TWO MAN FALLINLOVE WITH A GIRL WITH NO FEARS [COMPLETE] #1

CHAPTER 32 STILL BESTFRIENDS?

Bumangon ako sa kama at naligo,  pagkatapos bumaba na ako para kumain sakto din andito si mommy nag babasa ng dyaryo umupo na ako at nilagayan ng mga pagkain

"Good morning Mom"bati ko binaba nya muna ang dyaryo at ngiti syang tumingin sakin

"Good morning ivy finish your food at magpahatid kay manong"Sabi nya at bumalik sa kanyang binabasa habang kumakain ako may gusto pala akong sasabihin saknya

"Ah mom Kailangan pa bang malaman ng maraming tao na anak nyo ako?"

"Yes anak at magiging Isa kanang princess"Sabi nito

"Pwede po bang wag nyo munang sabihin na anak nyo ko..kase ayukong mag babago ang mga ugali ng mga ka kaklase ko dahil isang princessa ako"

"Kailan mo balak sasabihin?"

"Pagnatapos ko po ang senior ko"Sabi ko ngumiti sya at tumango

"Sige walang problema sakin"Sabi nya tinapos ko ang pagkain nag paalam ako kay mommy at nagpahatid kay manong patungo ng eskwelahan

***

Bumaba na ako at dali daling pumasok para walang makaka- alam, wag ko muna sasabihin kay rianna dahil gusto kong magulat sya ng todo I laughed that idea, anyway pumasok na ako nang classroom namin pag upo ko palang sa table may narinig namn akong usapan

"Grabe akalain mo yun umalis na si ravi sa Z3"

"Oo nga narinig ko ang balitang yan Wala daw naka alam kong bakit"

"Nako hindi napala Z3 Ang tawag sakanila kundi Z2 Lang huhuhuh miss ko na si Ravi"

'umalis si Ravi? Dahil ba saakin?'

Umupo nadin si rianna sa gilid ko pati nadin si kath at pumasok ang prof..

***

Inayos ko ang mga gamit ko sinabihan ko si rianna na umuna dahil gusto kong maka usap si ravi kung bakit nya ginawa yon, I know he needs an alone time I respect that pero hindi siguro ako makatulog nito kung pinabayaan ko itong gumulo sa utak ko

Nag hintay ako sa labas ng classroom nila dahil hindi pa nila time, hanggang sa lumabas ang Prof nila sakto din lumabas si ravi pamulsa itong naglalakad, nagulat sya dahil nakita nya ako roon ngunit agad rin syang umiwas at nilagpasan ako ngunit bago nya akong malagpasan ng tuluyan narinig ko ang bulong nya

"Cyrus not here"

"Ravi pwede ba kitang makausap?" Tumalikod ako at huminto namn sya

"Umalis ka ba ng grupo nyo? Did you cut ties with them? "pero hindi sya sumagot

"D-dahil ba sakin? Are you mad of me? " Doon na sya humarap at lumapit saakin habang hindi inaalis ang tingin namin sa isat-isa

"No Ivy, It wasn't your fault I just needed some alone time I-I'm still broken, I-it's still here the pieces are not in place my mind is distracted and my emotions is still blinding me, I-i can't think straight and I didn't cut ties with with them even I've done it they will still find away to tie it again, and last I'm not mad I can never mad at you even cyrus, I'm not okay for now but I will be promise, I just need to love my self first" ngumiti sya

"Ravi I'm sorry naguluhan ako h-hindi ko inisip na meron masasaktan nagulat nalang ako sa pag ligaw mo sakin sinukli ko ang pag mamahal mo sakin sinubukan kong mahalin ka p-pero-"

"Pero so cyrus ang hinahanap mo....Hindi ako umalis sa grupo namin ivy lumayo layo muna ako para mawala lang to"

"R-ravi k-kasalanan ko to...ang tanga tanga ko" pilit kong pinupunas ang mga luha ko pero wala itong tigil sa pagaagos ngumiting pinunasan ni ravi ang mga luha ko sa mata

"Hushh lady, I could say is stop crying I don't want to say it was your fault I don't either wanna say it wasn't your fault, it happen so fast that even we can't handle it hush now hmm?" Nilapit nya ang ulo ko sa dibdib nya I was still covering my face to stop crying, hinagod nya lang ang likod ko para tumahan

"Thank you ravi for understanding"I gave him a last one hug before letting go

"feel better?" Tumango ako we chit-chat for a little bit before we bid our goodbyes

'masaya ako dahil hindi galit sakin si ravi at naintindihan ang sitwasyon ko'

Pumunta ako sa cafeteria para mag lunch

JAMIANAH 315