GENÇLİĞİN KOLLARINDA (+18)

İNTİKAM YEMİNİ 🍷

Bora Defne'nin bulunduğu kata gelince etrafı kolaçan ederek temkinli adımlar ile odasına doğru ilerledi. Anne babasının burada olmaması onu biraz da olsa rahatlatmıştı. O insanlarla karşılaşınca neler söyleyecek.. hâlâ emin değildi. Bugün olayın yaşandığı günün üstünden tam bir hafta geçmişti. Defne'yi normal odaya almışlardı. Ancak hâlâ uyutuluyordu.

Derin bir nefes alarak araladığı kapıdan içeri girdi. Cesaretini toplayarak arkasını döndüğünde Defne'nin derin bir uykuda olduğunu fark etti. Ama yüzü, kolları.. hala kendine gelememiş ve sararmış, mor renkler vücuduna hüküm sürüyordu. İnternette bakıp görmeye cesaret edemediği kız, kanlı canlı karşısında yatıyordu. Yavaş adımlar ile uyuyan kızın yanına vardığında yüzüne biraz daha yakından baktı.

Defne'nin haberini aldıklarından beri tek düşündükleri şey bu olay onlara değecek miydi, en hasarsız şekilde nasıl sıyrılırlardı? Sadece buna odaklanmışlardı. Ama şimdi.. Defne'nin yüzündeki yaralar, alçılı kolu.. bellide bundan sonra hiç yürüyemeyecek olması.. Ona bunu kim yapmış olabilirdi.. Defne'yi kim, neden bu hale getirmişti..

Elini nazik bir hareketle Defne'nin yanağına götürdüğünde aklından o gece neler yaşamış olabileceği geçti.. aldığı yaralara rağmen hala teni masum bir bebeğin cildi gibi yumuşacıktı. Sarı saçları yatağa dağılmıştı. O gece, tadına vardığı dudakların kenarı yaralıydı..

"Sana bunu yapanlardan hesabını soracağım.. Defne.. Sana bunu yaşatanlar önce bana hesap vericekler.."

"Senin burada ne işin var!"

Güçsüz  ama öfkeli bir ses duyduğunda telaşla arkasına baktı. Defne'nin annesiydi yanına gelen.

"Çık git buradan! Nasıl girersin kızımın yanına.."

"Ben.. onu görmek istedim.. çok merak etmiştim."

Bora buraya gelirken korktuğu düşünce ile şimdi karşı karşıyaydı..

"Babası gelmeden git!"

"Bakın.. ben Defne'yi çok seviyorum, ona bunu yapan ben değilim!"

Annesi sanki daha çok tepki vermek istiyordu da buna gücü yokmuş gibi gözüküyordu. Belki de sakinleştirici almıştı..

"Bunlar ancak Defne uyandığında kesinlik kazanacak! O zamana kadar sakın kızımın yanına yaklaşma!"

Bora başını sallayarak son kez Defne'ye baktıktan sonra odayı terk etmişti.

Nazan Hanım, genç adamın odayı terk etmesi ardından yataktaki kızının yanına doğru ilerledi. Duydukları da neydi öyle.. O çocuk kızının başında intikam yeminleri ediyordu, geldiğini duymamıştı bile.. Sahiden kızını kim bu hale getirmişti..

•

Aslı masadaki kitaplarını toplarken Işıl'a doğru döndü.

"Ben masaja geçicem geliyor musun?"

"Yok hayır."

Işıl ve Aslı sınıftan kol kola ayrılırken Işıl aklına gelenler ile arkadaşı Aslı'ya doğru döndü.

"Ay sana söylemeyi unuttum. Özgür Hoca seni yanına çağırmıştı.. sana ulaşamamış maillere falan da bakmamışsın hiç."

Aslı gözlerini devirerek Işıl'a sinirli bir şekilde cevap verdi.

"Ay şimdi mi söylenir bu.. ben de diyorum bu adam niye bana kötü kötü bakıyor.."

"Of napiyim.. Korkut olayı akıl bırakmadı ben de.. Çocuğu görünce katil görmüş gibi irkiliyorum."