PLATONİK / [BxBxBxB] / TEXTING

23

*Atlas'ın Ağzından*

Hazar ile birlikte hızlı hızlı evin kapısına doğru yürürken acayip telaşlı hissediyordum kendimi.

İçimdeki endişe ile kapıya geldiğim an hızla zile basmış ve titreyen ellerimle açılmasını beklemiştim.

"Sakin ol biraz" diyerek kolumu sıkan Hazar'a kafamı sallasam da sakin olamayacağımı ikimiz de biliyorduk.

Kapının açılıp, arkasından kıpkırmızı gözlerle bize bakan bir adet Boran'ın çıkmasıyla birlikte hızla öne atılıp sarıldım ve saçlarını öpmeye başladım.

"Kuzum benim ağlama" derken Hazar da yanımıza gelip, bir elini Boran'ın saçına atarak okşamaya başlamıştı.

"Ama ya gittiyse" diye hıçkırıklar içinde ağlayan çocuğa dayanamayıp tekrar başını öptüm ve içeri girdim.

Kollarımı hala Boran'ın bedeninden ayırmamışken, Hazar'dan gelen sesle anında arkamı döndüm.

"Ozan!?" Diyen Hazar da aynı kızarık gözlerle bize doğru gelen çocuğa koşarak sarıldı.

Boran da duyduğu kelime ile heyecanla kafasını kaldırıp, gülme ve ağlama arası bir ses çıkararak kolumdan tutmuş ve Ozan'ın yanına doğru ilerletmişti.

"Ne oluyor ya?" Diye şaşkın şaşkın yüzümüze bakan Ozan ile birlikte rahat bir nefes alıp bedenlerini sardım, aynı şekilde Boran da hepimizi birden sarmıştı.

Bu sarılma ne kadar saçma dursa da kendimi aşırı derecede huzurlu hissettiriyordu ama komşular gelir korkusuyla fazla beklemeden geri çekilip, hepimizin ayrılmasına neden oldum.

"İçeri geçelim bari" dememle onaylayan mırıltılar çıkararak eve geçmişti herkes. Ben de arkalarından mırıldana mırıldana kapıyı kapatmakla meşguldüm.

Kapıyı kapattıktan sonra odadan gelen gürültü ile korkarak içeriye ilerledim.

"Ya neredesin sen Ozan nerede?" Diyerek endişe ile bağıran Boran ile birlikte hepimiz şaşkınca izlemeye başlamıştık.

"Bora-"

"Ödüm koptu Ozan ne Boran'ı? Sana bir şey oldu diye, bizi bıraktın diye kendimi yiyip bitirdim Ozan!" Diye ağlamaya başladığında içim titremişti.

"Çok korktum çok! İki haftadır zaten kötüsün, bir şey oldu sandım!" Diye bağırırken aynı zamanda ellerinin titrediğini görmüştüm.

Hazar ve ben şaşkın şaşkın ikiliyi izlerken Ozan elini burun kemerine götürüp sıktıktan sonra başını kaldırdı ve ağzının içinde bir şeyler mırıldanıp Boran'ın yanına ilerledi. Derin bir nefes aldıktan sonra da hızlıca Boran'ın bedenini sarıp kafasını göğsüne gömmesini sağladı.

Bu hareketle kalbim boğazımda atarken Hazar'a yanaşıp çaktırmadan serçe parmağını tuttum.

Bir şekilde güç almaya çalışıyordum işte.

Elimi hisseden Hazar da bakışlarını karşımızdaki tatlı ikiliden çekip bana çevirdi ve dolu dolu olmuş bakışlarıyla gülümsedi.

Neler oluyordu bilmiyordum ama tek umudum her şeyin güzel olmasıydı.

Bebişler nasıl oldu bilmiyorum, umarım olmuştur, dönüş bölümü olsun bu. Hatalarım varsa affedin beni, seviyorum sizi ve görüşürüzzzz.