. Alles in een grote weekend tas heb zitten ruik ik een vijandige geur. Ik grom. Nathan. Wat doet die sukkel hier.
Net op het moment dat ik het raam uitspring komt Nathan de kamer in gelukkig ziet hij me niet meteen, wat me een paar seconden voorsprong heeft. Als hij me achterna komt wordt mijn voorsprong steeds kleiner omdat ik een zware weekend tas bij heb. Gelukkig is het nog maar een minuutje vliegen naar het portaal naar de onderwereld waar Nathan gelukkig niet heen kan.
Heey peeps!
Waarschijnlijk hebben jullie al gezien dat het boek een nieuwe cover heeft. Mijn ouders hebben mijn ipod afgepakt dus ik heb meer tijd om te schrijven. Dus binnenkort hopelijk een nieuw stuk.
Xx Roos
JE LEEST
Dark angels don't fly [on hold]
FantasíaDe hemel en de hel zijn al jaren in oorlog en er lijkt niemand te winnen, totdat er een belangrijk wapen blijkt te zijn. Nathan en Devon zijn er op uitgestuurd om dat wapen te vinden en te veroveren. Want dat wapen is geen ding, het is een persoon...