Hate Love // Vkook

Bölüm 16 " Anlaşılmayan hisler"

Evet evet canlarım, bu bölüme 100 den  fazla bir yorum gelirse, diğer bölümler de çok hızlı gelecektir bilginize. Belki 2 bölüm birden bile atabilirim. Sadece bolca yorum yapmanız yeterli teşekkürler 😋😚

~iyi okumalar~

****

Ne" taehyungun şaşkınlıkla çıkan sesi ve bana bakan gözleri ile kafamı direk ondan çevirmiştim, anlasın artık ciddiyeti.

"Ona ne yaptığını görüyor musun? kendinden utanmalısın taehyung" hoseok bir beni birde bebeğimi gösterdikten sonra, sinirle taehyung'a bağırmıştı, taehyung ise gözlerini sonuna kadar açıp kafasını olumsuz manada sallamaya başlamıştı.

"Ben hiç bir şey yapmadım, sen ne hakla beni suçluyorsun ki " bu sefer taehyung ağır çıkıştıgında sinirle yumruğumu sıkıp konuşmuştum,  buradan artık gitmeliydi yoksa olay çok büyüyecekti ve ben çok stres altında kalmıştım.

"Daha kötü olmadan git artık" ona bakmadan soğuk çıkan sesimle konuştuğumda, ortalık aniden sessizleşmişti. Halen daha ortalıkta hiç bir hareketlenme olmadığında tam kafamı çevirip ona bakacakken yüzsüz gibi tekrardan konuşmaya başlamıştı.

"Bu kadar kolay değil jungkook, eğer bana ne olduğunu söylemezsen andım olsun şurdan şuraya gitmem" bu adam neden böyle yapıyordu ki, tek istediği çocuğum doğdunda beni yıkıp parçalayıp onu benden alıp; sevgilisiyle kurduğu aile ile birlikte bakması olacaktı, ve ben öylece ortalıkta kalacaktım. buna izin veremezdim, onun buna teşvik etmesine bile izin veremem. O asla istediğini alamayacaktı, taehyung güçlü bir avukat olabilirdi ama adının çıkmasındanda bir o kadar korkan bir avukat olduğuna adım kadar emindim.

"Konuşalım jungkook lütfen" gözlerim sinirden dolduğunda bizimkiler de çok pis şekilde sinirlenmişlerdi her an büyük bir kavga çıkabilirdi ve ben kavganın çıkmasını hiç istemiyordum, hele ki bu durumda asla istemezdim.

"Hyunglar bizi birazcık yanlız bırakabilir misiniz?" Ağzımdan istemeye istemeye çıkan kelimeler ile, ikisinin bakışları aniden bana dönmüştü, ve bu bakış hiç iyi bir bakış degildi.

"Saçmalama jungkook onunla konuşmana bile değmez boşver onu" jiminin söylediklerinden sonra taehyung aniden sinirlenip onun üstüne yürüyünce durmasını söylemiştim, bu böyle olmayacaktı böyle giderse daha kötü duruma düşecek gibiydim.

"Yeter bu kadar! hyung lütfen 1 dakika verin ne bok diyorsa desin sonrada defolsun yoruldum artık" gözlerimden akan yaşlarla beraber elimi sabahtir ağrıyan karnıma koymuştum, bu durum neden bu kadar kötü olmak zorundaydı ki.

"Tamam çıkıyoruz ama sadece 2 dakika" kafamı tamam anlamında salladıktan sonra, üçlü sinirle taehyung'a bakıp çıkmışlardı, taehyung ise yanıma gelip elimi tutacakken hızla elimi çekmiştim ondan.

"Ne yaptığını sanıyorsun"

"Ben sadece iyi hissetmen için yapıyorum" duyduklarımdan sonra sinirle güldükten sonra, ters ters ona bakmıştım o ise anlamayan bakışlar ile bana bakıyordu.

"Jungkook evde ne olduğunu söyler misin neden öyle bir tepki verip bizi evden kovdun ki " taehyung'un sorduğu soru ile gerim gerim gerilmiştim, tekrardan aklıma gelen o sözler ile kaşlarımı çatıp sinirle tıslamıştım.

"Bilmemezlikten mi geliyorsun" sorduğum şeyle tekrardan kaşlarını çattığında oflamak durumunda kalmıştım, acaba aklında ne vardı taehyung.

"Bak ne dediğini anlamıyorum, delirecegim anlat artık jungkook ne oluyor" elini yumruk yaptıktan sonra, duvara tosladığında şok içinde ona bakmıştım bu adam delirmiş olmalıydı, sinirden ne yapacağını şaşırdı aptal, ortam daha fazla gerilmeden anlatacaktım olanları nasılsa biliyordu zaten.