DEFNE'NİN SON GECESİ🍷(BÖLÜM 2)

6K 112 1
                                    

"Oğlum.. gitse miydik acaba peşinden.."

Asaf kararsızlıkla yarısı açık haldeki kapıya bakarken Bora Cemre'nin içeriden getirdiği havlu ile kurulanmaya çalışıyordu.

"Çok karanlık etraf, kızın başına bi şey gelmesin.. yağmur da yağıyor zaten.."

Perinin söyledikleri ile Aslı da erkeklere doğru dönmüştü.

"Ay evet.. üstü de ıslaktı.. bi bakın hadi."

Mert , Tamer ve Asaf bahçeden çıkıp karanlık yola doğru telefonlarının fenerlerini açarak Defne'yi aramaya başladılar. Aynı zamanda adını da sesleniyorlardı. Ama ne Defne'ye dair bir iz bulabildiler, ne de bir ses duydular.

"Lan oğlum.. nereye kayboldu bu kız.."

"Korkuyodur belki.."

"Defne! Sana zarar vermicez! Hadi çık artık ortaya!"

Tamer sesini biraz daha yükseltip yeniden bağırdı.

"Defne!"

Aradan geçen yaklaşık yirmi dakikanın ardından eve diğerlerinin yanına geri döndüler.

"Her yeri aradık ama yok.. yer yarıldı içine girdi sanki."

Peri panikle yerinde doğruldu.

"Ay nası yani.. nereye gidebilir ki o halde.."

"Of başına bi şey gelmemiştir di mi.."

Kızlar panikle konuşurken Asaf ve Mert de tedirgin olmuş suratlarla ayakta dikiliyorlardı.

"Abartmayın, otostop falan çekmiştir, bakmıştır başının çaresine.."

"Aynen yaaa.. abartmayın bence de.."

Tamer içlerini rahatlatmaya çalışsa da hepsinin içini bir ürperti sarmıştı.

"Off.. fena soğuk oldu yalnız.. içeri geçelim hadi."

Bora üstündeki battaniyeye sarılarak arkadaşlarına doğru konuştuktan sonra hepsi içeri girmişti. Bora içeri girip sürgülü kapıyı çekmeden son kez gecenin karanlığına ve soğukluğuna bakarak yutkundu. Umarım evine varmışsındır Defne..

Ertesi gün hepsi yeniden okuldaydılar. Bora ve Mert amfide yerlerine geçmek için basamakları çıkarken önde oturan iki kızın konuşmasına şahitlik ettiler.

"Defne'yi gördün mü? Dün not alamamıştım da ondan isteyecektim."

"Yok hiç görmedim bugün, gelmedi sanırım.."

İkili en arkada yerlerine geçip oturduklarında Bora Mert'in kulağına doğru kısık sesle konuştu.

"Bi götlük yoktur di mi? Niye gelmedi bu kız.."

Mert Bora'nın endişeli haline karşılık göz devirip alayla gülümsedi.

"Oğlum kızın dudaklarına yapıştın vantuz gibi.. o utancından yirmi gün gelmese şaşırmam.."

Bora'nın da yüzünde geniş bir gülümseme yayılırken başını hafifçe geriye doğru yaslayıp gözünün önüne Defne'nin ıslak kıyafetler içindeki bedenini getirdi.

"Oğlum.. çok tatlıydı biliyor musun.. tuhaf bir tad aldım.. çok değişikti.."

"Bak kardeşim.. hiç hayallere kapılma, elimizde maalesef şu anda bir Defne yok, tahminen ne zaman aramıza karışır henüz bilinmiyor.."

Bora arkadaşının omzuna vurup "Dalga geçme lan.." diyerek söylenirken sınıfa giren hoca ile ikisi de toparlanıp geldiği gibi derse başlayan hocaya odaklanmaya çalıştılar.

GENÇLİĞİN KOLLARINDA (+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin