Yürüyordum sesiz sakin ve kan dolu o sokaklarda... Korkuyla etrafıma bakıyordum milyonlarca insan hareketsiz bir şekilde yerde yatıyordu kim yapmıştı bunu ve bunu yapan kişi beni neden öldürmemişti veya şu an benim mi peşimdeydi? O uzun ve karanlık sokaklarda kaç saat yürüdüm bilmiyorum ama bu sokakların bir sonu olmadığını biliyorum. Etrafta geziyor ve bir yaşam belirtisi arıyorum...
Bir an durdum ve düşündüm acaba bunu ben mi yapmıştım? Kafamı eğdim ve ellerime baktım... Ellerim kanla doluydu bir an göz yaşlarımı tutmadığımı fark ettim. Göz yaşlarımla beraber hıçkırıklarımda başlamıştı. Göz yaşları nedeniyle bulanıklaşmış gözlerimle korku içinde bir sağa bir sola baktım ve onu gördüm yerde yatan nefes alma sebebemi, hayatımın adamını kanlar içinde yerde yatarken gördüm... o güzel gözlerini yavaş yavaş kapatırken son bir kez gördüm...
Evet, ben bir katilim daha doğrusu seri katilim ama onu öldürmek istemedim... Nasıl oldu da onu öldürdüm belki bu bir kriz di belkide bunu bana yaptıran bir varlıktı...
