cúigiú

2.7K 248 209
                                    

🌸🍋

Yavaş ve gergin adımlar ile hayalim olan lisenin kapısına doğru ilerliyordum. Hâlâ bunun gerçek olduğuna inanamıyorum!

U.A. Lisesine kaydoldum! U.A. Lisesinde ilk günüm! U.A. Lisesine gidiyorum!

Ellerimi çantama atıp ilerlemeye devam ettim. Hâlâ yepyeniymiş gibi olan binaya bakarak ilerliyordum. Hayranlıkla süzüyordum lisemi.

Sağ ayağımla bir adım daha attığım sırada, anladığın kadarıyla açık olan ayakkabı bağcığıma basarak sendeledim. Yere düşeceğimi anladığımda gözümü sıkıca kapattım.

Hâlâ ayakta olduğumu ve sonra kolumu tutan bir el olduğunu fark ettim. Gözümü açıp o tarafa doğru döndüm.

Bir kızdı!

Gülümseyip konuşmaya başladı.

"Lütfen ayakkabı bağcığını bağla. Yoksa yine düşme tehlikesi geçirebilirsin." Elini kolumdan çekip gülümsemeye devam etti.

"T-teşekkürler." Bu sefer dişlerini göstererek gülümsedi.

"Adım Ochaco Uraraka."

"Ben de İzuku Midoriya."

"Memnun oldum, Midoriya-kun! Birinci sınıf mısın?"

"Evet."

Neler oluyor böyle?! Bu... BU BİR KIZLA İLK SOHBETİM!

"Oh, öyle mi? Ben de birinci sınıfım. Acaba hangi sınıftasın?"

"1-A"

"Oh! Ben de! Sınıftaki ilk arkadaşımsın!" Dediğine yavaşça gülüp başka bir yere baktım. Tanrım, teşekkürler!

Yine sohbet ederken onun da beta olduğunu öğrendim. Açıkçası şaşırmıştım. Omega olduğunu düşünmüştüm.

"Sınıf burası Midoriya-kun." Eliyle göstererek bir sınıf kapısını gösterdi.

1-A

Derin bir nefes aldım. İçeriye ilk Uraraka-san girdi. Ardından yavaşça ilerledim.

Gözlerimi etrafta gezdirirken çoktan birkaç kişinin geldiğini gördüm.

"Ah! Yine birileri geldi!" diye yüksek sesle sesle konuşmuştu kırmızı saçlı kişi.

Uraraka-san tahtanın önüne geçip kendini tanıttı.

"Ochaco Uraraka! Lütfen iyi geçinelim!"

Uraraka-san cidden samimi biriydi. Uraraka-sandan sonra gözler bana dönmüştü.

"İ-İzuku Midoriya! Tanıştığımıza memnun oldum!"

Kısa bir sessizlikten sonra az önce duyduğum sesi tekrar duydum.

"Ben Eijiro Kirishima! Alfayım!"

Değişik hareketler yapmaya başlamıştı. Biraz komik gelmişti. Sanırım kendince havalı hissediyordu. Bir kız önümüze gelip konuştu.

"Siz ona bakmayın, az sonra ders başlayacak. O zaman tanışırız! Ben Momo Yaoyorozu!"

"Memnun oldum!" deyip bir sıraya attım kendimi. Bu sefer cam kenarına geçmiştim. Sınıfta ben ile birlikte toplam 18 kişi vardı. Eminim ki hâlâ gelmeyenler vardır.

Başımı duvar saatine çevirdim. Acaba Kacchan hangi sınıftaydı? Dersin başlamasına da az bir süre kalmıştı.

Gözümü tekrar sınıfa çevirdim. Şimdiden kaynaşmış 4-5 kişi görüyorum. Kirishima-kun ve siyah saçlı bir erkek sohbet ediyordu. Uraraka-san ve kıvırcık saçlı bir kız sohbete dalmıştı. Fazla bakmadan tekrar önüme dönüp başımı sıraya koydum.

Gözlerimi kısa süreliğine kapattım. Kapı sesini duyunca bakışlarım oraya döndü.

İşte sensei. Yavaş adımlarla içeriye girdi. Düşündüğümden daha... değişik birine benziyordu. Sanki sadece bir saat uyumuş gibi görünüyordu.

"Adım Shōta Aizawa, sınıf öğretmeninizim." Masaya geçip oturdu. Baygın bakışlar ile bizlere baktı. Ardından sınıf listesini çıkardı.

"Katsuki Bakugou."

Duyduğum isim ile hızla senseie baktım. Kaccahan... Aynı sınıfta mıyız? Yine mi?

"Shoto Todoroki."

"Burada." Gelen sese doğru çevirdim başımı. Değişik bir tipti ama yakışıklıydı. Saçının solu beyaz sağı kırmızıydı. Ve sağ gözünde yara vardı ki bu onu hâlâ yakışıklı yapıyordu. Düşündüğüm şeyle hamam bakışlarımı ondan ayırdım.

"Hanta Sero."

"Burada!"

🌸🍋

"Toru Hagakure."

"Burada!"

Aizawa sensei defteri kapatıp ayaklandı. "Bu gün ilk gün olduğundan dolayı ders işlemeyeceğiz."

Sensei konuşmaya devam ederken hâlâ aklımda Kacchan ile aynı sınıfta olduğumuz vardı. Kacchan yine sinirlenecek.

Kapı sesi duyunca başımı çevirdim. İçeriye sarı saçlı bir erkek girmişti. Kacchan olmadığı için rahatlamıştım. Derken arkasından Kacchan girdi. Korkuyla oraya baktım. Ardından önümdeki boş sıraya.

Ne olur o çocuk önüme otursun, ne olur o çocuk önüme otursun, ne olur o çocuk önüme otursun, ne olur o çocuk önüme otursun...

"Ö-özür... dileriz, geç k-kaldığımız i-için." Nefes nefese konuşuyordu o çocuk.

"İsmin?" Çocuk biraz daha soluklanıp sonunda konuştu. Kacchan hâlâ beni görmemişti.

"Kaminari Denki." Aizawa sensei bakışlarını Kacchana çevirdi.

"Katsuki Bakugou."

"Boş olan yere geçin."

O çocuk orta sıralarda boş olan yere oturunca korkuyla başımı Kacchan'a çevirdim.

Yine herkesten nefret ediyormuşcasına bakınırken gözleri beni buldu.

"Deku?"

"Deku?"

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sweet Smell    llBakuDekullHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin