Fools | Lukadrien

"İçindeki bir şeyden mi?"

O gün sorumluluklarını yerine getirmişti ama eğer ne yapmak istediği ona sorulmuş olsaydı bütün gün yataktan çıkmamak isterdi, insan yüzü görmemek, kimseyle muhatap olmamak... Adrien sözde uyumak için yatağında yatarken "Boş..." diye düşündü. "Bana birinin iyi geleceğini ummak boş.". Bütün bunlar kimse onu anlamadığı için miydi yoksa Luka onu anlamadığı için miydi? Bunu bilmiyordu, açıkcası bunun hakkında düşünmek de istemiyordu.

"Adrien, konuşmak ister misin?"

Sarışın genç umursamaz bir tavırla kwamisine baktı.

"Ne hakkında Plagg?"

"Kötü görünüyorsun. Bugün peynirin kokusuna bile aldırmadın."

Genç, kwamisinin ilgisine buruk bir tebessümle karşılık verdi.

"Sen hep kokusunun şahane olduğundan bahsetmez misin?"

"Evet ama kokusu benim için güzel, herkes için böyle değil."

"Sağ ol Plagg, merakını anlayabiliyorum ama bunun hakkında konuşmak istemiyorum."

"Benden başka konuşabileceğin kimse yok ki."

Sarışının omuzları düşerken "Doğru." diye mırıldandı. "Konuşacak kimsem yok."

"Öyle demek istemedim Adrien-"

"Biliyorum Plagg... Aslında sana istesem de bir şeyler anlatamam çünkü ne olduğunu kavramak benim için de çok güç."

"Üzgünsün."

"Evet çünkü yalnız hissediyorum."

"Ya başka? Bu sorunla uzun zamandır berabersin ama son zamanlarda seni hem üzüp hem de mutlu eden bir şeyler olmaya başladı."

Adrien bilinçsizce mırıldandı.

"Elbette, belki de o "şeyin" adı Luka'dır."

"Ondan hoşlanıyor olabilir misin?"

"Ne? Bu çok saçma Plagg, erkekler birbirinden hoşlanmaz. O sadece bir arkadaş. Yalnızca... beni anlayabilen tek kişi o. Mesele bu tamam mı?"

Kwami omuz silkti.

"Nasıl dersen öyle."

O gece sarı saçlı genci dile getiremediği şeyleri küçük kwamiden duymak o kadar rahatsız etmişti ki bütün bunlar uyuyakalana kadar aklını kurcaladı durdu. Uyumadan önce en son hatırladığı şey beyninde yankılanan cümlelerdi. "Bu çok saçma, erkekler birbirinden hoşlanmaz."

...

Ertesi gün sarışın genç okul çıkışında tek başına arabaya doğru giderken yine mavi saçlıyı gördü. Amacı hemen oradan uzaklaşmaktı ama mavi saçlı olan yanına geldi.

"Selam Adrien."

Sarışın genç çatık kaşlarıyla genci süzdü. Mavi saçlı kendisine olan öfkenin sebebini anlamamış gibi görünüyordu.

"Ne o, seni bilmeden kırdım mı yoksa?"

"Senin beni kırman için bizim arkadaş olmamız lazım Couffaine."

"Yol katedemediğimizi mi söylüyorsun yani?"

Genç onu taklit etti.

"Ne o, seni hayal kırıklığına mı uğrattım yoksa?"

Kollarını göğsünde bağlarken gittikçe daha çok öfkelendiğini hissediyordu.