"Josh? Babe? Nakita mo ba si Joshua?" sigaw ko. Kanina ko pa kase siya hindi makita ei. "Josh? Babe?" saad ko pa. Wala man lang nasagot sa akin. "Joshua? Baby boy ko? Nasan ka? Nag-aalala na si mommy" sigaw ko pa. Hindi ko parin siya nakikita. Sobrang nag-aalala na rin ako. Halos nilibot ko na ang buong bahay kakahanap sa kanila.
"Teka, baka naman nasa garden sila" masaya kong wika. Ayun na lang kase ang hindi ko pa naiikot. Kaya pinuntahan ko na agad.
[♡JOSH AND JOSHUA POV♡]
" Joshua, papunta na dito si mommy mo, magready ka na hah" utos ko. Naghanda kase kami ng isang surpresa. For sure magugustuhan ito ni Mary-ann. "Opo daddy" sagot naman ng anak ko. "Sabi ko na ei, dito ko kayo makikita" saad ni Mary-ann nung makalapit na. "Kayong dalawa pinag-alala niyo ako" saad pa niya.Bakas nga sa mukha niya ang matinding pag-aalala. Sorry na babe, ito kaseng anak mo ang nagkaideya nito.
"Babe, ano man ang ginagawa niyo dito?" tanong pa niya. Hindi muna kami umimik dalawa ni Joshua. Nagtinginan lang kami. "Hoy babe? Joshua? Tinatanong ko kaya kayo" saad pa niya. "Mommy, para saiyo po" agaran saad ni Joshua. Kasabay nun ay iniabot niya ang paboritong bulaklak ni mary-ann.
"Wow naman, may pa flowers sila" masayang wika ni Mary-ann. "Mommy, may sasabihin po si daddy saiyo" saad pa ni Joshua. "Naku josh, ikaw ba ang may pakana nito?" tanong pa niya. "Hindi babe, ito kaseng anak natin. Naisipang surpresahin ka" sagot ko sabay hinawakan ang kamay niya. "Mary-ann, babe" emosyonal ko pang wika.
Mukhang iiyak ako nito. Sabi ko pa naman kay Joshua na hindi ako iiyak.
"Daddy, akala ko ba hindi ka iiyak?" tanong ng anak ko. Tinitigan ko na kang siya. Siyempre grabe ang tawa niya sakin. "Babe, mary-ann, alam kong marami na tayong pinagdaanan. Yung mga pinagdaanan nating yun ang nagpalakas sa pagmamahalan natin" emosyonal kong saad. "Babe, hindi mo sinabi na may iyakan palang magaganap dito" sagot naman ni mary-ann.
"Babe, hindi na ako magpapaligoy-ligoy pa. I want to spent time with you" saad ko sabay dahan dahang lumuhod. "Babe, josh? Ano ibigsabihin nito?" Bakas sa mukha ng pinakamamahal ko ang pagkagulat. Hindi niya alam na ito talaga ang main point ng surpresang ito.
"Mary-ann, WILL YOU MARRY ME?" saad ko habang pinapakita ang singsing sa kaniya. "Josh, babe, tinatanong pa ba yan. Siyempre Yes agad ang sagot ko diyan. Yes, i will marry you" sagot niya. Agad ko siyang niyakap ng mahigpit. At napuno ng iyakan ang eksenang ito. Sa wakas matutupad na ang matagal na naming inaasam asam.
"Josh, babe, hindi mo pa ba isusuot yang singsing?" pagbibiro ni mary-ann. "Ay oo nga pala, ito na babe" sagot ko at dahan dahan ko na ngang isinuot sa kaniya. "Yehey, success ang plan" sigaw na wika ni joshua. Dahil sa sobrang katuwaan. "Naku joshua manang mana ka talaga sa daddy mo" saad pa ni mary-ann.
Pangako, mary-ann, wala nang makakapigil sa kasalang ito. Hindi na ako makakapayag pa na may sumira dito. Ipapangako ko rin na ikakasal tayo sa buwan na noon pa dapat nangyari.
