PLATONİK / [BxBxBxB] / TEXTING

20

Boran: Ozan yanına geliyorum.

Ozan: Gel bebeğim.

Boran: Ama konuşacağız.

Ozan: Ne konuşacağız?

Boran: Her şeyi.

Ozan: ?

Boran: Dürüst olacağız, ne kadar uçuk olsa bile aklımızdan geçenleri tak tak dökeceğiz ve açık olacağız.

Ozan: Vazgeçtim gelme.

Boran: Ozan!

Ozan: Efendim yavrum.

Boran: Tekrar söylüyorum konuşacağız.

Ozan: Ben evden çıkıyorum.

Boran: Eğer o evden çıkarsan,

Boran: Büyük küserim yıllarca toparlayamazsın beni.

Boran: Aile evine giderim finallere kadar gelmem.

Boran: Hattımı değiştiririm, engellerim seni konuşmam.

Ozan: Boran!

Boran: Efendim yavrum.

Ozan: Anlatmak istemiyorum, biraz saygılı olsan.

Boran: Ben saygılı davrandım Ozan ama dayanamıyorum.

Boran: İki haftadır yüzün gülmüyor, okula bile gitmiyorsun lan!

Boran: SEN OKULA GİTMİYORSUN!!

Boran: Bölüm birinciliğine oynayan çocuk derslerini aksatıyor ve ben senin böyle bir şeyi ilk defa yaptığını gördüm.

Boran: Üzülüyorum lan işte görmüyor musun?

Boran: Yıllardır birlikteyiz, ulan utanmasak birlikte tuvalete gideceğiz sen bana bir tane sırrını açamadın.

Boran: Ben de anlatacağım.

Boran: Benim de kafama takılan sorular var.

Boran: Aklımdan çıkmıyor bir türlü, artık sana söylemem gereken.

Boran: Sen anlatmayacaksan bile ben anlatmak istiyorum.

Boran: Gerçi sonrasında ne yaparsın bilmiyorum ama.

Ozan: Ben özür dilerim.

Ozan: Biraz fazla içime kapandım galiba.

Ozan: Tamam çıkmadım evden.

Ozan: Gel konuşalım.

Boran: Anlatacak mısın içinden geçenleri?

Ozan: Evet.

Boran: Söz mü?

Ozan: Söz.

Boran: Yoldayım.

Ozan: Tamam.

Boran: Peki.

Öyle geçiş şeysi.