7. Boobytraps

217 17 0
  • Opgedragen aan mijn lieve school die zo saai is dat ik wel moet schrijven tijdens de les
                                    

POV Nathan

Hij is ontsnapt. Hij is terug naar zijn eigen wereld. Via deze poort kan ik hem niet volgen. Daarvoor moet ik naar mijn eigen wereld, de hemel. Maar als ik daar kom moet ik verslag uitbrengen aan mijn ouders, en als ze weten dat ik Noa heb laten ontvoeren en Devon heb laten ontsnappen zetten ze een van mijn broers op deze missie. Dan krijg ik Noa nooit meer te zien. Ik moet iets verzinnen.

POV Noa

Devon is zo aardig geweest om mijn spullen op te halen, niet dat ik hem aardig vind maar nu kan ik wel muziek luisteren. Het enige probleem is dat Devon mijn kleurlenzen niet heeft meegenomen, ik had nog een paar in mijn tas maar morgen krijgt iedereen mijn normale oogkleur te zien. Ik begin honger te krijgen en me te vervelen dus ik zet maar muziek aan terwijl ik wacht totdat er iemand komt die eten brengt. Na een tijdje ga ik kei hard meezingen met She's not afraid. En omdat ik aan het meezingen ben met 1D merk ik niet dat er iemand binnen is gekomen met eten. Maar toen het liedje was afgelopen kon ik wel door de grond zakken.

'het spijt me dat je dat moest zien.' Zeg ik.

'O geeft niet, eindelijk iemand vrolijks hier!'

'Hoezo?'

'Nou ja dit kasteel staat in de onderwereld dus iedereen buiten dit kasteel is sacherijnig en iedereen in dit kasteel durft niets omdat ze bang zijn voor Devon.'

'Dan moeten wij daar maar eens wat aan doen.'

'Wat ben je van plan?' vroeg hij achterdochtig.

'Gewoon wat grappen.'

'NEE, NEE, NEE ik doe niet mee.'

'Waarom niet?'

'Dat kan me mijn leven kosten.'

'Ik bescherm je wel, Devon heeft me niet voor niets ontvoerd, dus hij zal me niets doen.'

'Oké ik doe mee! Ik ben Bart trouwens.'

'Je suis Noa!'

'Wat ben je van plan.'

Een paar uur later staan Bart en ik in de hal bij een grote stereotoren waar mijn oude mp3 op is aangesloten, waarvan het toch niet uitmaakt als hij weg is,

'Drie.' Begin ik met aftellen.

'Twee.' Zegt Bart.

'Een.'

'Nu.' En als Bart dat roept druk ik op play, bijna meteen gaan er allerlei deuren open. Als de mensen die naar buiten komen tegen het doorzichtige folie aanlopen dat we hebben gespannen, liggen Bart en ik helemaal dubbel van het lachen. Een paar mensen hebben het folie al weggehaald dus rennen snel naar mijn kamer en doen de deur op slot.

Die folie spannen is niet het enige dat we hebben gedaan. We hebben ook boobytraps in Devon's kamer gezet omdat hij mij tenslotte ontvoerd heeft. We hebben op zijn wc folie gespannen, als hij dan plast loopt alles langs de wc. We hebben onderzijn klink tandpasta gesmeerd zodat zijn handen onder zitten als hij de deur opent, we hebben ook plakband onder zijn kraan geplakt zodat hij als hij zijn handen wil wassen helemaal nat wordt. En als laatste hebben we gel in plasticzakjes in zijn schoenen gestopt als hij dan gaat staan valt hij om.

POV Bart

Noa is echt super aardig en grappig, ik heb echt een leuke dag met haar gehad.

'Noa heb je zin om morgen naar buiten te gaan?'

'Ja heel veel! Maar hoe gaan we dat doen? Want binnen langs gaat niet omdat daar bij de uitgangen bewakers staan, en de ramen zitten te hoog om uit te springen en er niets omaan vast te houden dus klimmen gaat ook niet.'

'Hahaha je heb je alvast verdiept in ontsnappingsmogelijkheden, maar ik regel dat we buiten komen.'

'Oké dan ga ik heel graag mee.' Zegt ze met een gaap.

'Mooi zo, en nu ga je slapen.'

'Oké, het was gezellig vandaag, tot morgen!'zegt ze terwijl ze me een knuffel geeft.

'Doei, welterusten.'en met dat sluit ik haar kamerdeur en loop ik weg.

Hey!

Hier weer een nieuw hoofdstukje en ik ga proberen er deze week nog een te posten!

Xx Roos

Dark angels don't fly [on hold]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu