Bölüm 8: HİÇLİĞİN ORTASINDAYIM

35 17 2
                                    


' Siz benim neler çektiğimi Nerden bileceksiniz ? ' 

Kimse yoktu koridorda kimse ses vermedi ilerledim yavaş yavaş ağır ağır buket in odasına doğru ilerledim kapıyı açtığımda yatağı yoktu .O an sanki tüm vücudum çalışmıyor en ufak mimik veremiyordum, hastane yatağı bile yoktu, ilerledim odadan çıkıp danışmaya  doğru ilerledim. 

-Buket , Buket şen nerede odasında yok 

-Pardon neyi oluyorsunuz 

-Annesiyim , kızım nerede öfkemi kontrol edemiyordum 

-Şuan ameliyatta 3. kattaki C 2 nolu odada köşedeki yerden asansöre binebilirsiniz karşınıza çıkar , geçmiş olsun 

Hiç bir şey diyemeden ilerledim algılayamadım ama aklıma doktorun tümörden şüphe etmesi geldi koşar adımlarla ilerledim . 


Yürüyorum hasretin acının üstüne                                                                                                                       Sığmıyorum dünyaya dar geliyor                                                                                                                             Geceler mi uzadı, bu karanlık ne?                                                                                                                     Gönlümün bayramları, şenliği söndü Sezen Aksu nun şu dörtlüğün den daha fazla  beni tanımlayan bir şey yoktu sakin olmalı ve kızımın yanı da olmalıydım , Ahmet veya diğerleri neden haber vermedi ki  . yavaş yavaş gelen asansöre bindim gram gücüm kalmadı , ilerlemek koşmak istiyorum ama yetişecek gücüm yok sahi yetişsem ne yapabilirim ki ? 3. kata sonunda gelmiştim bu botlar ne zamandan beri canımı yakar oldu , bu üstümdeki kıyafet neden sıkıyor ki boğazımı tüy gibi hafif hissettiğim vücudumu sonunda C 2  ye attım herkes oradaydı ağlıyorlardı Ahmet , Ahmet  neden ağlıyorsun . 

-Ahmet   sesimi duyan herkes kafasını bana doğru çevirip beklediler.  Yavaş yavaş bana doğru yürüyen Ahmet  Bediha ağlıyordu .Bediha ağlamazdı ki o hep umut ederdi .Lütfen Berdüş sana ihtiyacım var bari sen yapma 

-Sakin ol tamam mı şimdilik  bir haberimiz yok tek bildiğimiz bi anda fenalaşması ve hemen ameliyata aldılar kalbi durmuş ama şuan yaşıyor Banu bana bak şuan hiç bir şey yok tamam mı o iyi olacak sana ihtiyacı var . tamam mı toparlan şuan iyi ameliyat birazdan biter sana haber veremediğim için özür dilerim ama çok kötü olmuştun telaşlanmanı istemedim. Özür dilerim 

-Ben onun Annesiyim Ahmet tabi ki de telaşlanacağım buna ne zamandan beri sen karar veriyorsun. Öfkeli olduğumun farkında olduğu için geri adım attı  zaten doğru olanda buydu. 

-Toparlanın artık ona hiç bir şey olmayacak kimse buna izin veremez silin şu göz yaşlarınızı hadin  bağırmak biraz olsun rahatlattı çocuklar ,arkadaşlarım, bediha herkes toparlanmaya çalıştı. 

Ben biraz hava alacağım geldiğimde herkes toparlansın . dedikten sonra terasa doğru çıkmak için yürüdüm . ayaklarımın yandığını hissediyordum , böyle bir acını tarifi yok artık tek kaldım bir dayanağım vardı o  da kızımdı , uzun zamandır içmiyordum ama bugünlük olsun diyerek çantamdan tek dal kalan sigaramı çıkarttım. o çakmak sesi bile bi tık iyi gelmişti hastane  şehre yakındı  biraz kendim için burada durmam gerekti . Bende öyle yaptım bir haber gelene  kadar öyle bekledim çünkü şuan bir hastane koridorunda değil bir hiçliğin ortasındaydım . 

 

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
NOKTAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin