ALL OUT OF LOVE

Chapter 17

Long Walk

Sa tingin ko ay puwede ko nang sabihing matagal tagal narin simula nang muli kong itinapak ang paa ko dito sa Bicol para maging pamilyar sa daang tinatahak namin ngayon

months ago i was here, for him. and now i am here with the same reason in my heart. months ago' mas malinaw pa ang memoryang iyon sa utak ko ko kaysa sa diyamante. may mga pinipiling pang yayari ang ating utak na matandaan kahit napakaraming taon nang lumipas, isa iyon sa hindi pinayagan ng utak kong makalimutan ko

rinig na rinig ko ang lutong ng pag tapak ko sa kulay dilaw na dahon  galing sa napakalaking puno, na syang parang tagapag bantay ng napakalaking mansiyon na ito

with half mouth open, manghang mangha at parang bata kong pinagmasdan ang malaking Mansiyon. May kalumaan ang hitsura pero muka namang matibay at di basta basta guguho. for a moment ay akala ko ay nasa Mundo ako ng mga prinsesa. if i had seen this when i was young, younger than i am today ay baka ipag malaki ko pa to sa mga kalaro ko ng isang taon sa pag katuwa ko

"Behave yourself here Razeenah. don't embarrass me"

Mariing banta ni Daddy bago kami tuluyang makalapit sa mag asawang Hidalgong iwiwelcome kami

pakiramdam ko ay umangat ang puso ko sa dumaloy na excitement sa buong katawan ko

a beautiful familiar woman in her 30's wearing a white dress na hanggang tuhod ay hinagod ako ng tingin. Ngumiti ako kay Tita Pia. i missed her

he really resembles his mother habang tumatagal,

"It's been a long time Rafael" Tita Pia with so much elegance greeted my Father

"matrapik. dapat ay kanina pa kami nakarating" Wika ng ama ko

tinapik sya ni Tito Gio at sumenyas na pumasok na muna kami. Tita and Tito greeted me using their eyes. bahagya akong tumango at ngumiti

sinulyapan ng babae ang anak nya sa tabi nya at mahinang natawa

"but his actions and all! Amang ama"

Caspian

tinitigan ko si Caspian na may pamilyar na malakas na pintig ng puso, kiliti sa tiyan at parang lumulutang na pakiramdam, sobrang saya ko na kailangan kong kagatin ang pang ibabang labi para pigilin ang ngumiti ng pag kalaki laki

"kamusta ka Razeenah?"

"Ayos lang naman po"

Bakasyon ngayon, buwan ng abril. not seeing him in just weeks already feels like years! Well I am exaggerated. kaya naman nang malaman kong pupunta si Daddy dito ay sumama ako kahit nung una ay ayaw nya, i kept suggesting things that i might do in Manila kung di nya ako isasama, sa tingin ko ay ayaw nya sa lahat ng mga pinag sasasabi ko at isinama nya nga ako

and i am never the clingy type! i am not clingy...at all, until i met him. palagi akong kuryoso sa kung anong ginagawa nya, kung kaya ko lang syang itext maya't maya nang di nag mumukang creep ay ginawa kona

the inside of the Mansion says a lot about them. how rich they were apparently

"dumito ka pala? right after the exams" tanong ko para mag umpisa ng conversation sakanya after a long awkward silence between us

they offered breakfast but we refused dahil nag drive thru naman kami ni Daddy. at ang katotohanang tapos na sila kumain ng umagahan. Caspian's mother and father and my Dad is talking about work related sa garden, kami naman ay naiwan sa living room. umaandar ang t.v na doraemon ang pinapalabas. mahina ang tunog at halos diko na madinig

pareho kaming nakaupo pero sa mag kaibang sofa. he is watching the doraemon show with concentration

habang ako ay naboboringan, I can't hear it well and it's not really my taste