NOKTA

Taşlar tek tek oturuyor

Banu'dan

-bediha

-neredesin sen Banu

-Gerçek katili buldum

-Öğrendin mi

-Evet yani tam değil ama bu numarayı araştırıp sahibini bulacak

-Buldum dedi Mustafa hemen bakacaktım ki Bediha elimi tuttu

-Emin misin

-Neden emin olmayayım Bediha Neden bunun yüzünden tüm ömrüm kaydı

-Tamam Bak

tedirgin olan Bedihaya anlam veremedim

UMUT TUNÇ

Bu kim

Banu gel gidelim anlatacam her şeyi polis geliyor

Ne oluyor anlam veremeden Mustafa'yı vuran Bedihaya baktım kolumu tutup arabama götürdü beni

-Beni takip et

anlam veremedim bu davranışa ama onu takip etmekten başka bir şey yapamazdım onun dediği gibi onu takip ettim Akşam olmuş hava kararmıştı saat 8 civarıydı o kadar hızlı sürüyordu ki ona yetişemiyordum yaklaşık yarım saat gittik ve bir yere çekti o durunca bende durdum arabadan inmedim o gelip arabanın içine yan koltuğa oturdu ve anlam veremediğim o konuşma ortaya çıktı

-Bediha neyin var

-Banu beni dinle şimdi , o umut tunç denilen biri suçlu değil numara o adamın üstüne suçluyu sana söyleyeceğim ama hiç bir şey yapmayacaksın yeni öğrendim bende ama sakın şuan değil Buketin yanından ayrılmaman lazım senin yaptığına bak Tekirdağ dasın hemen İstanbul'a dönmeliyiz.

-Kim olduğunu söyle Bediha

-Kimseye söylemeyecek benim hareketimi bekleyeceğine söz verirsen söylerim daha çok kanıta ihtiyaç'ımız var en ufak hatamız bitirir her şeyi tamam mı

-tamam

-Tamam mı dedim Banu

-Tamam Bediha söyle artık

-Ahmet

-Ne

-Bas bayağ Ahmet ama çok iyi gizlenmişti yıllarca ondan şüphe ettim ama sen ona aşıktın buralara gelebilmek için çok çabaladın Lütfen bana kızma ve ona bir şey belli etme etme ki baş edebilelim olur mu

ne diyeceğimi bilmiyordum kelimeler boğazıma dolanmıştı Ahmet miydi neden peki nasıl yapmıştı bunu nasıl yapabilmişti gözlerimden düşen boktan sıvı düştüğü yeri yakmakla kalmıyor kalbimi sıkıştırmaya yetiyordu.

-Ben İstanbula dönüyorum sende dön artık tüm ülke seni arıyor kayıp ilanı verildi ben bulunduğunu söyledim ama hadi Kızının sana ihtiyaç'ı var Banu

donup kaldım orada ne gitmek ne kalmak istiyordum artık kızımla rahat yaşamak istiyordum artık her şeyden kaçmak istiyordum ne yapacağımı bilemeden durakladım Bediha'nın bana tekrar bağırmasıyla kendime geldim ve yavaş yavaş arabaya bindim bediha önden ilerlerken ben hala donuk bedenimle sürücü koltuğunda oturuyordum bekledim bekledim bekledim yan taraftaki su şişesini alıp içtim boğazımın acıdığını ve gram su içme isteğim olmadığını anladım yutkundum yeni su içmeme rağmen vücudum boşluktaymış gibiydi ve boğazım kupkuru arabayı çalıştırdım ve gitmek için gaza bastım ne yapacağımı bilmiyordum ama her zaman başıma kötü olay geldiğinden atlatmam kolay oldu ve devam ettim yolda torpidodan aldığım sigarayı yaktım ve yola devam ettim kısa bir süre hız yaptıktan sonra Bedihaya yetişmiştim ve yan yana yola devam ettik istikamet İstanbul'du...