Dark angels don't fly [on hold]

10. Alweer een soort van ontvoerd

POV Noa

'Wacht hier, ik kom zo terug.'zei Bart terwijl ik nog ongelovend voor me uit stond te staren. Toen Bart even later terug kwam nam hij me mee naar twee bomen waar tussen een wazige gloed te zien was.

'Dit is een portaal, alle belangrijke wezens uit de drie rijken kunnen die oproepen naar hun eigen kamer, en met toestemming van hun koning of koningin ook naar een andere plaats in een rijk.'

'Oké dus waar gaan we nu heen?'

'Ik wou je eigenlijk meteen meenemen naar de troonzaal, maar de koning zei dat dat teveel indrukken tegelijkertijd zouden zijn, dus we teleporteren naar mijn huisje vlak bij het paleis en vanuit daar lopen we naar het paleis.'

'Dus wat moet ik nu doen?'

'Gewoon door het portaal lopen, er is niets engs aan. Er kan ook niets gebeuren. Ik houd je anders wel vast. Het is helemaal vei...'

'Bart rustig ik durf best! Ik twijfel alleen omdat ik nu zeker nooit meer thuis kom.'

'Ik beloof dat ik er alles aan zal doen om je thuis te krijgen, maar we moeten echt gaan voordat Devon en Nathan merken dat je weg bent.'

'Oké ik doe het.' Toen ik tussen de twee bomen door stapte voelde ik heel even niets onder mijn voeten en ik werd duizelig, maar binnen een paar seconden stond ik voor een schattig klein huisje.

'We moeten eerst even naar binnen zodat ik je tas daar neer kan leggen en dan lopen we door naar het paleis.' Zei Bart. Maar ik bleef roerloos staan terwijl ik staarde naar het grote witte kasteel boven aan de heuvel.

'Het is mooi he?' ik schrok even omdat Bart ineens naast me stond maar dat scheen hij niet te merken.

'Het paleis is de trots van alle elven.'

'Dat snap ik ja.'

'Kom we gaan.'

Even later staan we voor een grote poort, terwijl ik nog even na hijg van de klim de berg op. Bart leid me naar een grote deur en vraagt me even te wachten terwijl hij de koning inlicht over mijn komst.

Omdat het denk ik toch niet veel kwaad kan leg ik mijn oor tegen de deur om mee te luisteren.

'Hoi Bart.'

'Gegroet Uwe majesteit, ik zie dat de koning er niet is.'

'Inderdaad je zult je verhaal bij mij kwijt moeten.'

'Oke majesteit,de missie is geslaagd.'

'Dus je hebt haar meegekregen.' Wacht! Wat? Bart probeerde mij ook, een soort van, te ontvoeren. Ik ben hier weg! Maar precies op het moment dat ik weg wil lopen gaat de deur open en komt Bart naar buiten om me te halen. Dus ik doe maar gewoon als of ik niet gehoord heb wat er gezegd is.

'Hoi Noa.'zegt de vrouw die denk ik de koningin is.

'Hoi mevrouw.'

'Ik weet niet wat je precies wat Bart je vertelt heeft, maar je bent heel er speciaal.'

'Uh dank je, maar ik toch gewoon een normale elf.'

'Nee Noa jij bent de miscere tria, dat is latijn voor mengeling tussen de drie soorten. Jij hebt de kranten van alle drie de rijken.'

'Uh oke.'

'Je gelooft me niet he?'

'Het is nogal moeilijk om aan te nemen ja, vanmorgen dacht ik nog dat ik een normaal mens was.'

'Ik snap het ja. Ik wil je je krachten graag tonen, maar je zult zelf moeten transformeren naar je gevleugelde vorm, zoals wij dat noemen.'

'Oke wat moet ik doen.'

'Je moet zoveel mogelijk woede opwekken.' Ik probeer me echt boos te voelen maar het lukt niet echt, dus dat zeg ik ook tegen de Koningin.

'Probeer het alsjeblieft nog een keer Noa.' is haar antwoord. Maar aan hoeveel dingen die me boos maken ik ook denk ik word niet boos genoeg.

'SERIEUS NOA, WORDT GEWOON BOOS OKE!' begon Bart ineens te schreeuwen.

'Jij bent in ieder geval wel boos.' Zeg ik lachend terug.

'DIT IS NIET HET MOMENT VOOR GRAPJES! IK HEB HIER HEEL VEEL MOEITE VOOR GEDAAN! ALS JE NU NIET VERANDERD GOOI IK JE IN DE KERKERS EN MISSCHIEN DAT JE DAN BOOS WORDT!'

'Punt 1: ik ben de gene die een en een half keer ontvoerd is dus jij moet niet zuren over moeite.

Punt 2: als je me in de kerkers gooit geeft ik je helemaal niet wat je wilt.

En punt 3: HOEZO GA JE HEM IN EENS FLIPPEN!?'

'BITCH STOP MET BRUTAAL ZIJN EN TOON JE KRACHTEN VOORDAT IK IEDEREEN DOOD VAN WIE JE HOUD!' schreeuwde hij terwijl hij mee een flinke duw gaf.

Nu ben ik echt boos dus ik verzamel al mijn kracht en duw hem terug. Maar in plaats van dat ik hem duw schiet er een enorme zwarte lichtbal uit mijn handen die Bart tegen de muur aan slaat en een grote krater in de paleis vloer creëert.

'Goed gedaan Bart en Noa.'

'Wat heeft Bart goed gedaan?!'

'Ik heb tegen hem gezegd dat als je niet boos genoeg zou worden, hij je uit moest lokken.'

'Oh, maar wat heb ik dan goed gedaan, behalve Bart wegblazen?'

'Kijk maar eens in die spiegel.' toen ik in de spiegel keek zag ik echt het mooiste schepsel wat ik ooit heb gezien. Mijn paarse ogen waren nog feller geworden en mijn haar was langer geworden en golfde nu over mijn schouders. Op mijn rug zaten twee gigantische witte engelenvleugels met paarse veren aan de uiteindes. Tussen mijn benen was een lange zwarte staart met een paars uiteinde te zien en boven mijn hoofd zweefde een halo die half zwart half wit is. En ondanks dat dat er vrij indrukwekkend uitziet komt de schoonheid (niet dat ik zo vol ben van mezelf maar het is de waarheid) toch echt door de gloed die er om mij heen hangt. Het is nogal lastig te omschrijven, maar de gloed voelt heel erg zen.

'Als je weer terug wilt veranderen naar je menselijke vorm hoef je je alleen maar even op je menselijke vorm te concentreren.'vertelt de koningin me.

'Oké, dank u. Wat is uw naam eigenlijk?' vraag ik terwijl ik terug verander.

'Ik heet Laydia. Ik denk dat je wel moe bent na deze lange dag dus Bart zal je naar een kamer in het kasteel brengen.'

'Bedankt mevrouw.'

'O ja, morgen beginnen je trainingen.'

***

Heey peeps!

Ehm ja eigenlijk weet ik geen A/N dus... DOEI

***

Heeey!!

Dit heb ik er later bij getypt maar ik vind jullie (mijn lezers) echt cool, want weet je ik uploadde dit hoofdstuk na twaalf uur s'nachts en het is nu bijna 3 uur en dit chappie is al 4x gelezen! Dus dat betekend dat jullie echt badass zijn dat jullie nog niet slapen XD sorry dit moest ik gewoon even kwijt ^.^

Bye bye

Xx le me