Hate Love // Vkook

Bölüm 9 "sevgili"

Yorum ve oy vermeyi unutmayın !!

~İyi okumalar~ 🤍🤍

*****

Taehyung bir kaç saat önce evime gelmiş ve hızlı bir şekilde yerleşmeye çalışıyordu, bu süreçte ne kadar yardım etmeye çalışsam, beni red edip, keskin dille uyarmıştı, buda benim işime gelmişti zaten, ama yinede eşyaları taşıdıktan sonra yorulup, acıkacağı için ona sıcak yemek siparişi vermiştim. sevmiyor olabilirdim ama o kadar da gaddar değildim...

Kendi düşüncelerim de boğuşurken duyduğum zil sesi ile, oturduğum koltuktan yavaşça kalkıp, hızlı bir şekilde kapıya yönelmiştim, kapıyı açıp yemekleri aldıktan sonra, kapıyı kapatıp yemeği mutfaktaki masaya koydum, yemeklerin soğumaması için taehyungu çağırmaya ona ayarladığım misafir odasına gittiğimde, kapının açık olduğunu fırsat bilip kapıyı çalmadan içeri girdim, ama gördüğüm görüntü ile girmemem gerektiğini kesinlikle anlamıştım.

Taehyung yatakta uzanmış görüntülü bir şekilde bir kızla konuşuyordu. Ve ben onun özeline girmiş bulunuyordum.

"Sevgilim çabuk gel lütfen özledim seni" duyduğum sözler ile içimden küfür edip kendimi dışarı attım, bir daha asla kapı çalmadan içeriye girmeyeceğimi aklımın bir köşesine not aldım, aklıma gelen şey ile suratım birden asılmıştı, acaba sevgilisi beni biliyor muydu ?  yada hamile olduğumu, umarım anlatmamıştır, diye ümit ederken, kapıyı iki kere tıklattım, içerden duyduğum gel sesi ile, hiç bir şey olmamış gibi içeri girdim, taehyung bu sefer ayakta dikilmiş meraklı gözlerle bana bakıyordu, sevgilisi ile sohpetini bitirmiş olmalıydı.

"Rahatsız ettim kusura bakma, acıkmışsındır diye yemek siparişi verdim, mutfakta şuan biraz ara verip ye istersen" konuşmam bittikten sonra, suratıma baktığında yanlış bir şey mi yaptım diye düşünmeden edemedim.

"Teşekkür ederim ama gerek yok buradaki işim bittikten sonra, kız arkadaşımla yemeğe çıkacağız" demişti, bu benim biraz kötü olmamı sağlarken, tamam deyip odayı terk ettim, ne diye onu düşünüyordum ki, biz hala düşmandık, hem yemiyorsa yemesin banane, ben gider misler gibi yerdim.

İçimdeki sinirle mutfağa geçip, sıcak yemekleri masaya dizmiştim, keyif ala ala yemeği yerken mutfağa aniden giren taehyung ile az kalsın yemek boğazımda kalıyordu.

"İyi misin, al bu suyu iç" uzatığı suyu  elinden alıp, hızlı bir şekilde içtiğimde, su benim rahatlamamı sağlarken teşekkür etmeyi de ihmal etmemiştim.

"Biraz daha dikkatli ol" kaşları çatık şekilde söylediği şeyle benimde kaşlarım çatılmıştı, sorunu neydi bunun.

"Bana emir verme hakkını sana kim verdi kim Taehyung" sinirle söylediğimde, gözlerini devirmişti.

"Ben seni değil karnındaki bebeğim için söylemiştim, ona zarar gelmesini istemiyorum" duyduğum şeylerle, sinirden kuduracaktım resmen, ben ona gayette iyi bakıyorum iki öksürdüm diye, çocuğumu öldürecek değildim ya.

"Taehyung sinirlerimi daha fazla bozma istersen, seni evime kabul ettiğime pişman etme beni" sert şekilde Taehyung'u uyardıktan sonra mutfağı terk ettim, yediğim yemeği bile boğazımda bırakmıştı, sinir şey ne olacak.

Aradan geçen yarım saatin sonunda taehyung yanıma gelmişti, ona ters ters baktığımda, o da bana bakmıştı, bir şeyler söyleyecekti galiba.

"Ben yerleştim tamamen, kız arkadaşımla yemeğe çıkacağım, akşam dönmüş olurum" dediğinde, öylece ona bakmıştım, bana söylemesine gerek yoktu. Umrumda olan bir şey değildi çünkü.