"ကျန့်ကျန့်လေးရေ အဆင်သင့်ဖြစ်ပြီလား..."
"အင်းအင်း ကျန့်ကျန့် အဆင်သင့်ဖြစ်ပြီ..."
ကျန့်ကျန့်က သူ့ကိုယ်သူ မှန်ထဲမှာကြည့်လိုက်ရင်းပြုံးရွှင်လို့နေသည်။ ထို့နောက်သူ့မာမားကို ကြည့်ပြီး...
"မာမား..."
"ဟင် ပြောကျန့်ကျန့်လေး..."
"မာမားက ကျန့်ကျန့်ကို ချစ်လို့ မာမားနဲ့အတူတူခေါ်သွားတာလား..."
"ဟုတ်တာပေါ့ မာမားက မာမားသားလေးကိုအရမ်းချစ်လို့ခေါ်သွားတာပေါ့..."
သူ့ကို ချစ်တယ် ဆိုတဲ့စကားလေးပြောတဲ့အခါတိုင်း ပျော်နေတတ်တဲ့ ကျန့်ကျန့်က အခုလည်း ပါးစပ်လေးကိုမစိတော့။
စင်ဒီတို့အိမ်မှာ နှစ်ပတ်နီးနီးလောက်နေခဲ့တဲ့ ကျန့်ကျန့်က သူ့အမေရှိတဲ့ ဟိုတယ်ကို ပြောင်းနေခဲ့သည်။တစ်ပတ်လောက် သူ့အမေဖြစ်သူနဲ့အတူနေနေစဉ် သူ့အမေ၏ အယုအယ အတီအတာလေးတွေကြားမှာ ကျန့်ကျန့်ပျော်မွေ့လို့နေခဲ့သည်။ တကယ်တော့ ကျန့်ကျန့်လိုနေခဲ့တာ ငယ်ငယ်လေးတုန်းက ပြည့်ပြည့်ဝဝမရခဲ့တဲ့ သူ့မိဘတွေရဲ့ နူးညံ့တဲ့အထွေးအပွေ့တွေနဲ့ အကြင်နာလေးတွေပင်ဖြစ်သည်။
မေရီက ကျန့်ကျန့်နဲ့ အတူရှိနေတဲ့ ဒီရက်ပိုင်းလေးအတွင်းမှာ အချိန်ပြည့် ကျန့်ကျန့်နဲ့ပဲ ကုန်ဆုံးပေးတာဖြစ်၏။ ညဘက်ဆိုလည်း ရင်ခွင်ထဲထွေးပွေ့ကာ ခေါင်းလေးကို ပွတ်သပ်ပေးပြီး ဒီအရွယ်လေးရောက်နေပေမယ့် အိပ်ရာဝင်ပုံပြင်လေးတွေပြောပြတတ်သေး၏။ ပထမတစ်ရက်နှစ်ရက်မှာ ကျန့်ကျန့်ဘက်က စိမ်းသက်ကာ အကပ်မခံခဲ့ပေမယ့် နောက်တော့ ကျန့်ကျန့်တစ်ယောက် မေတ္တာကို ခံစားလာရတာဖြစ်မည်။
ကျန့်ကျန့်သူ့မာမားကို ရည်ညွှန်းတဲ့စကားလေးတောင်ပြောင်းလို့သွားခဲ့ပြီ။ မာမားကို ကျန့်ကျန့် မမုန်းဘူးတဲ့။
"မာမား ဒေါ်လေးရင်ကရော..."
"ဒေါ်လေးရင်က ဟိုမှာပဲစောင့်နေပြီးမှ တူတူသွားကြမှာလေ...ကျန့်ကျန့်လေး အဆင်သင့်ဖြစ်ရင်သွားကြရအောင်..."
"အင်းအင်း..."
ခေါင်းလေးတဆတ်ဆတ်ညိတ်ကာ ကျန့်ကျန့်လက်တစ်ဖက်ကနေ သူ့ ခရီးဆောင်အိတ်လေးကိုဆွဲ၊ နောက်လက်တစ်ဖက်ကလည်း သူ့မာမားရဲ့ လက်ကို ဖွဖွလေးကိုင်ပြီး အနောက်ကနေတတောက်တောက်နဲ့ လိုက်လာခဲ့သည်။ အငှားကားလေးက ဘေကျင်းအပြည်ပြည်ဆိုင်ရာ လေဆိပ်ဆီသို့ဦးတည်လျက်။
YOU ARE READING
Piggy Bank
Fanficစုဘူးလေး မပြည့်ခင်မှာ ထွက်သွားတယ်။ စုဘူးလေး ပြည့်ခါနီးမှာ ပြန်ရောက်လာတယ်။ ရိပေါ်က သိပ်ဆိုးတယ်..... ဒါပေမယ့် ရိပေါ်ကို ကျန့်ကျန့် ချစ်တယ်။