[♡MARY-ANN ♡POV]
Naging mabilis lang ang paglipas ng mga araw at buwan. Ang nakatakdang pagpapakasal namin ni Josh ay ngayong araw na."Congratulations anak, natupad na tin ang matagal mo nang pangarap" saad ni mommy sa akin. "Napakaganda mo sa suot mo" saad pa niya. "Thank you so much mommy" emosyonal kong sagot. "Oh, mamaya na ang iyakan. Baka pumanget ka sa mamaya" pangangasar ni mommy.
Hindi ko kase talaga maiwasang ang maiyak. Kase afer all things happen, hindi ko inaasahan na dito parin pala ang bagsak nito. Akala ko kase noon, malabo nang magyari ang bagay na ito. Ang maikasal kami ni Josh.
A time passing by her i am, walking in the aisle. My tears burst. Hindi na importante sakin kung masira ang make up ko. I can't handle what i feel right now. Basta ang alam ko lang sobrang saya ko.
Dahan dahan akong naglalakad hanggang sa makarating ako sa harapan. Isang recording tape ang nagplay. Isang recording tape na mas nagpaiyak pa sakin ng sobra. Dahil nakasalaysay doon lahat. Hindi ko ineexpect na may pa ganito si Josh.
"Go! Go! Go!" saad ng mga taong nasa loob ng simbahan. At sa wakas nandito na ako sa harap ng altar. Kasama ang lalaking pinakamamahal ko.
"Mary-ann, ito na yun" bulong sa akin ni Josh. Bigla niya kase akong niyakap. Dahil na rin siguro sa katuwaan. "Oo nga babe! Hindi ko inaasahan na dito parin mag eend ang lahat" emosyonal kong sagot. Ilang saglit pa ay nagsimula na ang seremonya. Magkasama kaming nanumpa ni Josh sa harap ni ama.
"For better for worst", "In sickness and in health" sabay naming bigkas. "Til do as park, ikaw lang ang magiging laman nitong puso ko at mamahalin ko" sabay pa naming bigkas. "And now, i pronounce you husband and wife, you may kiss the bride" saad naman ni father. Nagpalakpakan na sila. At hinalikan na nga ako ni Josh.
Grabe hindi ko inaasahan ang bagay na ito. Hindi ko aakalain na sa huli dito parin talaga ang bagkas nito. Ang pangarap naming nabuwag noon nagkaroon na ng bagong kabanata.
Marami mang nangyari sa nakaraan mas lalo kaming pinagtibay nito at nagwagi ang pagmamahalan namin sa huli. Sa ngayon happily ever after na kami. Itinuring ko na rin na sarili kong anak si Joshua. Kahit na kailan hindi ko pinaramdam sa kaniya na iba siya kahit na may magkaroon pa ako o kami ng anak ni Josh.
Sa sobrang dami naming pinagdaanan ni Josh may isang bagay kaming narealize na, "DUMARATING TALAGA SA ISANG RELASYON ANG PAGSUBOK NA MAGPAPAGUHO NG MGA PANGARAP NA BINUO NIYO. PERO LAGI NIYO RING TATANDAAN NA KUNG TAYO TALAGA, GAGAWA AT GAGAWA NG PARAAN ANG TADHANA PARA MULI KAYONG MABUO. AT MAGING HAPPILY EVER AFTER SA DULO".
THE ENDMaraming salamat sa sumubaybay😎!(A'tin Mary-Ann)
BINABASA MO ANG
JUST MARRY HER (SEASON TWO)- (COMPLETED) || SB19_JOSH FANFICTION
FanfictionA SB19_Josh Fanfiction. This story have eleven parts. "DUMARATING TALAGA SA ISANG RELASYON ANG PAGSUBOK NA MAGPAPAGUHO NG MGA PANGARAP NA BINUO NIYO. PERO LAGI NIYO RING TATANDAAN NA KUNG KAYO TALAGA, GAGAWA AT GAGAWA NG PARAAN ANG TADHANA PARA MUL...