-9-

321 12 3
                                    

Als Matthy aan het douchen is doe ik snel een joggingbroek en trui van hem aan. Dan loop ik naar de keuken en kom daar Koen tegen. Hij zucht en zegt dan, "Juul...", hij klinkt teleurgesteld. "Ik weet niet zo goed wat ik hiervan moet vinden", hij gaat zitten op een van de barkrukken en neemt een hap van zijn brood. "er valt niks te vinden. hij voelde zich niet lekker en wou liever niet alleen zijn, thats it". Ik pak een glas water en ga naast hem zitten. "ik ben niet blind Juul, ik zie wel dat jullie elkaar leuk vinden". Koen legt een hand op mijn knie, "ik wil gewoon niet dat je weer door zo'n rot breakup moet. een keer is al erg genoeg".
Ik krijg terugblikken van een paar maanden geleden. De ruzies met Levi komen weer in me op. De talloze nachten die ik bij Hannah of Koen huilend heb doorgebracht. En alles wat volgde. Koen had gelijk, dit is alles behalve goed voor me. Maar Matthy is zo anders. Ik merk dat ik diep in gedachten verzonken ben als ik een arm om me heen voel en een traan over mijn wang voel glijden.  Ik raak uit mijn gedachte als Koen zachtjes de traan van mijn wang veegt. "sorry" zegt hij zachtjes. "tis goed" antwoord ik en geef hem een geforceerde glimlach voordat ik mijn hoofd op zijn schouder leg. Ik voel nu pas de bonkende koppijn door mijn hoofd.
         Matthy komt niet veel later de keuken binnen, hij blijft echter tegen de muur staan. Hij knikt met zijn hoofd richting de gang. Ik snap de hint en volg hem naar zijn kamer. Hij gaat op de rand van zijn bed zitten. Ik leun tegen zijn bureau aan. Matthy wrijft gespannen met zijn handen over zijn bovenbeen. "ik ehm" hij lacht nerveus en kijkt naar de vloer. "ik vind je echt heel leuk. ik weet dat er gister niks is gebeurd maar alleen al dat je naast me lag, voelde zo goed. maar ik weet dat je niet te snel wilt gaan" Matthy blijft maar ratelen. Doordat hij zenuwachtig om zich heen kijkt heeft hij niet in de gaten dat er een grote glimlach op mijn gezicht verschijnt. Met enige zelfvertrouwen trek ik hem aan zijn kraag, langzaam richting me. Door deze actie vinden zijn ogen dan toch de mijne. Voordat ik de volgende stap kan nemen voel in zijn lippen tegen die van mij. Ik wikkel mijn armen snel om zijn nek, terwijl ik de zijne ook al snel om mijn middel voel. Ik laat me volledig mee gaan in zijn ritme tot we beide hijgend tegen elkaar aan staan. Zijn voorhoofd leunt zachtjes op de mijne. Niet veel later horen we "Mat!". Matthy schiet overeind maar laat mij niet los. Ik geef hem nog snel een kus voordat ik voor hem de deur uit loop. Milo staat in de opening van de gang. Hij bekijkt ons beide en krijgt al snel een grijns op zijn gezicht. Ik zend hem een blik waardoor hij het hopelijk niet in zijn hoofd haalt om ons te verklikken.
Ik plof op de bank, trek een deken over me heen en verzink al snel in mijn eigen gedachten. Alsof er meerdere juristen mijn gevoelens voor Matthy aan het beoordelen waren. De ene pleit dat ik een idioot ben, wie bedenkt het nou weer om zo snel comfortabel te worden met iemand. De ander benadrukt echter dat ik mijn gevoelens, mijn hart, moet volgen. De ander herinnert me dan weer aan Koen's woorden van vanochtend. Angstig speel ik met mijn vingers. Wanneer doe ik het goeie?

___________________________________
its been a while! oops
hey hey, even een korter hoofdstuk
super bedankt voor alle liefde op de afgelopen hoofdstukken, maakt me echt gemotiveerd om verder te gaan <3

falling, fallen • matthy het lamWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu